สมัยผมเรียนหนังสือ อาจารย์ท่านหนึ่งสอนว่า

กระดาษห่อไฟไม่มิด

ท่านเริ่มทำงานจากตำแหน่งเล็กที่สุดในบริษัท
เป็นเซลล์หน่วยรถขายต่างจังหวัด

ไปกับคนขับรถ สองคนไปทุกหมู่บ้าน ทุกอำเภอ ในจังหวัดภาคเหนือ
เอาสินค้าไปแนะนำไปขาย พร้อมโปรโมชั่น ไปส่งเสริมการขายถึงที่

คนรถก็แนะนำให้เขา ชักเอาของแถมเก็บไว้ เช่น ซื้อ 3 แถม 2 ก็เป็นซื้อ 2 แถม 1
ของที่เหลือ ก็เก็บไว้ขายก่อนกลับบริษัท ใคร ๆ ก็ทำกัน

เขาปฏิเสธ แต่กลับสอนคนรถว่า บริษัทให้เรามา 2 คน
เพราะไว้ใจเรา เราต้องทำงานให้ดี สมกับที่เขาไว้ใจ

คนรถไม่ชอบ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะบริษัทฝรั่ง เงินดี
ถ้าถูกไล่ออก หางานใหม่ ก็ไม่ได้แบบนี้

ต่อมา ก็เลื่อนขั้น เป็นหัวหน้าเซล ดูแลหน่วยรถนี่แหละ เพราะมีประสบการณ์
ก็จับผิดคนไม่ดีได้มาก แก้ไขบ้าง ไล่ออกบ้าง จนหน่วยรถสายเหนือของเขาเข้มแข็งที่สุด

ผลงานออกมาเป็นที่ประทับใจ นายฝรั่งก็ให้เขามาอยู่กรุงเทพ ใกล้ชิดเจ้านาย
เรียนรู้การตลาดแบบสากล ทำงาน operation ไปทั่วประเทศ ทั้งโฆษณา ประชาสัมพันธ์

พอเจ้านายเลื่อนขั้น ก็ได้เขาที่เจ้านายไว้ใจนี่แหละ มาแทนตำแหน่งเจ้านาย
ทำงานเกาะกันไปแบบนี้ 20 กว่าปี จนเจ้านายเป็นกรรมการผู้จัดการใหญ่ เขาก็เป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่

และในที่สุด ก็ลาออกมา ทำกิจการส่วนตัว และเป็นอาจารย์สอนนิสิต
อาจารย์ท่านนี้บอกว่า ทำงานอย่าไปสนใจว่า รายได้เท่าไหร่ ทำไปให้หมดแรง นอนหลับ เราจะฝันดี

เงินทอง ตำแหน่งชื่อเสียง ลาภยศจะตามมาเองในเวลาอันควร

สำคัญ คือ เราต้องเลือกบริษัทที่ดี
เป็นผู้หญิงอย่าเลือกสามีผิด เป็นผู้ชายอย่าเลือกงานผิด

เลือกที่ดี ๆ ทำไปนาน ๆ เงินทองจะมาหาเราเองครับ

ถ้าเรามีความรู้ความสามารถ เราก็เป็นไฟ
กระดาษห่อไฟไม่มิด

วันหนึ่งเราจะแสดงเปลวไฟของเรา ออกมาให้โลกรู้