เพียงนี้ประเทศได้ .......... เดินมา
ถอยกลับหลังอนา ......... คตเวิ้ง
หันไปรอบรอบหา .......... เห็นไม่
เห็นแต่ลาวรำเซิ้ง .......... ลุกขึ้นสาละวัน

มันเงียบงันแปลกแท้ ...... ทำไม
ผิดกว่าครั้งไหนไหน ...... ก่อนนั้น
หูตาข่าวชาวไทย .......... ทวีตต่อ
แตกช่อเป็นเชิงชั้น ......... เชียบแจ้งแถลงไข

ยลไปตามช่องเฟ้อ ......... ฟังเพลง
เหิมฮึกคึกบรรเลง .......... ลั่นบ้าน
ยิ่งฟังยิ่งวังเวง .............. วนกลับ
ไทยช่วยไทยทุกข์ด้าน .... โดดปล้ำกำปืน
______________________________

ข่มขืนหันกระบอกเข้า ...... ครองเกม
หมาเห่าหอนปรีด์เปรม ...... ปากแหง้ง
ขานรับอย่างอิ่มเอม ......... อึงมี่
จนเมื่อมันไส้แห้ง ............ จึ่งร้องเองเอง

แว่วเพลงแสงหิ่งห้อย ...... แห่งเทียน
วิบวับวูบวาบเขียน ......... ขุ่นข้อง
แนวศิลปะวนเวียน .......... โวยว่อน
ชูกระดาษป่าวร้อง .......... ร่ำป้องปีกตน

ยลทีวีภาพเพี้ยง .............. แผ่ขยาย
เพียงแวบเดียววูบหาย ...... หุบหน้า
นอกจออาจวุ่นวาย .......... วูบวาบ
มวลหิ่งห้อยปีกกล้า ......... เกิดแล้วลุกลาม

พจน์รำพัน