หน้าเปิด
ต่อจากตอนที่แล้ว ฮายาเตะถามเรื่องที่ให้หินไม่ได้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนั้นหมายความว่าไง อิคุสะก็กำลังจะบอกให้แต่.....กลับลืมชื่อนางิจนใบ้ค้างไปครู่หนึ่งจนอายุมุต้องบอกว่าชื่อนางิ แต่ถึงขนาดอายุมุพึ่งบอกชื่อหยกๆแต่กลับเรียกนางิว่าเด็กคนนั้นซะงั้น พอเรียกไม่ถูกจนเริ่มมีน้ำโหอิคุสะก็เลยเรียกนางิว่า เจ้าเปี๊ยก ซะเลย ถามฮายาเตะคือพ่อบ้านของเจ้าเปี๊ยกใช่ไหม ทำเอานางิโวยเลย ฮายาเตะที่เถียงไม่ออกก็เลยทำเป็นไม่สนใจและตอบอิคุสะว่าใช่ แต่นางิก็ยังโวยไม่หยุดจนฮายาเตะตะโกนบอกให้นางิเงียบๆก่อนเลย นางิเลยเสียงเบาไปทันตา
อิคุสะบอกได้ยินมาว่าฮายาเตะยอมปกป้องนางิด้วยชีวิต ฮายาเตะก็ยืนยันตามนั้น อิคุสะเลยถามฮายาเตะว่าจะทำได้งั้นเหรอ ซึ่งตอนนั้นนางิที่โดนฮายาเตะด่าก็เลยเจ็บใจเอาทรายมาสาดใส่ฮายาเตะซะเลยจนการสนทนาระหว่างฮายาเตะกับอิคุสะหยุดไปชั่วครู่ แล้วฮายาเตะก็ตอบอิคุสะต่อว่า "ตราบที่คุณเธอไม่ทำอะไรงี่เง่าล่ะก็นะ"
อิคุสะบอกนั้นไม่ใช่ประเด็นที่เขาถาม บอกฮายาเตะจะช่วยนางิจากอันตรายได้ตลอดรึเปล่านั้น ฮายาเตะก็รับประกันไม่ได้อยู่แล้ว แล้วอิคุสะก็มายิงประเด็นเรื่องที่ฮายาเตะเนื้อหอมเลย บอกขนาดบนเกาะร้างฮายาเตะยังไปจับมือกับสาวที่ดูดี กระนุ่งกระนิ่งกัน ทำเธอร้องไห้ แกล้ง อะไรก็แล้วแต่ที่ฮายาเตะอยากจะทำนั้นแหละ เจอพูดมาแค่นี้อายุมุก็ทนฟังเฉยๆไม่ไหวรีบถามฮายาเตะเลยหมายความว่าไง ฮายาเตะรีบแก้ตัวว่าไม่ได้ทำอะไร...... แล้วก็กลับคำว่าอาจจะทำแต่... อายุมุรีบโวยแทรกเลยว่าทำจริงๆสินะ แต่ฮายาเตะบอกไม่ได้หมายถึงแบบนั้น ยังไม่พออิคุสะยังต่ออีกว่าฮายาเตะทำเรื่องลามกไปตอนไหนบ้างล่ะ อะไรบ้างจนฮายาเตะโวยขอเลยให้หยุดเพราะเข้าใจผิดหมดแล้ว ไปๆมาๆตอนนี้เลยกลายเป็น 2 สาวที่หมั่นไส้จนมารุมสาดทรายใส่ฮายาเตะซะเลย
อิคุสะ: ดูนายเองก็มีความสุขกับชีวิตดีนะ
ฮายาเตะ: คิดงั้นจริง?
