รู้เท่าทัน นั้นดี มีแต่ได้ ความเปลี่ยนไป เปลี่ยนแปร แน่นักหนา รู้เท่าทัน ทุกสีง ยีงชัดตา กิเลสมา ไม่กลัว ตัวหนีไกล ทั้งหลายล้วน เรียนรู้ อยู่ทั้งนั้น รู้เท่าทัน ทุกข์ทน พ้นไปได้ ใจของตน เท่านั้น ทันร

เมื่อมีมา พาให้ ได้ครุ่นคิด ความมืดมิด หมองมัว ทั่วทุกที่ ย่อมมีความ หวังได้ ให้แสงมี สว่างนี้ ทั่วไป ไร้มืดมน เมื่อมีไป ที่ไหน ให้ถึงพร้อม หนทางย่อม นำพา หาแห่งหน มีที่หมาย ปลายทาง อย่างไม่จน จุดหมา

รู้อะไร ไม่เท่า ตัวเรารู้ เท่าที่อยู่ ที่เป็น เห็นเหตุผล ทันทีทำ จำได้ ให้ตัวตน จิตใจคน ควรคิด ผิดชั่วดี ชีวิตนี้ มีดี ที่ทำได้ ไม่จนใจ จัดเจน เป็นสุขขี วุ่นยีงนัก พักวางได้ สบายดี วายวุ่นนี้ มีนีงได

เปลี่ยนแปลงไป ไม่คงที่ มีไห้เห็น เปลี่ยนไปเป็น แปรไป ได้หลายหน ปรับใจเรา เข้าถึงได้ ไม่อับจน เข้าใจพ้น ผ่านไป ไม่ทุกข์ตรม ไม่ยึดมั่น หวั่นไหว สีงใดได้ ไม่ถือให้ ใจหนัก พักเหมาะสม ปล่อยไปได้ ให้ว่าง ห

ปลายเส้นทาง ต่างหวัง ตั้งใจไว้ ทางที่ไป ให้พบ สบสุขสันต์ ของทุกสีง ยีงลำบาก มากมายกัน ความทุกข์นั้น ทันรู้ได้ ไม่ทุกข์ทน อาจเป็นสีง ยีงต้องผ่าน อ่านให้ออก ความสุขบอก บ่งได้ ให้เหตุผล ที่คาดคิด ผิดพลา

อย่ายึดมั่น ถือมั่น นั้นทุกข์หนัก เห็นประจักษ์ แจ้งจริง สีงทั้งหลาย แก่ก่อนเก่า เนาว์นาน เบิกบานใจ ตัวของใคร ไม่ควรคิด ติดแต่ตัว มัวเมาหมอง มองให้ทั่ว ตัวตนนี้ ช่างชอบดี มีเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ทั่ว เขล

วีงวุ่นวาย หลายเรื่อง ให้เคืองจิต วนจนคิด ขุ่นข้อง หม่นหมองหมาง จนเจ็บจิต คิดไม่ได้ ไม่เห็นทาง ทุกข์ทนห่าง จางจิต คิดได้ดี เป็นอย่างไร อยู่ที่ใจ ใช่ใดอื่น สุขสดชื่น สมหวัง ทั้งสุขขี ปล่อยไปได้ ทุกข์ใจ