ตอนที่ 3: ความรักที่ไม่อาจลืมเลือน
https://www.facebook.com/share/v/MhhdCxreY9ggDZtR/
คืนหนึ่งภายใต้แสงจันทร์อันเงียบสงบ นนท์และพิกุลนัดพบกันที่ทางเข้าหมู่บ้านหนองหวาย ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ จนพวกเขาแทบไม่อาจห่างจากกันได้ แต่ท่ามกลางความรักนั้น นนท์กลับรู้สึกสับสนและมีบางอย่างที่ไม่อาจบอกเธอได้
“พิกุล… เจ้ารู้ไหม ข้าอาจไม่สามารถอยู่กับเจ้าได้ตลอดไป” นนท์เอ่ยขึ้นด้วยเสียงเบา ๆ
พิกุลยิ้มตอบ “ทำไมล่ะ นนท์? ทำไมเจ้าถึงพูดแบบนั้น?”
นนท์มองพิกุลด้วยแววตาลังเล เขารู้ดีว่าตนเองมีคู่หมั้นซึ่งเจ้าเมืองจัดไว้ให้แล้ว แต่ไม่อยากทำลายหัวใจเธอในตอนนี้ เขาเก็บงำความลับนั้นไว้ “ข้าเพียงแต่...ข้าไม่แน่ใจว่าเราจะมีอนาคตร่วมกันได้หรือไม่”
พิกุลยังคงยิ้มให้เขาด้วยความมั่นใจในความรัก “ข้าไม่สนใจว่าเจ้าจะเป็นใคร ข้ารู้เพียงว่าเจ้าคือคนที่ข้ารัก”
นนท์ได้แต่นิ่งเงียบ แม้หัวใจจะเต็มไปด้วยความรักต่อเธอ แต่เขารู้ดีว่าเขาไม่อาจฝ่าฝืนคำสั่งเจ้าเมืองได้
หลายวันต่อมา
จนวันหนึ่ง ข่าวการหมั้นหมายของนนท์กับหญิงสาวจากตระกูลสูงศักดิ์ก็แพร่สะพัดไปทั่วหมู่บ้าน แต่พิกุลกลับไม่เคยรับรู้ข่าวนี้เลย เพราะเธอมักจะอยู่แต่ในป่าเก็บของป่าและหาของไปขาย
วันหนึ่ง นนท์ก็หายตัวไปจากชีวิตของพิกุล เธอออกไปรอเขาที่ทางเข้าหมู่บ้านทุกวัน หวังว่าจะได้พบเขาอีกครั้ง แต่ก็ไม่เคยเห็นแม้แต่เงาของเขาเลย
หลายปีผ่านไป
พิกุลได้แต่งงานกับชายหนุ่มผู้ใจดีและมีครอบครัวที่อบอุ่น แม้เธอจะรักสามีของเธอ แต่ในใจลึก ๆ ยังคงมีภาพของนนท์ที่ไม่อาจลืมเลือนได้ เธอเล่าเรื่องของนนท์ให้สามีฟังอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีอะไรปิดบัง
“ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว... หากข้ารู้เรื่องนี้แต่แรก ข้าคงไม่รักเขามากถึงเพียงนี้” พิกุลพูดด้วยเสียงสั่นเครือ
สามีของเธอยิ้มอย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไรหรอก พิกุล ข้าเข้าใจดีว่าเขาคือรักแรกของเจ้า และข้ารู้ว่าเจ้ารักข้าในปัจจุบัน นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับข้า”
ทุกครั้งที่พิกุลเข้าไปเก็บของป่า เธอก็มักจะเห็นภาพของนนท์แวบขึ้นมาในความทรงจำราวกับเป็นเรื่องในฝัน และเธอก็ยังเก็บความทรงจำนี้ไว้ในใจอย่างเงียบ ๆ
โปรดติดตามตอนต่อไป...#ความรักต้องห้าม #ตำนานพื้นบ้าน #รักแรก #เล่าเรื่อง #บุญชูพาเที่ยว
ความรักที่ไม่อาจลืมเลือน
คืนหนึ่งภายใต้แสงจันทร์อันเงียบสงบ นนท์และพิกุลนัดพบกันที่ทางเข้าหมู่บ้านหนองหวาย ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ จนพวกเขาแทบไม่อาจห่างจากกันได้ แต่ท่ามกลางความรักนั้น นนท์กลับรู้สึกสับสนและมีบางอย่างที่ไม่อาจบอกเธอได้
“พิกุล… เจ้ารู้ไหม ข้าอาจไม่สามารถอยู่กับเจ้าได้ตลอดไป” นนท์เอ่ยขึ้นด้วยเสียงเบา ๆ
พิกุลยิ้มตอบ “ทำไมล่ะ นนท์? ทำไมเจ้าถึงพูดแบบนั้น?”
