“สิ่งที่ส่องแสงแวววาว  อาจจะไม่ใช่ทองเสมอไป” มีคำกล่าวว่า  “น้ำลดตอผุด” ยังคงเป็นจริงเสมอ  เวลานี้ก็ได้เห็นแล้วว่าเจ้าของอำนาจเผด็จการที่ครอบครองประเทศนี้อยู่ได้สำแดงอำนาจเถื่อนออกมาบีบบังคับประชาชนให้ต้องสยบยอมต่ออิทธิพลมืดที่ปกครองประเทศนี้มาอย่างยาวนาน  โดยใช้เลห์เพทุบายไม่ต่างจากหมาป่าที่ล่อหลอกเหยื่อให้หลงเชื่อว่ามีความเมตตา และมีใจเป็นธรรมตลอดมา   แต่ทว่าหมาป่าแม้จะนุ่งห่มหนังแกะก็ไม่สามารถทิ้งคราบความโหดเ.หี้.ยมและร้ายกาจของตนออกไปได้   ในนิทานเรื่อง  “หนูน้อยหมวกแดง” แม้หมาป่าจะแต่งชุดคุณยายและพยายามพูดเลียนเสียงคุณยายใจดี  แต่ก็ไม่สามารถปิดบังเขี้ยวอันยาวโง้งและกรงเล็บอันแหลมคมและความเ.หี้.ยมโหดกระหายเลือดอันเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของมันไปได้

ประชาชนไทยถูกทำให้เชื่อตลอดมาว่าประเทศปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย  เป็นประเทศที่มีแต่ความสุขสงบและโชคดีกว่าหลายประเทศในโลกนี้  แต่ไม่ใช่เลยแม้แต่น้อย  แม้ประเทศนี้อุดมไปด้วยทรัพยากรถึงขั้นที่เรียกว่า  “สุวรรณภูมิ (แผ่นดินทอง)” มีประชากรเพียงแค่ 60 กว่าล้านเมื่อเทียบกับขนาดของประเทศก็ไม่ได้แออัดจนถึงกับต้องแย่งกันกินแย่งกันใช้  ภูมิอากาศ และภูมิศาสตร์ก็เหมาะสมพอแก่การดูแลโอบอุ้มให้ประชาชนไทย มีอยู่ มีกิน มีใช้  กันอย่างพร้อมหน้ากันได้ทุกคนโดยไม่ลำบาก  แต่ทว่าในที่สุดแล้วสิ่งที่ปรากฏให้เห็นในขณะนี้ก็คือ  ที่ประเทศไทยมีความสุขสงบอยู่ได้ตลอดมานั้น  ไม่ใช่เพราะประชาชนไทยโชคดีแต่เป็นเพราะมีอำนาจเผด็จการแฝงเร้นกลุ่มหนึ่งที่นุ่งห่มหนังแกะ  แล้วหลอกคนไทยตลอดมาว่า  “มีความรัก เมตตา และเป็นห่วงคนไทย” ทำให้ประชาชนไทยมีความสุขและปลาบปลื้มจนไม่ได้ทันสังเกตเบื้องหลังของหมาป่าฝูงนี้ว่า  “ได้กอบโกย  และเอาเปรียบประชาชนไทยส่วนใหญ่ของประเทศมานานและมากเพียงใดบ้าง”   ประเทศไทยจะยังคงเป็นปกติสุขอยู่ได้ก็ต่อเมื่อตราบเท่าที่ประชาชนไทยยอมสยบอยู่ใต้อำนาจเถื่อนของเผด็จการกลุ่มนี้ต่อไป  หาไม่แล้วเผด็จการกลุ่มนี้ก็จะทำทุกวิถีทางการที่ทำลายบุคคลที่หาญกล้าเข้ามาต่อต้านพวกเขาทันที  โดยไม่สนใจว่าอาวุธที่ใช้นั้นจะเป็นอะไร ซึ่งปรากฏให้เห็นมาตลอดในประวัติศาสตร์ของชาตินี้

ปูนนก