...นิรันดร์รัก...


ความคิดถึงตรึงติดดุจชิดใกล้ 
เป็นสายใยประจักษ์ตระหนักเผย 
สื่อเนื้อความตามจริงในสิ่งเปรย 
ไม่ละเลยเฉยวางเหมือนทางจร 

สายลมหยอกหมอกเย้าคละเคล้าฝน 
ทั้งมืดมนวนกลับสลับหลอน 
ชื่นผกาชูช่อล้อภมร 
แนวสิงขรป่าสวนชวนรื่นรมย์

ส่งสายใยตราตรึงคะนึงติด
ฝากจุมพิตผ่านฟ้าพาสุขสม
อยู่แห่งไหนใจหนอยังขอชม
วอนสายลมห่มห้อมถนอมจินต์

ให้รู้ว่าเมื่อใดใจยังซึ้ง
ห้วงคำนึงต่างล้วนชวนถวิล
สัญญาใจคลายผ่อนย้อนไหลริน
ตราบชีวินนิรันดร์รักฝากเพียงเธอ

“สุนันท์ยา” 
 
 
 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่