[นางิกับอายุมุรุมสาดทรายใส่ฮายาเตะกันใหญ่]
ฮายาเตะที่จะคุยต่อแต่เพราะพวกนางิยังไม่ยอมหยุดสาดทรายจนฮายาเตะทนไม่ไหวเลยตะคอกใส่จนทั้งสองสาวสะดุ้งหยุดไปเพราะเห็นฮายาเตะโกรธจริงๆแล้ว
ฮายาเตะก็เริ่มพูดต่อโดยพูดไปก็ถอดรองเท้าเพื่อเอาทรายออกไปด้วย ฮายาเตะบอกตอนนี้เขามีสิ่งที่สำคัญอยู่ ถึง่ก่อนหน้านี้ชีวิตของเขาจะล่มจมเพราะพ่อแม่ถึงขั้นเกือบตาย แต่เพราะได้เจอกับนางิเขาก็เลย.... พอพูดถึงตรงนี้อิคุสะก็ขอเลยอย่าเล่าเรื่องดราม่าๆระหว่างที่กำลังเอาทรายออกจากรองเท้าได้ไหม
พอเอาทรายออกเสร็จ ฮายาเตะพูดต่อบอกเขาถูกช่วยชีวิตไว้จนรู้สึกขอบคุณนางิ เพราะงั้นเขาถึงต้องตอบแทนนางิด้วยทุกอย่างที่ทำได้ปละปกป้องเธอ บอกเลยว่าต่อให้เสี่ยงชีวิตก็จะปกป้องไม่ว่ายังไงก็ตาม อิคุสะฟังแล้วก็นิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อว่าถึงฮายาเตะจะได้พบสิ่งสำคัญแล้วแต่ฮายาเตะจะทำได้จริงงั้นเหรอ ฮายาเตะงงว่าหมายความอะไร
อิคุสะ: นายยอมตาย... เพื่อใครสักคนได้งั้นเหรอ?
อิคุสะบอกที่ฮายาเตะบอกมีคนสำคัญนั้น คนเหล่านั้นจะเสียใจหากฮายาเตะตายไปจริงๆ ยิ่งสำคัญกับฮายาเตะมากแค่ไหน ฮายาเตะเองนั้นแหละที่จะยิ่งลังเลที่จะทิ้งชีวิตของตัวเอง ถ้าฮายาเตะตัดสินใจเสี่ยงชีวิตเพื่อใครสักคนจริงๆแล้วล่ะก็... ต้องทิ้งได้ทุกอย่างที่ไม่จำเป็นไปให้หมด ไม่เว้นแม้แต่ครอบครัวหรือความทรงจำ ไม่ให้ต้องมีคนมาเสียใจ แล้วอิคุสะก็กลับไป ฮายาเตะถึงกับคิดถึงคำพูดของอิคุสะ นางิเองก็สงสัยว่าอิคุสะจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆเหรอ ฮายาเตะเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่นางิแน่ใจเลยว่าที่อิคุสะพูดนั้นเป็นการเตือนฮายาเตะที่เอาชีวิตไปเสี่ยงซึ่งจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน ฮายาเตะพยายามคิดจะไม่ให้เป็นแบบนั้น แต่ถึงยังไงฮายาเตะบอกมีเรื่องที่สำคัญกว่าคือการเอาชนะเพื่อเอามณีราชามาให้ได้ เลยบอกให้ทุกคนลุยกันต่อดีกว่า
เช้าวันต่อมา ฮินะออกอาการแย่อย่างเห็นได้ชัด พอฮายาเตะถามอาการฮินะเองก็ไม่รู้เหมือนกัน บอกเริ่มเป็นหลังกลับมาจากเกาะ บอกรู้สึกล้าแปลกๆและเหมือนไม่สบาย พอถามว่ามีไข้รึเปล่า ฮินะบอกไม่รู้สึกว่ามี ทำเอานางิคิดเลยว่าเพราะผีรึเปล่า แต่ยังไงฮินะบอกเลยว่าวันนี้เธอคงไม่ไหวเลยขอพัก มาเรียเลยอาสาช่วยดูแลให้ แต่เพราะแบบนี้เลยทำให้กังวลขึ้นทันทีเพราะกลายเป็นว่าเสียคนที่เอาการเอางานที่สุดสองคนไปแล้ว
