เรื่องเกิดขึ้นบนบีทีเอสวันนี้
บีทีเอสที่คนนั่งเต็มมาตั้งแต่ก่อนเราขึ้น
จขกท. ขึ้นจากสถานีอารีย์ ก็ยืนมองโน่นนี่ตามปกติ คนยืนเยอะพอสมควร พอถึงสถานีสนามเป้ามีชายคนหนึ่งใส่แว่นดำถือไม้นำทาง ใช่ค่ะพี่เขาเป็นคนตาบอด มีคนใจดีจูงพี่เขาขึ้นมาและพามาจับที่เสา เราเหลือบไปเห็น จังหวะนั้นก็มองหาว่ามีใครลุกให้นั่งหรือเปล่า
สิ่งที่เห็นคือหน้าเรา (ที่นั่งริมสุดใกล้จุดที่จะเห็นที่สุดเป็นผู้ชายอายุไม่น่าเกิน35)ถัดจากนั้นเป็นผู้หญิงวัยทำงาน และถัดจากนั้นก็ ญ ญ ช แต่ทุกคนก้มหน้าเข้าสู่โลกส่วนตัว จิ้มมือถืออย่างเมามัน
เราเลยคิดว่าจะทำยังไงดี
สิ่งที่เราตัดสินใจทำคือพูดขึ้นมาว่า "พี่คะมีใครใจดีลุกให้คนตาบอดนั่งได้ไหมคะ" แล้วเราก็มองว่าใครจะลุก
ปรากฎว่าพี่ผู้หญิงที่นั่งถัดมาจากผู้ชายเป็นคนใจดีลุกให้ค่ะ เราก็พูดว่าขอบคุณค่ะแล้วไปจูงคนตาบอดมานั่ง
หวังว่าวันนี้พี่ผู้หญิงคนนั้นคงรู้สึกดีเหมือนเราได้ช่วยคนถึงแม้จะเล็กๆน้อยๆแต่มันทำให้เรารู้สึกดีมากๆค่ะ ขอบคุณพี่ผู้หญิงชุดดำอีกครั้งนะคะ
พี่คะมีใครใจดี ...........
บีทีเอสที่คนนั่งเต็มมาตั้งแต่ก่อนเราขึ้น
จขกท. ขึ้นจากสถานีอารีย์ ก็ยืนมองโน่นนี่ตามปกติ คนยืนเยอะพอสมควร พอถึงสถานีสนามเป้ามีชายคนหนึ่งใส่แว่นดำถือไม้นำทาง ใช่ค่ะพี่เขาเป็นคนตาบอด มีคนใจดีจูงพี่เขาขึ้นมาและพามาจับที่เสา เราเหลือบไปเห็น จังหวะนั้นก็มองหาว่ามีใครลุกให้นั่งหรือเปล่า
สิ่งที่เห็นคือหน้าเรา (ที่นั่งริมสุดใกล้จุดที่จะเห็นที่สุดเป็นผู้ชายอายุไม่น่าเกิน35)ถัดจากนั้นเป็นผู้หญิงวัยทำงาน และถัดจากนั้นก็ ญ ญ ช แต่ทุกคนก้มหน้าเข้าสู่โลกส่วนตัว จิ้มมือถืออย่างเมามัน
เราเลยคิดว่าจะทำยังไงดี
สิ่งที่เราตัดสินใจทำคือพูดขึ้นมาว่า "พี่คะมีใครใจดีลุกให้คนตาบอดนั่งได้ไหมคะ" แล้วเราก็มองว่าใครจะลุก
ปรากฎว่าพี่ผู้หญิงที่นั่งถัดมาจากผู้ชายเป็นคนใจดีลุกให้ค่ะ เราก็พูดว่าขอบคุณค่ะแล้วไปจูงคนตาบอดมานั่ง
หวังว่าวันนี้พี่ผู้หญิงคนนั้นคงรู้สึกดีเหมือนเราได้ช่วยคนถึงแม้จะเล็กๆน้อยๆแต่มันทำให้เรารู้สึกดีมากๆค่ะ ขอบคุณพี่ผู้หญิงชุดดำอีกครั้งนะคะ