เรื่องไร้สาระของผม เรื่องมันมีอยู่ว่า....
มีผู้หญิงคนนึง เธอย้ายมาทำงานใหม่มากับเพื่อน โดยปกตินิสัยของผม จะไม่ค่อยคุยกับคนที่ไม่สนิท ไม่ทักก่อน
เราก็ทำงานกันไปต่างคนต่างทำ ผ่านมา1ปี ผมกับเธอไม่ได้คุยกันเลย เนื่องทัศนคติในการทำงานและจากการได้ยินมาบ้างเรื่องเธอในการทำงานทำให้ผมมีทัศนคติที่ไม่ค่อยดีกับเธอคนนี้ซักเท่าไหร่ ซึ่งเรื่องที่ได้ยินมามันก็ไม่เกี่ยวกับผมซักเท่าไหร่หรอก(ต่อมเมือกมันทำงานเอง นั่นแน่!!) แบบว่า ไม่ถึงกลับเกลียดนะครับ แค่เวลาเจอกันเดินสวนกัน ผมก็หลบหน้า หันมองข้างทาง แทบจะไม่ยิ้มให้กันเลย แต่เพื่อนของเธอผมมักจะยิ้มให้ ยิ้มตอบกันเสมอมา
พอผ่านไป1ปีนิดๆ ผมก็ได้ปรึกษาเธอเรื่องงาน ผมก็ได้เริ่มคุยกับเธอบ้างเล็กน้อย รู้สึกได้ว่าเธอก็ไม่ได้เลวร้ายซักเท่าไหร่ ออกจะน่ารักด้วยซ้ำไป นั่งไงละ!!
และแล้วก่อนถึงวันวาเลนท์ไท ผมก็แอบเอาของเล็กๆน้อยๆไปวางไว้ที่โต๊ะเธอ เขียนโน็ตไว้ว่าให้เธอ แต่ไม่ได้บอกว่าใครให้ = =
แต่เดี๋ยวก่อน!! ผมไม่ได้แอบชอบเธอนะคร๊าบบบบบบ ผมแค่อยากจะแสดงการขอโทษที่ผมรู้สึก อคติไม่ดีกับเธอเป็นเวลากว่า1ปี แต่เธอคงไม่รู้หรอกครับว่าผมรู้สึกอคติไม่ดีกับเธอเพราะผมไม่ได้แสดงออกอะไร เธอก็คงเฉยๆกับผมเหมือนกันนั่นแหละ ทำไมผมถึงให้ของวันวาเลนไทหรอครับ เพราะผมได้ยินว่าเธอโสดอยู่ กลัวจะเฉาในวันวาเลนไท(นั่นไง ไปรู้เรื่องของเค้าอีก) ผมเลยจัดให้เลย ไม่รู้เธอจะชอบหรือป่าว 55
ต่อมา ทุกครั้งที่มีโอกาศ ผมก็แอบเอาขนมไปวางไว้โต๊ะเธอ หลบๆซ่อนๆ ตื่นเต้นดี อิๆโดยไม่บอกหรอกว่าใครให้ อิๆ
บอกก่อนเลยผมไม่ได้ชอบเธอนะครับ เอ๊ะหรือว่าเริ่มชอบ = = ผมชอบเธอไม่ได้หรอกครับ เพราะผมกับเธอเรามันคนละชั้นกัน ประมาณหมาเห่าเครื่องบิน โฮ่งๆ ไรประมาณนั้น แต่แค่อยากแสดงความรู้สึกดีๆให้ จากที่พลาดมีอคติที่ไม่ดีกับเธอมาแสนนาน อีกไม่กี่เดือนเธอก็ย้ายไปทำงานที่ไหม่แล้วครับ รู้สึกเสียดายน่าจะทำความรู้จักเธอให้ได้มากกว่านี้
เพื่อนๆมีใครเคยมีประสบการณ์คล้ายแบบผมบ้างมั้ยครับ ความรู้สึกแบบนี้มันไม่ได้เรียกว่าชอบใช่มั้ยครับ
