ตอนที่ 4
เวลาบ่ายคล้อย รุ่งทิวายุ่งกับการตอบอีเมล์ลูกค้าต่างประเทศ เสียงพี่จิดังขึ้น
" รุ่งๆ อาทิตย์หน้า คุณยี่หวา น้องสาวคุณใหญ่จะเข้ามาทำงานที่บริษัทเรา เธอมาช่วยดูด้านการตลาด
หญิงสาวชะงักหันมองต้นเสียง ฟังอย่างตั้งใจ เธอพึ่งเรียนจบจากต่างประเทศ รุ่งช่วยตรวจดูความเรียบร้อย
ห้องทำงานให้เธอด้วย อย่าให้มีอะไรขาดตกบกพร่องนะ คุณใหญ่เธอกำชับมา"
"ได้ค่ะ ...." พี่จิไม่ได้สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนไปของรุ่งทิวา
หญิงสาวตกอยู่ในภวังค์ แววตาบ่งบอกถึงความเกลียดชัง เธอจะได้เจอยี่หวาแล้ว นี่คือความจริงใช่ไหม
"พี่รุ่งๆ " เสียงป๋อมแป๋มดังขึ้น หล่อนรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"ว่าไง ป๋อมแป๋ม แอบอู้หรือจ๊ะ"
"แหม ... พี่รุ่งก็ พอดีหัวหน้าให้แป๋มเตรียมของต้อนรับคุณยี่หวา แต่แป๋มไม่รู้จะซื้ออะไรดี เย็นนี้พี่รุ่งมีนัดอื่นหรือยังคะ"
"ไม่มีจ่ะ "
"งั้นพี่รุ่งไปเป็นเพื่อนแป๋มนะคะ เย็นนี้เจอกัน รักพี่รุ่งที่ซู๊ดดด ......." พอพูดเองเออเองเสร็จ
สาวน้อยก็วิ่งปรู๊ดลับไปทำงานทันทีกลัวหญิงสาวปฏิเสธ
รุ่งทิวามองสาวน้อยด้วยความเอ็นดู ....
--------------------------------------------------------------------------
“พี่รุ่งว่าคุณยี่หวาเค้าชอบอะไรคะ แป๋มเลือกไม่ถูกเลย”
รุ่งทิวานึกถึงตอนที่พี่ชาลีวาดภาพยูนิคอร์นสีขาวให้หญิงสาวในวันคล้ายวันเกิดของเธอ เธอชอบมันมาก
“เราลองดูภาพวาดดีไหมแป๋ม เผื่อไว้ติดห้องทำงานให้คุณยี่หวาได้ด้วย”
“เป็นความคิดที่ดีมากเลยค่ะ งั้นเราไปดูรูปภาพกัน ..... เอ แล้วเราจะเลือกอันไหนดีคะ สวยทุกอันเลย”
หญิงสาวใช้เวลาตัดสินใจไม่นานแล้วชี้ไปที่รูปภาพม้ายูนิคอร์น ยืนเล่นน้ำอยู่ท่ามกลางป่าเขาสวยงามมาก
“สวยจริงๆ ด้วย งั้นเราเอาภาพนี้นะคะ” ระหว่างรอ บังเอิญสายตาป๋อมแป๋มหันไปเจอคุณใหญ่พอดี
“นั่นคุณใหญ่นี่คะ”
“คุณใหญ่ๆๆ” “แป๋ม เบาๆจ่ะ คนหันมาทางนี้กันหมดแล้ว”
“คุณใหญ่” สาวน้อยยังไม่หยุดตะโกนเรียกชายหนุ่ม
ชายหนุ่มมองหาต้นเสียง “อ้าว มาช๊อปปิ้งกันหรือครับ ”
“แป๋มชวนพี่รุ่งมาเลือกของที่ระลึกให้คุณยี่หวาค่ะ พึ่งเลือกเสร็จ คุณใหญ่มาธุระหรือคะ”
“ผมมีนัดกับลูกค้า พึ่งเสร็จธุระพอดีกำลังหาอะไรทาน
ถ้าอย่างนั้นไปทานด้วยกันหมดนี่เลย มีร้านอร่อยอยู่ไม่ไกล” ชายหนุ่มมองหน้ารุ่งทิวา
“ดีเลยค่ะพี่รุ่ง แป๋มกำลังหิวเลย ไปนะคะ นะคะ”
หญิงสาวแกล้งอึกอักเป็นมารยาท
“พี่รุ่ง แป๋มท้องร้องแล้วนะคะ นะคะ ไปนะคะ”
“ก็ได้จ่ะ” หญิงสาวปฏิเสธไม่ออก เธอตั้งใจหลบหน้าชายหนุ่มตั้งแต่กลับจากสัมมนา เพราะกลัวความหวั่นไหวในใจตัวเอง
อาหารอร่อย บรรยากาศดี ๆ ทำให้รุ่งทิวารู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่รู้ตัว
“แป๋มขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
เหลือหญิงสาวนั่งอยู่กับชายหนุ่มอยู่ตามลำพังที่โต๊ะอาหาร
“งานเป็นยังไงบ้างครับ ช่วงนี้ยุ่งมากไหม” ชายหนุ่มถาม
“ยุ่งนิดหน่อยค่ะ” “ถึงว่า ไม่เห็นทำขนมมาเหมือนแต่ก่อน”
หญิงสาวยิ้ม แล้วเงียบไป สายตาเศร้าอีกแล้ว ชายหนุ่มนึกในใจ หรือว่าเหตุการณ์วันนั้น .....
