แต่อย่า spoil กันนะ ผมเองชอบตอนจบของหนังในอดีตหลายๆเรื่อง
ที่มักจะเป็นแบบ
หนังจบแต่ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป แต่สำหรับบางเรื่อง
แม้จะรู้สึกว่าประทับใจก็จริง แต่ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับชีวิตของตัวเอง
เช่น ตอนจบของเรื่อง ละครเร่ และ cinema paradiso ที่ทั้งสองเรื่อง
นี้กล่าวถึงชีวิตของศิลปิน ที่แม้ดูเหมือนจะจบแบบทิ้งความหวังเอาไว้
แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการสูญเสียบางส่วนของชีวิตไป
ความสุขที่ผสมปนเปมากับความทุกข์ ดูจะเป็นสิ่งที่ศิลปินทั้งหลายหลีก
เลี่ยงกันไม่ได้นะครับ
คุณประทับใจตอนจบของหนังเรื่องไหนกันครับ
ที่มักจะเป็นแบบ หนังจบแต่ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป แต่สำหรับบางเรื่อง
แม้จะรู้สึกว่าประทับใจก็จริง แต่ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับชีวิตของตัวเอง
เช่น ตอนจบของเรื่อง ละครเร่ และ cinema paradiso ที่ทั้งสองเรื่อง
นี้กล่าวถึงชีวิตของศิลปิน ที่แม้ดูเหมือนจะจบแบบทิ้งความหวังเอาไว้
แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการสูญเสียบางส่วนของชีวิตไป
ความสุขที่ผสมปนเปมากับความทุกข์ ดูจะเป็นสิ่งที่ศิลปินทั้งหลายหลีก
เลี่ยงกันไม่ได้นะครับ