เรื่องไร้สาระของผู้ชายที่มีอคติไม่ดีต่อผู้หญิงคนนึง
มีผู้หญิงคนนึง เธอย้ายมาทำงานใหม่มากับเพื่อน โดยปกตินิสัยของผม จะไม่ค่อยคุยกับคนที่ไม่สนิท ไม่ทักก่อน
เราก็ทำงานกันไปต่างคนต่างทำ ผ่านมา1ปี ผมกับเธอไม่ได้คุยกันเลย เนื่องทัศนคติในการทำงานและจากการได้ยินมาบ้างเรื่องเธอในการทำงานทำให้ผมมีทัศนคติที่ไม่ค่อยดีกับเธอคนนี้ซักเท่าไหร่ ซึ่งเรื่องที่ได้ยินมามันก็ไม่เกี่ยวกับผมซักเท่าไหร่หรอก(ต่อมเมือกมันทำงานเอง นั่นแน่!!) แบบว่า ไม่ถึงกลับเกลียดนะครับ แค่เวลาเจอกันเดินสวนกัน ผมก็หลบหน้า หันมองข้างทาง แทบจะไม่ยิ้มให้กันเลย แต่เพื่อนของเธอผมมักจะยิ้มให้ ยิ้มตอบกันเสมอมา
พอผ่านไป1ปีนิดๆ ผมก็ได้ปรึกษาเธอเรื่องงาน ผมก็ได้เริ่มคุยกับเธอบ้างเล็กน้อย รู้สึกได้ว่าเธอก็ไม่ได้เลวร้ายซักเท่าไหร่ ออกจะน่ารักด้วยซ้ำไป นั่งไงละ!!
และแล้วก่อนถึงวันวาเลนท์ไท ผมก็แอบเอาของเล็กๆน้อยๆไปวางไว้ที่โต๊ะเธอ เขียนโน็ตไว้ว่าให้เธอ แต่ไม่ได้บอกว่าใครให้ = =
แต่เดี๋ยวก่อน!! ผมไม่ได้แอบชอบเธอนะคร๊าบบบบบบ ผมแค่อยากจะแสดงการขอโทษที่ผมรู้สึก อคติไม่ดีกับเธอเป็นเวลากว่า1ปี แต่เธอคงไม่รู้หรอกครับว่าผมรู้สึกอคติไม่ดีกับเธอเพราะผมไม่ได้แสดงออกอะไร เธอก็คงเฉยๆกับผมเหมือนกันนั่นแหละ ทำไมผมถึงให้ของวันวาเลนไทหรอครับ เพราะผมได้ยินว่าเธอโสดอยู่ กลัวจะเฉาในวันวาเลนไท(นั่นไง ไปรู้เรื่องของเค้าอีก) ผมเลยจัดให้เลย ไม่รู้เธอจะชอบหรือป่าว 55
ต่อมา ทุกครั้งที่มีโอกาศ ผมก็แอบเอาขนมไปวางไว้โต๊ะเธอ หลบๆซ่อนๆ ตื่นเต้นดี อิๆโดยไม่บอกหรอกว่าใครให้ อิๆ
บอกก่อนเลยผมไม่ได้ชอบเธอนะครับ เอ๊ะหรือว่าเริ่มชอบ = = ผมชอบเธอไม่ได้หรอกครับ เพราะผมกับเธอเรามันคนละชั้นกัน ประมาณหมาเห่าเครื่องบิน โฮ่งๆ ไรประมาณนั้น แต่แค่อยากแสดงความรู้สึกดีๆให้ จากที่พลาดมีอคติที่ไม่ดีกับเธอมาแสนนาน อีกไม่กี่เดือนเธอก็ย้ายไปทำงานที่ไหม่แล้วครับ รู้สึกเสียดายน่าจะทำความรู้จักเธอให้ได้มากกว่านี้
เพื่อนๆมีใครเคยมีประสบการณ์คล้ายแบบผมบ้างมั้ยครับ ความรู้สึกแบบนี้มันไม่ได้เรียกว่าชอบใช่มั้ยครับ