คุณเคยเดินออกมาจากชีวิตใคร เพราะมีความรู้สึกที่ว่า
"เค้าควรอยู่ในที่ ๆ ดีกว่านี้ เค้าควรได้เจออะไรดี ๆ กว่านี้"
อาจดูเป็นคนเห็นแก่ตัว อาจดูทำร้ายจิตใจจนเกินไป
แต่ลองมองกลับกันแล้ว คนที่เดินออกมันก็เจ็บไม่ต่างกันเท่าไหร่
ความรู้สึกที่ยังรักปนกับความจำใจที่ต้องเลือกเดินออกมา
มันไม่สนุกหรอก ที่ต้องทำร้ายใครคนหนึ่ง...
ในเมื่อความรัก มันมีคำว่า "เป็นไม่ได้ไป"
มันมีคำว่า "ไปไม่รอด" ไม่ใช่ว่าเราจะไม่ยื้อหรือรั้งไว้นะ
เราทำหมดแล้ว เราทำจนสุดกำลังแล้ว แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
คนเลิกกันมันไม่จำเป็นต้องหมดรักหรอก...
ปัญหาบางอย่างไม่มีใครรู้ดีเท่าคนสอง มีแต่คนสองคนเท่านั้นที่รู้

ยิ่งโตขึ้นความรักมันไม่ใช่แค่
"คบกัน เจอคนใหม่ แล้วเลิกอีกคนมารักอีกคน"
อายุเรามากขึ้น ความรักมันก็เปลี่ยนไปตามอายุ
เหตุผลบางอย่างถ้าไม่เจอกับมันเองก็ไม่มีวันที่จะเข้าใจมันจริงๆ

ตอนนี้คุณอาจมองว่า คุณที่บอกเลิกคนที่ เดินจากไปแบบไม่เย็นชา
มันเลว มันแย่มาก แต่วันไหนคุณได้เจอความรู้สึกแบบเดียวกับเค้า
ในสักวัน คุณจะรู้ว่า "การรักทั้งๆที่ต้องเลิกมันเจ็บแค่ไหน"