ประสบการณ์ตรงของ จขกท คือสองวันติดค่ะ สถานที่เดิมๆ ด้วย รู้สึกอยากจะบ้าตายมากๆ
จขกท ทำงานอยู่ห้างเปิดใหม่แถวเพลินจิตค่ะ แต่บ้าน จขกท อยู่ฝั่งธน
เลยต้องนั่งรถเมล์สาย 79 มาทำงานตลอด และบนรถเมล์นี่แหละที่ทำให้ จขกท ได้เจอกับมนุษย์ป้ารายวัน
จำแม่นทุกเหตุการณ์ เพราะมันเพิ่งผ่านมาไม่นาน
มนุษย์ป้าคนที่หนึ่ง...
จขกท เข้างานเช้า เลยต้องนั่งรถเมล์ตั้งแต่ 8 โมง และวันนั้นดันเป็นเช้าวันจันทร์
ซึ่งไม่ต้องอธิบายอะไรมากว่าคนจะเยอะขนาดไหน อัดกันเต็มรถจนแทบจะต้องใช้ปลายเท้ายืนเยี่ยงนักบัลเล่ต์
//และอย่าหวังจะได้นั่ง เพราะคนส่วนใหญ่ลงแถวสยามหมด ส่วนเราต้องลงป้ายหน้าเซ็นทรัลเวิลด์ ฮือๆ
พอถึงหน้ากองสลากเก่า คนที่นั่งอยู่ข้างๆ จขกท ก็ลงป้ายนี้ ทำให้ที่นั่งข้างๆ จขกท ว่างค่าาา
แต่ จขกท ยืนมานานแล้วก็ขี้เกียจนั่ง (มีงี้ด้วย 555) ก็เลยสะกิดป้าที่อยู่ใกล้ๆเราให้มานั่ง ป้าแกเองก็ขอบใจเราเสียดิบดี
และทันใดนั้น...
ตุ้บ!
จขกท เห็นกระเป๋าหนังขนาดแฟ้มใส่เอกสารมาจากด้านหลังและวางแหมะบนเก้าอี้ตัวที่ว่างพอดี
ตามด้วยถุงพลาสติกใส่ของอีกสองสามถุง และมือเหี่ยวๆ ย่นๆ ของผู้ถูกนิยามว่ามนุษย์ป้า
จากนั้น ซุปเปอร์ไซย่ามนุษย์ป้าก็ดัน จขกท ออกไปเพื่อที่จะมานั่ง ตอนเดินมานางเกร็งแขนกันทางไว้ค่ะ ไม่ให้ใครเข้าไปนั่ง เรารู้สึกได้
ตอนนั้น จขกท ทำอะไรไม่ถูก ยืนบื้อไปเลย แบบ ทึ่งมากกกก! เคยอ่านเจอแต่ในพันทิป ไม่คิดว่าจะเจอตัวเป็นๆ กับตัวเอง
พอตั้งสติได้สักพัก รู้สึกเสียหน้านิดๆ เพราะอุตส่าห์เชิญให้ป้าอีกคนนั่งเสียดิบดี
มนุษย์ป้าแกก็ไม่มีขอบคุณเราสักคำ หย่อยก้นนั่งปั๊บกดโทรศัพท์หาเพื่อนเลย "เทอววว เราใกล้ถึงโบ๊เบ๊แล้วนะ บลาๆ"
เราทำอะไรไม่ได้ จะพูดออกไปก็ไม่กล้า สุดท้ายหลอกด่าด้วยการชูนิ้วกลางใส่แบบเนียนๆ แล้วลอยหน้าลอยตาใส่ หนูไม่รู้ววว หนูฟังเพลงร็อคอยู่ ( ' ')
สุดท้าย มนุษย์ป้าหน้าคอนกรีตก็ลงรถแถวโบ๊เบ๊ค่ะ
//สรุปคือ ที่นั่งบนรถเมล์ ถ้าอยากได้นั่งต้องวางกระเป๋าจองงั้นหรอกเหรอ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
มนุษย์ป้าคนที่สอง
วันต่อมา รถเมล์สายเดิม เส้นทางเดิม คนเยอะเหมือนเดิม
คราวนี้ จขกท ได้นั่งค่ะ ต้องขอบคุณพี่ผู้ชายที่ลงรถป้ายมิชชั่นที่ลุกให้นั่งด้วยนะคะ ปลื้มปริ่มมาก นานๆ ทีมีคนลุกให้นั่ง (เขาลงป้ายนั้นก็พอเถอะย่ะ)
นั่งรถมาเรื่อยๆ ไม่มีปัญหาอะไร และแล้ว พอป้ายรถเมล์ต่อมา มีพี่คนท้องขึ้นรถมาค่ะ
จขกท เห็นพอดี เตรียมจะลุกให้นั่ง แต่คนที่นั่งข้างหลังไวกว่า จขกท หันหลังไป เขาลุกให้เรียบร้อย
เมื่อไม่มีอะไร จขกท ก็นั่งต่อไป แต่พอแหงนหน้ามองอีกที อ้าว พี่คนท้องยังยืนอยู่ข้างๆ เรานี่หว่า ก็เลยสะกิดพี่คนท้องให้มานั่งที่เรา
พอลุกขึ้นยืน เราเคลียร์ทุกอย่างเลยค่ะ...
