เกริ่นเรื่อง

“คุณมีอะไรหรือเปล่า”เขาถาม
                ไอรดารู้สึกถึงความห่างเหินที่เขาแสดงออกมา แต่ก็พยายามที่จะไม่ใส่ใจ
“ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณ”
“เรื่องสำคัญ ..”ต้นน้ำขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“ค่ะ”ไอรดามองหน้าเขา มือทั้งสองของเธอประสานเข้าหากันราวกับจะขอพรจากพระเจ้าให้ตัวเองมีความกล้า
“คือ ..ฉัน”
                ต้นน้ำมองปฏิกิริยาของอีกฝ่ายก็รู้ว่ามันคงสำคัญจริงๆ ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่รู้สึกตื่นเต้นและกังวลมากอย่างนี้
“ฉันกำลังตั้งท้อง”คำพูดของไอรดาสามารถทำให้ต้นน้ำนิ่งไปชั่วครู่

ราวกับฟ้าฝ่าลงมากลางใจ ..ช็อกจนทำอะไรไม่ถูก
อย่าบอกว่า ..เขากำลังจะมีลูกโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว

“คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”เธอถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบงัน
“แล้วคุณ ..”ต้นน้ำมองหน้าไอรดาก่อนจะพูด
“บอกผมทำไม ..ทำไมไม่บอกพ่อของเด็ก”
                ทันทีที่ได้ฟังเธอก็รู้สึกชาไปทั้งใจ เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากของเขา ไอรดาพยักหน้าน้อยๆ ยอมรับกับตัวเองว่าเธอควรทำใจเรื่องต้นน้ำเสียก่อนที่จะมาบอกเขา เพราะมันคงไม่เจ็บมากอย่างนี้
“นั่นสินะ ..ทำไมฉันถึงมาบอกคุณ”พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ทิ้งคำพูดเอาไว้ให้อีกฝ่ายได้คิด
                ไอรดารู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากที่มาให้เขาดูถูกเช่นนี้ อันที่จริงเธอน่าจะรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าระหว่างเขากับเธอนั้นเกิดจากการที่ เขาต้องการจะแยกเธอออกจากวาคิมเท่านั้น ..เขาไม่เคยมีใจให้เธอด้วยซ้ำ แล้วเขาจะมาสนใจใยดีอะไร