"ผมขอไปส่งทุกคนเองนะครับ"ชายหนุ่มพูดขึ้น
“คุณใหญ่แวะส่งพี่รุ่งคนเดียวก็พอค่ะ บ้านแป๋มอยู่คนละทาง ..”
แป๋มออกตัว หญิงสาวเอ่ยพร้อมมองหาแท็กซี่
“ คุณใหญ่ไม่ต้องไปส่งรุ่งก็ได้ค่ะ รุ่งกลับแท็กซี่ได้”
“ ไม่เป็นไรครับ เป็นทางผ่านของผมพอดี ”
“พี่รุ่งกลับกับคุณใหญ่เถอะค่ะ นี่ก็ดึกแล้ว แท็กซี่มาพอดี แป๋มไปก่อนนะคะ บ๊ายบายค่าทุกคน”
ป๋อมแป๋มวิ่งปรู๊ดไปขึ้นแท็กซี่ที่จอดรับพอดี
บรรยากาศในรถคันงามเงียบสงัด ชายหนุ่มยื่นมือไปเปิดเพลงเบาๆ วันศุกร์สิ้นเดือนเป็นธรรมดาของกรุงเทพ รถติดเอาเรื่อง
ความจริงระยะทางกลับบ้านไม่ไกลมาก แต่วันนี้ทำไมช่างนานแสนนาน หญิงสาวแอบคิดในใจไม่รู้จะคุยอะไรกับชายหนุ่ม
“รุ่งทิวา”
“ค่ะ”
"ผมยังไม่ได้ขอโทษรุ่งอย่างเป็นทางการ ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยดื่มเหล้า ตอนที่อยู่วังน้ำเขียวผมต้องขอโทษรุ่งอย่างมาก ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้น" หญิงสาวนิ่งฟัง
“ค่ะ รุ่งรู้ว่าคุณใหญ่คิดถึงคนรักมาก และคุณใหญ่เมาไม่ได้สติ” หญิงสาวแอบน้อยใจ
“เรื่องราวก็ผ่านไปแล้ว รุ่งไม่เก็บมาคิด คุณใหญ่อย่าคิดมากไปเลยค่ะ”
“แต่ผมมีความรู้สึกผิดกับรุ่งอยู่ตลอด ถ้าผมมีโอกาสชดใช้ได้ ผมยินดีนะครับ”
หญิงสาวนิ่งไปสักครู่ "ถ้าคุณใหญ่อยากชดใช้ งั้นเลี้ยงหนังรุ่ง 1 เรื่อง และข้าวเที่ยง 1 มื้อ รุ่งจะยกโทษให้ค่ะ
"ได้ซิครับ เมื่อไหร่ดี"
"เราเจอกันวันอาทิตย์นี้ คุณใหญ่แวะรับรุ่งที่บ้านเวลา 10 โมงเช้า ตามนี้นะคะ"
หญิงสาวพูดจบพร้อมลงจากรถ หล่อนเดินยิ้มให้กับแผนการเจ้าเล่ห์ของตัวเอง รุ่งรู้มาว่า ยี่หวาจะกลับถึงไทย 3 โมงเย็น เพราะฉะนั้นหล่อนจะถ่วงเวลาให้ชายหนุ่มอยู่กับหล่อนให้นานที่สุด
ชายหนุ่มอึ้งตั้งตัวไม่ทัน วันอาทิตย์นี้เขามีนัดรับยี่หวาที่สนามบินตอนบ่าย 3 โมง ... ไม่เป็นไร เขาคงไปรับยี่หวาทันเวลา
... จบตอน ...
