มาพูดถึงนิพพานกันดีกว่า (ไม่ใช่กระทู้คำถามนะครับ)

ก่อนอื่นขอเอาความหมายของคำว่านิพพานมาให้ดูกันก่อน ซึ่งผมเอามาจาก wikipedia นะครับ(ให้เครดิตเค้าด้วย)
เค้าให้ความหมายไว้ดังนี้ นิพพาน หมายถึง สภาพที่ดับกิเลสและกองทุกข์แล้ว ภาวะที่จิตมีความสงบสูงสุด เพราะไร้ทุกข์ ไร้สุข เป็นอิสรภาพสมบูรณ์อ่านแล้วอย่าพึ่งเชื่อนะครับ ละไว้ก่อน!!!

ถ้าถามผมในเชิงทฤษฎีว่านิพพานคืออะไร คำตอบคือไม่รู้ครับ เพราะศาสนาพุทธไม่เคยให้คำจำกัดความเอาไว้อย่างชัดเจน
ไปเปิดหาในพระไตรปิฎกจนตาแตกก็ไม่เจอหรอกครับ เราจะเจอแต่พวกคำเชื่อมหรือให้เราเอาไปแปลความหมายอีกที
ซึ่งไม่มีตรงจุดใดเลยที่พูดถึงคำว่านิพพานอย่างชัดเจน

คำอธิบาย
- เวลาที่เรานั่งสมาธิ แล้วเรากำหนดจิตเลิกคิดเรื่องทุกอย่าง ทำให้สมองปลอดจากความคิดฟุ้งซ่านทั้งหลาย เราจะรู้สึกสงบ โล่งใจ
รู้สึกว่าใจเบาขึ้นและโล่งเพราะไม่มีกิเลสมารบกวน มีหลายคนที่ทำได้ แม้แต่ตัวผมเองก็เคยทำมาหลายครั้ง
แต่ปัญหาคือเรายังทำได้ไม่ตลอดเวลา เรายังสามารถโดนกิเลสเข้ามาครอบงำได้อีก เพราะเรายังไม่บรรลุธรรม เรายังต้องฝึกฝนต่อไป
ซึ่งความรู้สึกที่ว่านี้แหละมันจะชัดเจนขึ้นและถาวรตลอดไปก็ต่อเมื่อเราบรรลุอรหันต์แล้ว นี่คือสภาวะนิพพานดังที่ wikipedia ได้ให้เอาไว้ ซึ่งมันใช่
และถูกต้อง อีกทั้งพระพุทธเจ้าก็ได้พูดเปรียบเปรยว่าเป็นดังกิ่งไม้ที่ไม่สามารถจุดไฟให้ติดได้อีกแล้ว ซึ่งเป็นการให้คำตอบที่สอดคล้องกับคำตอบของ wikipedia

**สาเหตุที่เราไม่รู้ว่าพระอรหันต์เมื่อตายแล้วไปไหน เพราะการหลุดพ้นจากกิเลสคือการไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย
เมื่อไม่มีการเกิด จึงไม่มีสถานที่ ถ้าบอกว่าตายแล้วไปนิพพานที่ไหนนั่นแปลว่าต้องไปเกิด ณ ที่ใดที่หนึ่งซึ่งเป็นที่ของพระอรหันต์ ซึ่งมันไม่ใช่แล้ว
**ดังนั้นคำว่า นิพพาน จึงเป็นเรื่องของความรู้สึก สภาวะของจิต ไม่ใช่สถานที่ตามที่หลายๆคนเข้าใจนะครับ ถ้าถามว่าตายแล้วไปนิพพานที่ไหน
คำตอบคือไม่รู้ครับเพราะไม่เคยมีใครบอกไว้แม้แต่พระพุทธเจ้า เราได้แต่คิดกันเอาเอง ซึ่งไม่ควรคิดด้วยซ้ำ เพราะไม่มีการเกิด
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่