นับเป็นเรื่องแปลกประหลาด เบี่ยงเบน และผิดเพี้ยนอย่างมากในการประยุกต์ใช้ยุทธศาสตร์และนโยบายการขนส่งรถไฟของประเทศไทย ที่รัฐบาลกำหนด "การเปิดกว้างเชื่อมสู่สากล" เป็นยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศตามที่แถลงไว้ต่อสาธารณะและต่อรัฐสภา ก่อนที่จะเข้ามาบริหารประเทศ แต่เมื่อพิจารณาจากแผนการดำเนินโครงการขนส่งทางรางตามที่ รมต.คมนาคม แถลงต่vสาธารณะหลายครั้งหลายหนว่า จะนำโครงการรถไฟฟ้ารางคู่ที่ใช้ราง Meter Gauge ขนาดความกว้าง 1 เมตร ไปเชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน อีกทั้งยังมีแผนการสร้างรถไฟความเร็วสูง (high-speed train) 4 เส้นทาง กรุงเทพ-เชียงใหม่, กรุงเทพ-โคราช, กรุงเทพ-หัวหิน,ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ-ชลบุรี-พัทยา โดยการรณรงค์สร้างความเชื่อถือให้ประชาชนยอมรับในการดำเนินโครงการภายใต้แนวคิด Connectivity ในขณะที่ต่างประเทศที่เจริญแล้วส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ราง Meter gauge แล้ว แต่ไปใช้รางStandard gauge ที่มีขนาดความกว้าง 1.435 เมตรแทน ณ จุดๆนี้ที่จะเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าประเทศไทยไม่สามารถเชื่อมต่อระบบรางขนาด 1  เมตร กับประเทศเพื่อนบ้านที่มีขนาดราง 1.435 เมตร ได้ ยิ่งไปกว่านั้น การเชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้านด้วยรางขนาด 1 เมตร ด้วยโครงการรถไฟฟ้ารางคู่ ของรัฐบาลชุดนี้ ตามถ้อยแถลงการของ รมต. คมนาคม ยังไม่เป็นการเคารพต่อพันธกรณีที่ประเทศไทยมีไว้ต่อความตกลง Intergovernmental Agreement on the Trains-Asian Railway Network 2009 หรือเรียกสั้นๆว่า ข้อตกลง Trans-Asian Railway Network ซึ่งจะการเกิดปัญหาความชอบด้วยนโยบายและกฎหมายของรัฐบาล ทั้งยังสุ่มเสี่ยงและจะต้องรับผิดชอบในความเสียหายต่อสมาชิกภาคี กรอบข้อตกลง Trans-Asian Railway Network ที่ไม่สามารถเชื่อมต่อประเทศไทยด้วยระบบรางได้ ทำไม พรบ.นี้ยังคงเป็นปัญหาทางนโยบายและยุทธศาสตร์ที่ยังคงอยู่รอการวินิจฉัยจนกระทั่งถึงวันนี้  รัฐบาลเลือกตัดสินใจบนพื้นฐานอะไรกันแน่ แถมยังเป็นการสร้างหนี้อีกด้วย ใครก้ได้ช่วยตอบคำถามให้กระจ่างที PLEASE!!!!!!