แต่กระนั้นฮายาเตะยังคิดว่าไม่เป็นไรเพราะยังมีจิฮารุกับคายุระอยู่ แต่พอพูดถึงก็นึกได้ว่ายังไม่เจอตัวแต่เช้าเลย อาเธเน่ที่รู้ก็เลยบอกว่าพอดีเมื่อวาน...หรือพูดให้ถูกคือจนถึงเมื่อครู่นี่เอง ทั้งสองคนเอาแต่เล่นเกมตู้ของโรมแรมจนพึ่งได้กลับมานอนเอง พูดง่ายๆคือคงไม่ตื่นจนกว่าจะเย็นโน่นเลย ส่วนอาเธเน่เองก็บอกมีเรื่องต้องไปทำเลยช่วยไม่ได้เหมือนกัน เพราะงั้นเลยได้แค่อวยพรให้ ฮายาเตะเจออาเธเน่ทิ้งกันแบบนี้เลยถึงกับช็อคค้างไปเลย
นางิพูดเลยว่าช่างเป็นทีมเวิร์คดีจริงๆ แต่ก็บอกฮายาเตะไม่ต้องห่วงเพราะยังมีพวกเธออยู่(อายุมุอีกคน) แต่สำหรับฮายาเตะแล้วนี่คือวิกฤต ถ้าเกิดเหลือแค่พึ่งพานางิกับอายุมุล่ะก็ ไม่มีทางหาเงินได้ถึง 8 ล้านแน่ เอาแค่เปิดร้านให้ได้ตามปกติยังยากเลย ปกติแล้วการจะให้ได้เงิน 8 ล้านในสองวันด้วย 800 เยนต่อลูกค้าคนหนึ่งก็เท่ากับต้องมีลูกค้าถึง 10,000 คน เท่ากับ 5,000 คนต่อวัน ถ้าเปิด 9 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น เท่ากับว่าต้องเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า 625 คนต่อชั่วโมง ฮายาเตะคิดเลยว่าแค่เขา นางิและอายุมุ จะต้อนรับลูกค้า 625 คนต่อชั่วโมงได้เหรอ ดูๆแล้วก็....
ฮายาเตะ: (ไม่ไหว.. การดวลมันจบเห่แล้ว)
พอคิดแบบนี้ได้ปุ๊บ ฮายาเตะถึงกับพูดเลยว่าคงต้องยอมแพ้แล้วจนนางิกับอายุมุแปลกใจ ฮายาเตะบอกต่อให้เปิดร้าน...ก็ไม่มีทางชนะได้เลย
จบตอน
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 454
ต่อจากตอนที่แล้ว ฮายาเตะถามเรื่องที่ให้หินไม่ได้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนั้นหมายความว่าไง อิคุสะก็กำลังจะบอกให้แต่.....กลับลืมชื่อนางิจนใบ้ค้างไปครู่หนึ่งจนอายุมุต้องบอกว่าชื่อนางิ แต่ถึงขนาดอายุมุพึ่งบอกชื่อหยกๆแต่กลับเรียกนางิว่าเด็กคนนั้นซะงั้น พอเรียกไม่ถูกจนเริ่มมีน้ำโหอิคุสะก็เลยเรียกนางิว่า เจ้าเปี๊ยก ซะเลย ถามฮายาเตะคือพ่อบ้านของเจ้าเปี๊ยกใช่ไหม ทำเอานางิโวยเลย ฮายาเตะที่เถียงไม่ออกก็เลยทำเป็นไม่สนใจและตอบอิคุสะว่าใช่ แต่นางิก็ยังโวยไม่หยุดจนฮายาเตะตะโกนบอกให้นางิเงียบๆก่อนเลย นางิเลยเสียงเบาไปทันตา
