โลกเราล้วน รายล้อม ล้านเรื่องราว
มีช่วงหนาว บางคราวร้อน บางทีฝน
ร้อยคนรัก ล่านคนเกลียด เรื่องวกวน
ดูสับสน อลหม่าน กันวุ่นวาย


หนึ่งคนนี้ มีเวลา สงบคิด
มองดูจิต มวลมนุษย์ ที่หลากหลาย
กลับมองเห็น ใจคนอื่น เสียมากมาย
คิดแยบคาย ในตรรกกะ เข้าใจทัน



เรื่องใครยาก มองทางแก้ งายพลิกมือ
เรื่องใดหรือ คิดทางออก มิพลิกผัน
เรื่องหลากหลาย เข้าใจได้ สบายพลัน
ตอนนี้ฉัน คิดทุกสิ่ง ง่ายบรรเทา


แล้ววันหนึ่ง ชายคนนี้ ที่มองโลก
กลับต้องโศก พบตัวเอง ช่างโง่เขลา
เกิดปัญหา กับตัวเอง เกินคาดเดา
นั่งจับเจ่า รู้ทางแก้ มิอาจทำ


จริงๆแล้ว มนุษย์ ทุกคนนี้
มองเห็นดี เรื่องคนอื่น ดูขำๆ
ทางออกชัด ง่ายจะตาย ใยไม่ทำ
ดูซ้ำ ๆ ไม่น่ายาก จะแก้เลย



แล้วมาถึงกับตัวเอง ในปัญหา
จึงรู้ว่า ปัญหานั้น ยากเฉลย
ใครไม่เป็น กับตัวเอง ไม่รู้เลย
จึงต้องเคย ด้วยตัวเอง จักเข้าใจ