คิดถึง...คะนึงหา.......ถึงพี่ยาคราห่างเหิน
                              รักพี่มากเหลือเกิน.....มิขัดเขินเกินเอ่ยคำ

                              แม้ไกล..ใช่ร้างรัก......น้องคงปักใจถลำ
                              คำรักทุกๆคำ............ มิใช่พร่ำ..คำจากใจ

                              ขอเพียงให้พี่รู้............น้องคงอยู่มิไปไหน
                              รักพี่จนล้นใจ.............ในสายใยมิ..คลายคลอน

                              ขอรักที่น้องให้............พี่เก็บไว้อย่าไถ่ถอน
                              น้องพร่ำคำอ้อนวอน...ผ่านบทกลอน..อ้อนครวญมา

                              คิดถึงจึงมาบอก...........มิลวงหลอกบอกพี่ยา
                              ขอจำคำสัญญา...........รักจนกว่าชีวาวาง....

                                                    "  เพ็ญพิชญา "