อย่ายึดมั่น ถือมั่น นั้นทุกข์หนัก
เห็นประจักษ์ แจ้งจริง สีงทั้งหลาย
แก่ก่อนเก่า เนาว์นาน เบิกบานใจ
ตัวของใคร ไม่ควรคิด ติดแต่ตัว

มัวเมาหมอง มองให้ทั่ว ตัวตนนี้
ช่างชอบดี มีเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ทั่ว
เขลาขลาดไป ทำไม ไม่ต้องกลัว
นักหนักทั่ว ตัวเรา เฝ้าเมตตา...