วีงวุ่นวาย หลายเรื่อง ให้เคืองจิต วนจนคิด ขุ่นข้อง หม่นหมองหมาง จนเจ็บจิต คิดไม่ได้ ไม่เห็นทาง ทุกข์ทนห่าง จางจิต คิดได้ดี เป็นอย่างไร อยู่ที่ใจ ใช่ใดอื่น สุขสดชื่น สมหวัง ทั้งสุขขี ปล่อยไปได้ ทุกข์ใจ

เมื่อสงบ แล้วก็ มีความสุข ไม่มีทุกข์ สุขคือ สงบไหม สงบคือ สุขใช่ ไหมอย่างไร ไม่มีใคร สงบสุข ได้ทุกวัน ชีวิตเรา เจอทุกข์ สุขสลับ ทุกข์ระงับ สมาธิ เข้า

คุณเองเอา ใส่ใจ ในความสุข ก็ยังทุกข์ ท้อใจ ให้หม่นหมอง ต้องการสุข ก็สร้างสุข อย่าทุกข์ครอง ความสุขต้อง ตั้งใจ ไม่หมองมัว แต่จะทุกข์ ทำไม ให้ไกลห่าง มัวกอดอย่าง สร้างเศร้า เราปวดหัว ทุกข์อยู่ที่ มีใจ

ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ ใจจึงพบ พาใจ ให้กระจ่าง ใจไม่หมอง มัวใด ไม่อำพราง ใจจึงว่าง วางได้ ไร้ทุกข์ครอง ทำใจให้ เป็นกลาง สว่างใส เป็นกลางใจ ไม่มืดมิด ไม่คิดหมอง เป็นกลางใจ ไม่ชั่วหมด ไม่คตครอง กลางใจต้

พอได้จริง สีงกอบโกย ไม่โหยหา ไม่ทุกข์มา พาใจ ไม่หม่นหมอง นีงได้ดี ที่วุ่นวาย หมายไตร่ตรอง ให้สุขครอง ครอบคลุม ชุ่มชื่นใจ หยุดได้ดี มีความคิด มิตรน่าคบ ใจสงบ พบแต่ดี ที่สดใส พบธรรมนำ ทำแต่ดี ทุกที่ไป

ความโกรธเกลียด เคียดแค้น แน่นไปหมด เป็นโทษลด ความสุข ทุกข์ยีงใหญ่ ความโลภล้วน เร่งทุกข์ ไม่สุขใจ เป็นภัยให้ ได้ทุกข์ ไร้สุขนาน ความพอใจ ช่วยให้ ใจสงบ เป็นสุขสพ สีงดี มีไพศาล ความทุกข์ใจ อย่างใด ไม่แผ

วันนี้ได้ ทำดี ที่ดีสุด วันพระหยุด สร้างกรรม ทำได้ไหม ธรรมะจะ ละลดเลิก เบิกบานไป ชำระใจ ให้คลายทุกข์ สุขได้ดี ทุกข์ทนท้อ พอพ้นทุกข์ สุขใจแน่ พ้นได้แท้ ทำได้จริง ยีงสุขขี ทุกข์ใจมาก หากอยากคิด ผิดวิธี

สุขสงบ พบได้ ถ้าใจว่าง เพียงปล่อยบ้าง วางได้ ใจสุขยิ่ง สงบเย็น เป็นได้ ไม่ยึดจริง สงบนิ่ง แน่นอน ผ่อนพักใจ หนักก็วาง ลงบ้าง อย่างควรที่ พักสักที แบกนาน พาลไม่ไหว ยึดไว้มาก ลำบากยิ่ง สิ่งมัดใจ ปล่อยอ

แค่ความคิด จิตกุศล ตนก็สุข ใจไม่ทุกข์ ท้อแท้ แน่สุขได้ ไม่มีทุกข์ สุขแน่ ไม่แพ้ใคร ทุกข์เพียงไร ไม่ขุ่นมัว และกลัวเกรง ใจที่ดี มีธรรมะ ชนะทุกข์ ก็มีสุข เกินใคร ได้ข่มเหง สุขจริงแน่ แค่ใจ ได้ครื้นเครง