" กลบทมังกรคายแก้ว "

โศกเศร้าเหลือ เมื่อร้างลา มาเศร้าโศก
หายห่างไป ให้วิโยค รักห่างหาย
มายมากวัน เดือนปีลับ นับมากมาย
คลาเคลื่อนคลาย สลายวับ กับเคลื่อนคลา
          เก็บรู้สึก ดีดี มีรู้เก็บ
          สาสมใจ เมื่อเจ็บ ให้สมสา
          มาให้เป็น บทเรียน เวียนให้มา
          ปลงปลดพา ทำใจร่า พาปลดปลง
เอ๋ยอกโอ้ อาดูร โอ้อกเอ๋ย
หลงรักเขา เฝ้าเคยห่วง หวงรักหลง
ยงยืนหยัด สนิทใจ ใฝ่ยืนยง
เนานานคง จดจำไว้ ให้นานเนา.

ลักษณะพิเศษของกลบทมังกรคายแก้ว คือ นำคำที่ ๑,๒ ในแต่ละวรรคมาใช้ย้อนถอยหลังในตำแหน่งที่ ๗,๘
คล้ายๆ มังกรที่กลืนแก้วเข้าไป แล้วคายแก้วออกมา   เช่น
โศกเศร้า จะมาใช้ในท้ายวรรคเป็น เศร้าโศก
หายห่าง - ห่างหาย
มายมาก - มากมาย
คลาเคลื่อน - เคลื่อนคลา..เป็นต้น