กิเลสมันเอาเรามันเอาอย่างถึงใจ ทำไมเราจะเอามันอย่างถึงใจบ้างไม่ได้

เรื่องของกิเลสนั้นผลักดันออกไปทั้งนั้นแหละ ที่จะให้ออกจากร่องรอยของธรรม นี้มีตลอดเวลาให้ระวัง
อันนี้เราเป็นไปตามมันอยู่ตลอดเวลา เราก็ไม่ทราบว่านี่คืออุบายวิธีการของกิเลส มันผลักมันดันเราออกจากร่องรอยแห่งธรรม
แล้วกว้านเข้าไปสู่เงื้อมมือของมันเราก็ไม่รู้  โดยอ้างว่าเราอำนาจวาสนาน้อย เราเป็นคนบาปหนาสาโหด
มีนิสัยน้อยวาสนาน้อย เป็นคนทึบคนล้าสมัย แล้วก็ทิ้งไปให้อดีตอนาคตยุ่งไปหมด ทิ้งไปกับครั้งพุทธกาลบ้าง
อดีตล่วงมาแล้วเป็นยังไง ๆ สมัยปัจจุบันนี้เป็นยังไง ๆ ความหมดหวังเลยมาอยู่กับเรา ความสมหวังกิเลสเอาไปกินหมด
ความหมดหวังกิเลสยัดเข้ามาใส่เรา ส่วนเรื่องที่มันจะกินมันกินไปแล้ว ส่วนทุกข์มันยัดเข้ามาใส่ปากของเรา ใส่ท้องใส่จิตใส่ใจของเรา
หมดหวัง อะไรก็ก้าวขาไม่ออก ประพฤติปฏิบัติก็ก้าวขาไม่ออก เลยหมดหวัง ๆ
นี่แหละคือถูกกิเลสต้มเอาอย่างเปื่อยแล้วทั้ง ๆ ที่ยังไม่ตาย ถ้าคาดถ้าหมายอย่างนั้น


นี่เป็นทางเดินของกิเลสทั้งนั้น มันผลักมันดันออกนอกลู่นอกทาง เราไม่รู้ซิ
เพราะฉะนั้นจึงบอกให้ทราบว่า นี้เป็นอุบายวิธีการของกิเลสมันเคยหลอกเคยต้มตุ๋นโลกมานานแสนนานแล้ว
เราก็เป็นคนหนึ่งในโลกอย่าให้ถูกกิเลสต้มตุ๋น ทั้ง ๆ ที่มีธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
มีครูมีอาจารย์คอยแนะนำสั่งสอนยื่นเครื่องมือให้อยู่ตลอดเวลา ฟันมันลงไปด้วยสติด้วยปัญญา
กิเลสไม่ใช่ดิน ไม่ใช่น้ำ ไม่ใช่ลม ไม่ใช่ไฟ ไม่ใช่อดีต ไม่ใช่อนาคต ไม่ใช่กาลสถานที่ใด ๆ
ทั้งนั้น แต่กิเลสคือกิเลสฝังอยู่ที่หัวใจในวงปัจจุบันนี้ ธรรมก็เหมือนกัน ไม่ใช่ดิน น้ำ ลม ไฟ เช่นเดียวกัน
สติธรรมก็เป็นเครื่องฆ่ากิเลสอยู่ในหัวใจเรานี้ หมุนลงไปที่ตรงนี้ พระพุทธเจ้าพระองค์ใดสอน สอนลงที่ตรงนี้แหละไม่ที่อื่น

-------------

เราจงตั้งใจประพฤติปฏิบัติ อย่าได้ลดได้ละความพากเพียร เอาให้เห็นจริงอยู่ภายในใจ
เราถูกกิเลสต้มตุ๋นหลอกมาด้วยความหวังต่าง ๆ นั้นหวังมานานแล้ว ไม่เห็นมีอะไรสมหวัง
กิเลสตัวใดมาทำเราให้สมหวังมีไหมไม่เคยมี พอจะก้าวเข้านี้มันหลอกไปโน้นอีกแล้ว
พอจะก้าวเข้าสู่นี้มันหลอกไปโน้นอีกแล้ว ๆ ไม่เคยให้อยู่ในความอิ่มพอ ให้มีความสุขเพราะความอิ่มพอ
เพราะกิเลสจัดการให้ กิเลสแต่งให้ไม่มี กิเลสสร้างบ้านสร้างเรือน กิเลสสร้างสมบัติเงินทองข้าวของ
กิเลสสร้างรูป สร้างเสียง สร้างกลิ่น สร้างรส เครื่องสัมผัสต่าง ๆ ให้อยู่ในความพอดี
ให้มนุษย์ทั้งหลายได้เสวยความสุขความสบายตลอดไปไม่เคยมี

------------

กิเลสมันเอาเรามันเอาอย่างถึงใจ ทำไมเราจะเอามันอย่างถึงใจบ้างไม่ได้
แต่กิเลสมันเอาเราอย่างถึงใจมันถึงจริง ๆ มันเป็นกิเลสทุกประเภท เป็นความโกรธ ความอิจฉาพยาบาทราคะจองเวร
ความเคียดความแค้น แต่เราเอามันสู้มันไม่มีเคียดมีแค้น เป็นธรรม นักธรรมะล้วน ๆ
เอาให้เห็นกันซิ คุณค่าของกิเลสคุณค่าของธรรมต่างกันอย่างไรในหัวใจของเราดวงเดียวนี่ เอาให้ชัด



......................................................................................

เนื้อหาบางส่วนจากพธรรมบรรยายเรื่อง ใครเคยสมหวังเพราะตัณหา

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมพระ ณ วัดป่าบ้านตาด เมื่อวันที่ ๒๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๒๘

ฟังและอ่านเนื้อหาเต็มได้จาก
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1007&CatID=3
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่