สายใย ความรัก ความแค้น /// ตอนที่ 4 จบตอน
ตอนที่ 4
เวลาบ่ายคล้อย รุ่งทิวายุ่งกับการตอบอีเมล์ลูกค้าต่างประเทศ เสียงพี่จิดังขึ้น
" รุ่งๆ อาทิตย์หน้า คุณยี่หวา น้องสาวคุณใหญ่จะเข้ามาทำงานที่บริษัทเรา เธอมาช่วยดูด้านการตลาด
หญิงสาวชะงักหันมองต้นเสียง ฟังอย่างตั้งใจ เธอพึ่งเรียนจบจากต่างประเทศ รุ่งช่วยตรวจดูความเรียบร้อย
ห้องทำงานให้เธอด้วย อย่าให้มีอะไรขาดตกบกพร่องนะ คุณใหญ่เธอกำชับมา"
"ได้ค่ะ ...." พี่จิไม่ได้สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนไปของรุ่งทิวา
หญิงสาวตกอยู่ในภวังค์ แววตาบ่งบอกถึงความเกลียดชัง เธอจะได้เจอยี่หวาแล้ว นี่คือความจริงใช่ไหม
"พี่รุ่งๆ " เสียงป๋อมแป๋มดังขึ้น หล่อนรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"ว่าไง ป๋อมแป๋ม แอบอู้หรือจ๊ะ"
"แหม ... พี่รุ่งก็ พอดีหัวหน้าให้แป๋มเตรียมของต้อนรับคุณยี่หวา แต่แป๋มไม่รู้จะซื้ออะไรดี เย็นนี้พี่รุ่งมีนัดอื่นหรือยังคะ"
"ไม่มีจ่ะ "
"งั้นพี่รุ่งไปเป็นเพื่อนแป๋มนะคะ เย็นนี้เจอกัน รักพี่รุ่งที่ซู๊ดดด ......." พอพูดเองเออเองเสร็จ
สาวน้อยก็วิ่งปรู๊ดลับไปทำงานทันทีกลัวหญิงสาวปฏิเสธ
รุ่งทิวามองสาวน้อยด้วยความเอ็นดู ....
“พี่รุ่งว่าคุณยี่หวาเค้าชอบอะไรคะ แป๋มเลือกไม่ถูกเลย”
รุ่งทิวานึกถึงตอนที่พี่ชาลีวาดภาพยูนิคอร์นสีขาวให้หญิงสาวในวันคล้ายวันเกิดของเธอ เธอชอบมันมาก
“เราลองดูภาพวาดดีไหมแป๋ม เผื่อไว้ติดห้องทำงานให้คุณยี่หวาได้ด้วย”
“เป็นความคิดที่ดีมากเลยค่ะ งั้นเราไปดูรูปภาพกัน ..... เอ แล้วเราจะเลือกอันไหนดีคะ สวยทุกอันเลย”
หญิงสาวใช้เวลาตัดสินใจไม่นานแล้วชี้ไปที่รูปภาพม้ายูนิคอร์น ยืนเล่นน้ำอยู่ท่ามกลางป่าเขาสวยงามมาก
“สวยจริงๆ ด้วย งั้นเราเอาภาพนี้นะคะ” ระหว่างรอ บังเอิญสายตาป๋อมแป๋มหันไปเจอคุณใหญ่พอดี
“นั่นคุณใหญ่นี่คะ”
“คุณใหญ่ๆๆ” “แป๋ม เบาๆจ่ะ คนหันมาทางนี้กันหมดแล้ว”
“คุณใหญ่” สาวน้อยยังไม่หยุดตะโกนเรียกชายหนุ่ม
ชายหนุ่มมองหาต้นเสียง “อ้าว มาช๊อปปิ้งกันหรือครับ ”
“แป๋มชวนพี่รุ่งมาเลือกของที่ระลึกให้คุณยี่หวาค่ะ พึ่งเลือกเสร็จ คุณใหญ่มาธุระหรือคะ”
“ผมมีนัดกับลูกค้า พึ่งเสร็จธุระพอดีกำลังหาอะไรทาน
ถ้าอย่างนั้นไปทานด้วยกันหมดนี่เลย มีร้านอร่อยอยู่ไม่ไกล” ชายหนุ่มมองหน้ารุ่งทิวา
“ดีเลยค่ะพี่รุ่ง แป๋มกำลังหิวเลย ไปนะคะ นะคะ”
หญิงสาวแกล้งอึกอักเป็นมารยาท
“พี่รุ่ง แป๋มท้องร้องแล้วนะคะ นะคะ ไปนะคะ”
“ก็ได้จ่ะ” หญิงสาวปฏิเสธไม่ออก เธอตั้งใจหลบหน้าชายหนุ่มตั้งแต่กลับจากสัมมนา เพราะกลัวความหวั่นไหวในใจตัวเอง
อาหารอร่อย บรรยากาศดี ๆ ทำให้รุ่งทิวารู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่รู้ตัว
“แป๋มขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
เหลือหญิงสาวนั่งอยู่กับชายหนุ่มอยู่ตามลำพังที่โต๊ะอาหาร
“งานเป็นยังไงบ้างครับ ช่วงนี้ยุ่งมากไหม” ชายหนุ่มถาม
“ยุ่งนิดหน่อยค่ะ” “ถึงว่า ไม่เห็นทำขนมมาเหมือนแต่ก่อน”
หญิงสาวยิ้ม แล้วเงียบไป สายตาเศร้าอีกแล้ว ชายหนุ่มนึกในใจ หรือว่าเหตุการณ์วันนั้น .....
