หนังนี้ทำให้เรารู้เลยว่าความลับไม่มีในโลกจริงๆ ยิ่งในสายตาของเด็ก ไม่ว่าผู้ใหญ่จะปิดบังอะไรพวกเขาไว้ ไม่ช้าก็เร็ว ความลับเหล่านั้นก็ต้องถูกเปิดเผย ไม่ว่าจะโดยความพลั้งเผลอของเราหรือจากปากชาวบ้านก็ตามที ภายนอกตัวละครหลักอังตวลดูมีความสุขตามวัยน่ะในความคิดของเรา แต่จริงๆแล้วในใจเขาโหยหาความรักอยู่เสมอ ด้วยสภาพที่แทบจะเรียกว่า กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่เขาต้องเผชิญ ไม่ว่าจะเป็นในวันที่ตัวเอกหนีเรียน ก็เพราะบรรยากาศการเรียนในห้องมันมากกว่าคำว่าหน้าเบื่อ แต่เจ้ากรรมคุณครูก็โหดเหี้ยมและวางตัวยึดอำนาจไม่ต่างจากผู้นำเผด็จการ มิหนำซ้ำวันนั้นระหว่างที่เที่ยวเล่นอยู่ เขาบังเอิญเจอแม่ตัวเองกอดจูบอยู่กับชู้รักกลางถนน แค่เพียงเท่านี้ก็สร้างสภาวะอดอัด ไร้หนทาง ให้กับเด็กประถมคนนี้มากเพียงพอแล้ว

เขายังรู้ความจริงจากการเงี่ยฟังพ่อแม่ที่มักจะมีปากคอเถียงกันอยู่เป็นประจำ ว่าเขาเกิดจากความบังเอิญ ไม่ได้ตั้งใจ  หรือพูดอีกอย่างเขาไม่ได้เป็นที่ต้องการของใครเลย จนท้ายที่สุดพ่อแม่เขาไม่อาจทนพฤติกรรมของเขาได้ จนถึงกับส่งเขาไปอยู่สถานพินิจ ความคิดของอังตวลในตอนนี้คงไม่มีอะไรนอกจากต้องใครสักคนที่เข้าใจ สามารถเป็นที่ระบายความอัดอั้นตันใจจากความทรงจำที่เลวร้ายเท่านั้นเอง แม้ว่าตอนท้ายแม่ของเขาเดินทางมาบอกกับตนเองว่าจะพาเขากลับบ้าน แต่ในใจอังตวลรู้ว่าเขาคงมีจุดจบไม่ต่างจากเดิม หนทางสุดท้าย ที่เราเหล่าผู้ชมก็รู้ว่ามันไม่ใช่ทางออก แต่ก็อย่างว่าเขาไม่ได้มีทางเลือกมาตั้งแต่แรกแล้ว เขาเลือกที่จะหนีจากสถานพินิจ ฉากที่โด่งดังของหนังเรื่องนี้คงไม่พ้นดอลลี่ชอตในตอนท้ายๆ มันเป็นการจับจ้องอังตวลวิ่งไปหนีไปหาจุดมุ่งหมายที่ไม่มีการตระเตรียมไว้ มันคือชะตากรรมที่สิ้นหวังและน่าโศกเศร้าไปพร้อมๆกัน

ชอตสุดท้ายคือฉาพที่อังตวลวิ่งมาถึงชายหาดแห่งหนึ่ง (ซึ่งก็สื่ออิสรภาพ แต่ถ้ามองลึกลงไปอังตวลก็ไร้ซึ่งหนทางที่จะดำเนินชีวิตต่อ เขายังคงถูกกักขังอยู่ในกรอบของสังคม) และหนังจบลงด้วยการทิ้งภาพอังตวลจ้องตามาที่คนดู มันเป็นสายตาที่บ่งบอกอะไรเราบางอย่าง เขาได้โยนคำถามให้กับเราในฐานะผู้ใหญ่ เรายังอยากให้มีภาพเหล่านี้เกิดขึ้นในสังคมอยู่อีกหรือ เราคงต้องกลับมาทบทวนอย่างมาก เพราะสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำลงไปอย่างไม่ยั้งคิด ผลร้ายมักจะตกมาที่เยาวชนอยู่เสมอ

ร่วมพูดคุยเกี่ยวกับภาพยนตร์ทางเฟสได้เลยน่ะครับ https://www.facebook.com/survival.king