จขกท เห็นมีผู้หญิงคนนึงที่ยืนมากับ จขกท ตั้งนานนั่งลงในที่ที่มีคนเขาลุกให้คนท้องนั่งเรียบร้อย
กระเป๋ารถเมล์เองก็เหมือนจะเห็น พูดลั่นรถเลย ทำนองว่า "คนเขาลุกให้คนท้องนั่ง ไปแย่งที่นั่งเขาทำไม บลาๆ"
ซึ่งว่าที่มนุษย์ป้าคนนี้ก็ไม่ใส่ใจค่ะ เสียบหูฟังกากๆ แล้วเปิดเพลงเผื่อแผ่ชาวบ้าน (ตูไม่ได้อยากฟังด้วยนะคะ
ดด)
//สรุปคือ เมื่อยจัด เลยต้องแย่งคนท้องนั่ง อย่าบอกว่าว่าไม่รู้เลย ตูไม่เชื่อ -*-
ถึงกรณีที่ จขกท เจอจะไม่ถึงระดับบอส แต่แค่ระดับลูกกระจ๊อก จขกท ก็เพลียจิตไปหลายวันแล้วค่ะ
แล้วคนอื่นๆ เจอมนุษย์ป้าระดับไหนกันมาแล้วบ้าง
แล้วเมื่อไรมนุษย์ป้าจะหายไปจากสังคมไทยยยยยยยยยยยย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มันคงไม่มีวันนั้นใช่มั้ย ฮือๆๆๆๆ 
ใครเคยเจอมนุษย์ป้ารายวันบ้าง แม้จะเป็นระดับลูกกระจ๊อกแต่ก็น่าเบื่อสุดๆ
จขกท ทำงานอยู่ห้างเปิดใหม่แถวเพลินจิตค่ะ แต่บ้าน จขกท อยู่ฝั่งธน
เลยต้องนั่งรถเมล์สาย 79 มาทำงานตลอด และบนรถเมล์นี่แหละที่ทำให้ จขกท ได้เจอกับมนุษย์ป้ารายวัน
จำแม่นทุกเหตุการณ์ เพราะมันเพิ่งผ่านมาไม่นาน
มนุษย์ป้าคนที่หนึ่ง...
จขกท เข้างานเช้า เลยต้องนั่งรถเมล์ตั้งแต่ 8 โมง และวันนั้นดันเป็นเช้าวันจันทร์
ซึ่งไม่ต้องอธิบายอะไรมากว่าคนจะเยอะขนาดไหน อัดกันเต็มรถจนแทบจะต้องใช้ปลายเท้ายืนเยี่ยงนักบัลเล่ต์
//และอย่าหวังจะได้นั่ง เพราะคนส่วนใหญ่ลงแถวสยามหมด ส่วนเราต้องลงป้ายหน้าเซ็นทรัลเวิลด์ ฮือๆ
พอถึงหน้ากองสลากเก่า คนที่นั่งอยู่ข้างๆ จขกท ก็ลงป้ายนี้ ทำให้ที่นั่งข้างๆ จขกท ว่างค่าาา
แต่ จขกท ยืนมานานแล้วก็ขี้เกียจนั่ง (มีงี้ด้วย 555) ก็เลยสะกิดป้าที่อยู่ใกล้ๆเราให้มานั่ง ป้าแกเองก็ขอบใจเราเสียดิบดี
และทันใดนั้น...
ตุ้บ!