นนท์มองพิกุลด้วยแววตาลังเล เขารู้ดีว่าตนเองมีคู่หมั้นซึ่งเจ้าเมืองจัดไว้ให้แล้ว แต่ไม่อยากทำลายหัวใจเธอในตอนนี้ เขาเก็บงำความลับนั้นไว้ “ข้าเพียงแต่...ข้าไม่แน่ใจว่าเราจะมีอนาคตร่วมกันได้หรือไม่”
พิกุลยังคงยิ้มให้เขาด้วยความมั่นใจในความรัก “ข้าไม่สนใจว่าเจ้าจะเป็นใคร ข้ารู้เพียงว่าเจ้าคือคนที่ข้ารัก”
นนท์ได้แต่นิ่งเงียบ แม้หัวใจจะเต็มไปด้วยความรักต่อเธอ แต่เขารู้ดีว่าเขาไม่อาจฝ่าฝืนคำสั่งเจ้าเมืองได้
หลายวันต่อมา
จนวันหนึ่ง ข่าวการหมั้นหมายของนนท์กับหญิงสาวจากตระกูลสูงศักดิ์ก็แพร่สะพัดไปทั่วหมู่บ้าน แต่พิกุลกลับไม่เคยรับรู้ข่าวนี้เลย เพราะเธอมักจะอยู่แต่ในป่าเก็บของป่าและหาของไปขาย
วันหนึ่ง นนท์ก็หายตัวไปจากชีวิตของพิกุล เธอออกไปรอเขาที่ทางเข้าหมู่บ้านทุกวัน หวังว่าจะได้พบเขาอีกครั้ง แต่ก็ไม่เคยเห็นแม้แต่เงาของเขาเลย
หลายปีผ่านไป
พิกุลได้แต่งงานกับชายหนุ่มผู้ใจดีและมีครอบครัวที่อบอุ่น แม้เธอจะรักสามีของเธอ แต่ในใจลึก ๆ ยังคงมีภาพของนนท์ที่ไม่อาจลืมเลือนได้ เธอเล่าเรื่องของนนท์ให้สามีฟังอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีอะไรปิดบัง
“ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว... หากข้ารู้เรื่องนี้แต่แรก ข้าคงไม่รักเขามากถึงเพียงนี้” พิกุลพูดด้วยเสียงสั่นเครือ
สามีของเธอยิ้มอย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไรหรอก พิกุล ข้าเข้าใจดีว่าเขาคือรักแรกของเจ้า และข้ารู้ว่าเจ้ารักข้าในปัจจุบัน นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับข้า”
ทุกครั้งที่พิกุลเข้าไปเก็บของป่า เธอก็มักจะเห็นภาพของนนท์แวบขึ้นมาในความทรงจำราวกับเป็นเรื่องในฝัน และเธอก็ยังเก็บความทรงจำนี้ไว้ในใจอย่างเงียบ ๆ
โปรดติดตามตอนต่อไป...#ความรักต้องห้าม #ตำนานพื้นบ้าน #รักแรก #เล่าเรื่อง #บุญชูพาเที่ยว