อิคุสะบอกได้ยินมาว่าฮายาเตะยอมปกป้องนางิด้วยชีวิต ฮายาเตะก็ยืนยันตามนั้น อิคุสะเลยถามฮายาเตะว่าจะทำได้งั้นเหรอ ซึ่งตอนนั้นนางิที่โดนฮายาเตะด่าก็เลยเจ็บใจเอาทรายมาสาดใส่ฮายาเตะซะเลยจนการสนทนาระหว่างฮายาเตะกับอิคุสะหยุดไปชั่วครู่ แล้วฮายาเตะก็ตอบอิคุสะต่อว่า "ตราบที่คุณเธอไม่ทำอะไรงี่เง่าล่ะก็นะ"
อิคุสะบอกนั้นไม่ใช่ประเด็นที่เขาถาม บอกฮายาเตะจะช่วยนางิจากอันตรายได้ตลอดรึเปล่านั้น ฮายาเตะก็รับประกันไม่ได้อยู่แล้ว แล้วอิคุสะก็มายิงประเด็นเรื่องที่ฮายาเตะเนื้อหอมเลย บอกขนาดบนเกาะร้างฮายาเตะยังไปจับมือกับสาวที่ดูดี กระนุ่งกระนิ่งกัน ทำเธอร้องไห้ แกล้ง อะไรก็แล้วแต่ที่ฮายาเตะอยากจะทำนั้นแหละ เจอพูดมาแค่นี้อายุมุก็ทนฟังเฉยๆไม่ไหวรีบถามฮายาเตะเลยหมายความว่าไง ฮายาเตะรีบแก้ตัวว่าไม่ได้ทำอะไร...... แล้วก็กลับคำว่าอาจจะทำแต่... อายุมุรีบโวยแทรกเลยว่าทำจริงๆสินะ แต่ฮายาเตะบอกไม่ได้หมายถึงแบบนั้น ยังไม่พออิคุสะยังต่ออีกว่าฮายาเตะทำเรื่องลามกไปตอนไหนบ้างล่ะ อะไรบ้างจนฮายาเตะโวยขอเลยให้หยุดเพราะเข้าใจผิดหมดแล้ว ไปๆมาๆตอนนี้เลยกลายเป็น 2 สาวที่หมั่นไส้จนมารุมสาดทรายใส่ฮายาเตะซะเลย
อิคุสะ: ดูนายเองก็มีความสุขกับชีวิตดีนะ
ฮายาเตะ: คิดงั้นจริง?
[นางิกับอายุมุรุมสาดทรายใส่ฮายาเตะกันใหญ่]
ฮายาเตะที่จะคุยต่อแต่เพราะพวกนางิยังไม่ยอมหยุดสาดทรายจนฮายาเตะทนไม่ไหวเลยตะคอกใส่จนทั้งสองสาวสะดุ้งหยุดไปเพราะเห็นฮายาเตะโกรธจริงๆแล้ว
ฮายาเตะก็เริ่มพูดต่อโดยพูดไปก็ถอดรองเท้าเพื่อเอาทรายออกไปด้วย ฮายาเตะบอกตอนนี้เขามีสิ่งที่สำคัญอยู่ ถึง่ก่อนหน้านี้ชีวิตของเขาจะล่มจมเพราะพ่อแม่ถึงขั้นเกือบตาย แต่เพราะได้เจอกับนางิเขาก็เลย.... พอพูดถึงตรงนี้อิคุสะก็ขอเลยอย่าเล่าเรื่องดราม่าๆระหว่างที่กำลังเอาทรายออกจากรองเท้าได้ไหม
พอเอาทรายออกเสร็จ ฮายาเตะพูดต่อบอกเขาถูกช่วยชีวิตไว้จนรู้สึกขอบคุณนางิ เพราะงั้นเขาถึงต้องตอบแทนนางิด้วยทุกอย่างที่ทำได้ปละปกป้องเธอ บอกเลยว่าต่อให้เสี่ยงชีวิตก็จะปกป้องไม่ว่ายังไงก็ตาม อิคุสะฟังแล้วก็นิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อว่าถึงฮายาเตะจะได้พบสิ่งสำคัญแล้วแต่ฮายาเตะจะทำได้จริงงั้นเหรอ ฮายาเตะงงว่าหมายความอะไร
อิคุสะ: นายยอมตาย... เพื่อใครสักคนได้งั้นเหรอ?
