คือต้องส่งพรุ้งนี้ครับช้วยหน่อยครับขอร้อง
    ครั้นค่ำทำรักนางยักษ์ร้าย.    ประคองกายกอดเเอบเเนบถนอม
ชื่นเเต่หน้าอารมนั้นกรมกรอม.   เเต่คิดอ่านหว่านล้อมจะล่อลวง


   พระอภัยมณีใจหายไม่วายเหลียว ให้เปล่าเปลี่ยวนัยนาเพียงอาสัญ
เเต่มานะกษัตริย์สู้กัดฟัน.                อุตส่าห์กลั้นกลืนน้ำตาเเล้วพาที
จะไปไหนไม่ไม่พ้นผีเสื้องน้ำ.            วิบากรรมจะสู้อยู่เป็นผี
ท่านส่งเราเข้าที่เกาะละเมาะนี้.         เเล้วรีบหนีไปในน้ำเเต่ลำพัง
เเล้ว่าเเก่สินสมุทรสุดทีรัก.                เเม้นนางยักษ์จัมารับจกลับหลัง
อันตัวพ่อขอตายวายชัวัง.                 กันเเสงสั่งลูกยาด้วยอาลัย