ให้มานักต่อนักจนมากมาย ฉันอุตส่าห์ปรับใจเข้าหา
เธอยิ่งห่างห่างเหินฉันไปทุกครา พาให้ใจระหวาดระแวง

ยังมั่นคงซื่อตรงและเหมือนเดิม ทุกทุกอย่างเพิ่มเติมเสมอ
และที่สุดใจนั้นต้องมาเสียเธอ ที่ใจไม่เคยจีรัง

คงหมดหวังแต่ทำดีสู้ไป ช้ำข้างในช่างน่าสงสาร
ต้องสละสิทธิ์รักนี้ไปเหมือนทาน ยิ่งนานก็ยิ่งบานปลาย

พอแล้วพอ ช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน วอนขอวอน ขอไปรักษาแผลใจ
อาจจะยาว นานวันก็คงจะหาย ตกลงถอนใจ ยอมยกธง

เธอแสดงออกมาอย่างแนบเนียน เขียนด้วยมือและลบด้วยเท้า
รู้ว่าอกหักนี้ช้ำใจยืดยาว ว่าคราวที่แอบรักใคร

พอแล้วพอ ช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน วอนขอวอน ขอไปรักษาแผลใจ
อาจจะยาว นานวันก็คงจะหาย ตกลงถอนใจ ยอมยกธง

พอแล้วพอ ช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน วอนขอวอน ขอไปรักษาแผลใจ
อาจจะยาว นานวันก็คงจะหาย ตกลงถอนใจ ยอมยกธง

ช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน วอนขอวอน ขอไปรักษาแผลใจ
ไม่อยากจำ ทำไมยิ่งจำเก็บไว้ ตัดใจถอนใจ ยอมยกธง