จขกท เห็นกระเป๋าหนังขนาดแฟ้มใส่เอกสารมาจากด้านหลังและวางแหมะบนเก้าอี้ตัวที่ว่างพอดี
ตามด้วยถุงพลาสติกใส่ของอีกสองสามถุง และมือเหี่ยวๆ ย่นๆ ของผู้ถูกนิยามว่ามนุษย์ป้า
จากนั้น ซุปเปอร์ไซย่ามนุษย์ป้าก็ดัน จขกท ออกไปเพื่อที่จะมานั่ง ตอนเดินมานางเกร็งแขนกันทางไว้ค่ะ ไม่ให้ใครเข้าไปนั่ง เรารู้สึกได้
ตอนนั้น จขกท ทำอะไรไม่ถูก ยืนบื้อไปเลย แบบ ทึ่งมากกกก! เคยอ่านเจอแต่ในพันทิป ไม่คิดว่าจะเจอตัวเป็นๆ กับตัวเอง
พอตั้งสติได้สักพัก รู้สึกเสียหน้านิดๆ เพราะอุตส่าห์เชิญให้ป้าอีกคนนั่งเสียดิบดี
มนุษย์ป้าแกก็ไม่มีขอบคุณเราสักคำ หย่อยก้นนั่งปั๊บกดโทรศัพท์หาเพื่อนเลย "เทอววว เราใกล้ถึงโบ๊เบ๊แล้วนะ บลาๆ"
เราทำอะไรไม่ได้ จะพูดออกไปก็ไม่กล้า สุดท้ายหลอกด่าด้วยการชูนิ้วกลางใส่แบบเนียนๆ แล้วลอยหน้าลอยตาใส่ หนูไม่รู้ววว หนูฟังเพลงร็อคอยู่ ( ' ')
สุดท้าย มนุษย์ป้าหน้าคอนกรีตก็ลงรถแถวโบ๊เบ๊ค่ะ
//สรุปคือ ที่นั่งบนรถเมล์ ถ้าอยากได้นั่งต้องวางกระเป๋าจองงั้นหรอกเหรอ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
มนุษย์ป้าคนที่สอง
วันต่อมา รถเมล์สายเดิม เส้นทางเดิม คนเยอะเหมือนเดิม
คราวนี้ จขกท ได้นั่งค่ะ ต้องขอบคุณพี่ผู้ชายที่ลงรถป้ายมิชชั่นที่ลุกให้นั่งด้วยนะคะ ปลื้มปริ่มมาก นานๆ ทีมีคนลุกให้นั่ง (เขาลงป้ายนั้นก็พอเถอะย่ะ)
นั่งรถมาเรื่อยๆ ไม่มีปัญหาอะไร และแล้ว พอป้ายรถเมล์ต่อมา มีพี่คนท้องขึ้นรถมาค่ะ
จขกท เห็นพอดี เตรียมจะลุกให้นั่ง แต่คนที่นั่งข้างหลังไวกว่า จขกท หันหลังไป เขาลุกให้เรียบร้อย
เมื่อไม่มีอะไร จขกท ก็นั่งต่อไป แต่พอแหงนหน้ามองอีกที อ้าว พี่คนท้องยังยืนอยู่ข้างๆ เรานี่หว่า ก็เลยสะกิดพี่คนท้องให้มานั่งที่เรา
พอลุกขึ้นยืน เราเคลียร์ทุกอย่างเลยค่ะ...
จขกท เห็นมีผู้หญิงคนนึงที่ยืนมากับ จขกท ตั้งนานนั่งลงในที่ที่มีคนเขาลุกให้คนท้องนั่งเรียบร้อย
กระเป๋ารถเมล์เองก็เหมือนจะเห็น พูดลั่นรถเลย ทำนองว่า "คนเขาลุกให้คนท้องนั่ง ไปแย่งที่นั่งเขาทำไม บลาๆ"
ซึ่งว่าที่มนุษย์ป้าคนนี้ก็ไม่ใส่ใจค่ะ เสียบหูฟังกากๆ แล้วเปิดเพลงเผื่อแผ่ชาวบ้าน (ตูไม่ได้อยากฟังด้วยนะคะ
//สรุปคือ เมื่อยจัด เลยต้องแย่งคนท้องนั่ง อย่าบอกว่าว่าไม่รู้เลย ตูไม่เชื่อ -*-
ถึงกรณีที่ จขกท เจอจะไม่ถึงระดับบอส แต่แค่ระดับลูกกระจ๊อก จขกท ก็เพลียจิตไปหลายวันแล้วค่ะ
แล้วคนอื่นๆ เจอมนุษย์ป้าระดับไหนกันมาแล้วบ้าง
แล้วเมื่อไรมนุษย์ป้าจะหายไปจากสังคมไทยยยยยยยยยยยย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้