อย่ายึดมั่น ถือมั่น นั้นทุกข์หนัก เห็นประจักษ์ แจ้งจริง สีงทั้งหลาย แก่ก่อนเก่า เนาว์นาน เบิกบานใจ ตัวของใคร ไม่ควรคิด ติดแต่ตัว มัวเมาหมอง มองให้ทั่ว ตัวตนนี้ ช่างชอบดี มีเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ทั่ว เขล

บางเบาคือ ไม่โกรธเขลา เอาแต่จิต อารมณ์ติด คิดเคียดแค้น แน่นหนักหนา เหมาะสมคือ ความถูก ทุกเวลา ความคิดพา พบทาง อย่างชื่นชม สดใสคือ จิตใจ ไม่มัวหมอง ดวงจิตต้อง เยือกเย็น เป็นสุขสม นีงสนิท นั้นคือใจ ไม่

อย่าหลอกลวง ตัวเอง เกรงความผิด หนีความคิด ผิดพลาด ดูขลาดเขลา ความดีชั่ว รู้ตัว ไม่มัวเมา เป็นจริงเจ้า จงจำ ทำให้ดี อย่าทำไป โดยไร้ รับผิดชอบ ละรอบคอบ ใคร่ครวญ ชวนบัดสี ทิ้งไม่ได้ ยึดมั่นไว้ ให้เข้าที

กสิณ 10 ตอนที่ 4.1 ท่านพระโยคาวจรทั้งหลายและบรรดาอุบาสกอุบาสิกาทั้งหลาย เวลานี้ท่านทั้งหลายทั้งหมดได้พากันสมาทานศีล สมาทานพระกรรมฐานแล้ว สำหรับวันนี้ก็จะขอพูดเรื่องกสิณอีกวันหนึ่ง