"ผมขอไปส่งทุกคนเองนะครับ"ชายหนุ่มพูดขึ้น
“คุณใหญ่แวะส่งพี่รุ่งคนเดียวก็พอค่ะ บ้านแป๋มอยู่คนละทาง ..”
แป๋มออกตัว หญิงสาวเอ่ยพร้อมมองหาแท็กซี่
“ คุณใหญ่ไม่ต้องไปส่งรุ่งก็ได้ค่ะ รุ่งกลับแท็กซี่ได้”
“ ไม่เป็นไรครับ เป็นทางผ่านของผมพอดี ”
“พี่รุ่งกลับกับคุณใหญ่เถอะค่ะ นี่ก็ดึกแล้ว แท็กซี่มาพอดี แป๋มไปก่อนนะคะ บ๊ายบายค่าทุกคน”
ป๋อมแป๋มวิ่งปรู๊ดไปขึ้นแท็กซี่ที่จอดรับพอดี
บรรยากาศในรถคันงามเงียบสงัด ชายหนุ่มยื่นมือไปเปิดเพลงเบาๆ วันศุกร์สิ้นเดือนเป็นธรรมดาของกรุงเทพ รถติดเอาเรื่อง
ความจริงระยะทางกลับบ้านไม่ไกลมาก แต่วันนี้ทำไมช่างนานแสนนาน หญิงสาวแอบคิดในใจไม่รู้จะคุยอะไรกับชายหนุ่ม
“รุ่งทิวา”
“ค่ะ”
"ผมยังไม่ได้ขอโทษรุ่งอย่างเป็นทางการ ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยดื่มเหล้า ตอนที่อยู่วังน้ำเขียวผมต้องขอโทษรุ่งอย่างมาก ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้น" หญิงสาวนิ่งฟัง
“ค่ะ รุ่งรู้ว่าคุณใหญ่คิดถึงคนรักมาก และคุณใหญ่เมาไม่ได้สติ” หญิงสาวแอบน้อยใจ
“เรื่องราวก็ผ่านไปแล้ว รุ่งไม่เก็บมาคิด คุณใหญ่อย่าคิดมากไปเลยค่ะ”
“แต่ผมมีความรู้สึกผิดกับรุ่งอยู่ตลอด ถ้าผมมีโอกาสชดใช้ได้ ผมยินดีนะครับ”
หญิงสาวนิ่งไปสักครู่ "ถ้าคุณใหญ่อยากชดใช้ งั้นเลี้ยงหนังรุ่ง 1 เรื่อง และข้าวเที่ยง 1 มื้อ รุ่งจะยกโทษให้ค่ะ
"ได้ซิครับ เมื่อไหร่ดี"
"เราเจอกันวันอาทิตย์นี้ คุณใหญ่แวะรับรุ่งที่บ้านเวลา 10 โมงเช้า ตามนี้นะคะ"
หญิงสาวพูดจบพร้อมลงจากรถ หล่อนเดินยิ้มให้กับแผนการเจ้าเล่ห์ของตัวเอง รุ่งรู้มาว่า ยี่หวาจะกลับถึงไทย 3 โมงเย็น เพราะฉะนั้นหล่อนจะถ่วงเวลาให้ชายหนุ่มอยู่กับหล่อนให้นานที่สุด
ชายหนุ่มอึ้งตั้งตัวไม่ทัน วันอาทิตย์นี้เขามีนัดรับยี่หวาที่สนามบินตอนบ่าย 3 โมง ... ไม่เป็นไร เขาคงไปรับยี่หวาทันเวลา
... จบตอน ...