คือเราเป็นนักศึกษาค่ะ เราก็มีรูมเมทอยู่ซึ่งเธอก็กลัวอ้วนมากๆ(น้ำหนัก56 สูง160 แต่รอบเอว28เราว่ามันน่าจะหนักกล้ามนะ)

เธอเลยคุมอาหารของตัวเองค่ะ ทีนี้เรื่องมันคงไม่มีอะไรถ้าเธอไม่เริ่มคลั่งการลดน้ำหนักจนมาวุ่นวายกับชีวิตเรา

คือเราซื้ออะไรมากินในห้องก็ไม่ได้เพราะเธอจะบอกว่าเอามากินยั่ว จะต้มมาม่าตอนดึกๆก็ไม่ได้

แต่เราก็ไม่คิดอะไรมากไม่ให้กินเราก็ไปหาที่กินที่อื่นก็ได้ แต่เราเริ่มหมดความอดทนก็ตอนที่เธอมาติเรื่องของที่เรากินมาทั้งวัน(วันนั้นอยู่ด้วยกันทั้งวัน)

คือตอนเช้าเราก็กินหมี่ขาวต้มยำปลา 1ถ้วย ตอนเที่ยงนมจืด(ไม่พร่องมันเนย)1กล่องกับขนมปังฟาร์มเฮาส์1ก้อน  ตอนเย็นก็กินปลาทูทอด1ตัวกับข้าว

ซึ่งเราไม่มองว่ามันเยอะนะ แต่นางก็มานั่งบ่นว่าเรากินเยอะอ้วน แถมกินทำไมเปลืองเงิน(นางกินโยเกิรต์ธรรมชาติ 2ถ้วย ข้าว 1จานหมดประมาณวันละ60บาท แต่เราหมดประมาณ100-120ต่อวัน)

เราว่าเราเรียนหนังสือมันก็ต้องกินให้อิ่มไม่ใช่เหรอ จะมาแคร์เรื่องกินเยอะกินน้อยทำไม แค่ไม่กินเยอะจนเหมือนยัดหรือกินจุบจิบก็พอเเล้ว

เราไม่ได้แอนตี้พวกที่จะลดน้ำหนักแค่อยากจะรู้ว่าพวกที่อยากจะผอม ต้องอยากหาพวกไปลดน้ำหนักด้วยขนาดนี้เลยเหรอ แล้วที่เรากินมันถือว่าเยอะเหรอ?

แล้วเราควรจะทำยังไงนางถึงจะไม่มายุ่งเรื่องการกินของเรา

ปล.เราไม่ค่อยได้ออกกำลังนะมีได้วิ่งแค่อาทิตย์ละครั้งประมาณ4กิโล แต่นางวิ่งอาทิตย์ละ3วัน วันละ12กิโล+แอโรบิคครึ่งชั่วโมง จักรยานอีก4กิโล ซึ่งดูจากการกินของนางแล้วเรากลัวถูกเรียกไปหาที่โรงพยาบาลมาก

ปล2.เราว่าเราโอเคกับน้ำหนักนะ หนัก62 สูง173 ค่า bmiเราก็ปกติดี เราก็ไม่คิดมากเรื่องน้ำหนักแต่มันชอบมาว่าเราอ้วนแถมชอบมานั่งคำนวนแคลลอรีจนเราเริ่มรำคาญละ