อิคุสะบอกที่ฮายาเตะบอกมีคนสำคัญนั้น คนเหล่านั้นจะเสียใจหากฮายาเตะตายไปจริงๆ ยิ่งสำคัญกับฮายาเตะมากแค่ไหน ฮายาเตะเองนั้นแหละที่จะยิ่งลังเลที่จะทิ้งชีวิตของตัวเอง ถ้าฮายาเตะตัดสินใจเสี่ยงชีวิตเพื่อใครสักคนจริงๆแล้วล่ะก็... ต้องทิ้งได้ทุกอย่างที่ไม่จำเป็นไปให้หมด ไม่เว้นแม้แต่ครอบครัวหรือความทรงจำ ไม่ให้ต้องมีคนมาเสียใจ แล้วอิคุสะก็กลับไป ฮายาเตะถึงกับคิดถึงคำพูดของอิคุสะ นางิเองก็สงสัยว่าอิคุสะจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆเหรอ ฮายาเตะเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่นางิแน่ใจเลยว่าที่อิคุสะพูดนั้นเป็นการเตือนฮายาเตะที่เอาชีวิตไปเสี่ยงซึ่งจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน ฮายาเตะพยายามคิดจะไม่ให้เป็นแบบนั้น แต่ถึงยังไงฮายาเตะบอกมีเรื่องที่สำคัญกว่าคือการเอาชนะเพื่อเอามณีราชามาให้ได้ เลยบอกให้ทุกคนลุยกันต่อดีกว่า
เช้าวันต่อมา ฮินะออกอาการแย่อย่างเห็นได้ชัด พอฮายาเตะถามอาการฮินะเองก็ไม่รู้เหมือนกัน บอกเริ่มเป็นหลังกลับมาจากเกาะ บอกรู้สึกล้าแปลกๆและเหมือนไม่สบาย พอถามว่ามีไข้รึเปล่า ฮินะบอกไม่รู้สึกว่ามี ทำเอานางิคิดเลยว่าเพราะผีรึเปล่า แต่ยังไงฮินะบอกเลยว่าวันนี้เธอคงไม่ไหวเลยขอพัก มาเรียเลยอาสาช่วยดูแลให้ แต่เพราะแบบนี้เลยทำให้กังวลขึ้นทันทีเพราะกลายเป็นว่าเสียคนที่เอาการเอางานที่สุดสองคนไปแล้ว
แต่กระนั้นฮายาเตะยังคิดว่าไม่เป็นไรเพราะยังมีจิฮารุกับคายุระอยู่ แต่พอพูดถึงก็นึกได้ว่ายังไม่เจอตัวแต่เช้าเลย อาเธเน่ที่รู้ก็เลยบอกว่าพอดีเมื่อวาน...หรือพูดให้ถูกคือจนถึงเมื่อครู่นี่เอง ทั้งสองคนเอาแต่เล่นเกมตู้ของโรมแรมจนพึ่งได้กลับมานอนเอง พูดง่ายๆคือคงไม่ตื่นจนกว่าจะเย็นโน่นเลย ส่วนอาเธเน่เองก็บอกมีเรื่องต้องไปทำเลยช่วยไม่ได้เหมือนกัน เพราะงั้นเลยได้แค่อวยพรให้ ฮายาเตะเจออาเธเน่ทิ้งกันแบบนี้เลยถึงกับช็อคค้างไปเลย
นางิพูดเลยว่าช่างเป็นทีมเวิร์คดีจริงๆ แต่ก็บอกฮายาเตะไม่ต้องห่วงเพราะยังมีพวกเธออยู่(อายุมุอีกคน) แต่สำหรับฮายาเตะแล้วนี่คือวิกฤต ถ้าเกิดเหลือแค่พึ่งพานางิกับอายุมุล่ะก็ ไม่มีทางหาเงินได้ถึง 8 ล้านแน่ เอาแค่เปิดร้านให้ได้ตามปกติยังยากเลย ปกติแล้วการจะให้ได้เงิน 8 ล้านในสองวันด้วย 800 เยนต่อลูกค้าคนหนึ่งก็เท่ากับต้องมีลูกค้าถึง 10,000 คน เท่ากับ 5,000 คนต่อวัน ถ้าเปิด 9 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น เท่ากับว่าต้องเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า 625 คนต่อชั่วโมง ฮายาเตะคิดเลยว่าแค่เขา นางิและอายุมุ จะต้อนรับลูกค้า 625 คนต่อชั่วโมงได้เหรอ ดูๆแล้วก็....
ฮายาเตะ: (ไม่ไหว.. การดวลมันจบเห่แล้ว)
พอคิดแบบนี้ได้ปุ๊บ ฮายาเตะถึงกับพูดเลยว่าคงต้องยอมแพ้แล้วจนนางิกับอายุมุแปลกใจ ฮายาเตะบอกต่อให้เปิดร้าน...ก็ไม่มีทางชนะได้เลย
จบตอน