ทรงตรัสพระคาถานี้เนืองๆ  (ชื่อราหุลสูตร)  เป็นสัมมาปฏิบัติ  เพื่อทำที่สุดทุกข์
หากเราๆท่านๆ  สมาทาน นำไปปฏิบัติปรับใช้ ให้เหมาะกับตนตามความสามารถแล้ว  
ก็จะเป็นประโยชน์อย่างมาก


ทรงตรัสสอนว่า


        "เธอละกามคุณ  ๕    มีรูปเป็นที่รักเป็นที่รื่นรมย์ใจ  ออกบวชด้วยศรัทธาแล้ว
จงทำที่สุดทุกข์เถิด

        เธอจงคบกัลยาณมิตร^๑      จงนอนนั่งในที่อันสงัด     ปราศจากเสียงกึกก้อง
จงรู้ประมาณในโภชนะ^๒  เธออย่าได้กระทำความอยากในวัตถุอันเป็นที่เกิดตัณหา
เหล่านี้  คือ  จีวร  บิณฑบาต  เสนาสนะ^๓  และคิลานเภสัช^๓

        เธออย่ากลับมาสู่โลกนี้อีก   จงเป็นผู้สำรวมในปาฏิโมกข์^๔และในอินทรีย์  ๕^๕
จงมีสติไปแล้วในกายบ้าง^๖ ในอาหาเรปฏิกูลสัญญาบ้าง (กำหนดหมายให้เห็นว่า
อาหารเป็นของน่าเกลียด สกปรก โสโครก)  จงเป็นผู้มากไปด้วยความเบื่อหน่าย^๗

       จงเว้นศุภนิมิต^๘     (การกำหนดหมายว่าสวยงาม)    อันก่อให้เกิดความกำหนัด  
จงอบรมจิตให้มีอารมณ์เป็นหนึ่ง ให้ตั้งมั่นดีแล้วในอสุภภาวนา^๙   จงอบรมวิปัสสนา^๐
จงละมานานุสัย  แต่นั้นเธอจะเป็นผู้สงบเพราะละมานะ  (ความถือตัว)  เที่ยวไป"




๑  -  คบมิตรดี
๒  -  รู้จักประมาณในการฉันอาหาร  
๓  -  ที่นั่งที่นอน  ยารักษาโรค  (จีวร  บิณฑบาตฯ  เทียบได้กับปัจจัย ๔)
๔  -  คือ  เว้นข้อที่พระพุทธเจ้าห้าม  ทำตามข้อที่พระพุทธองค์อนุญาติ
๕  -  สำรวมอินทรีย์  คือ  ตา  หู  จมูก  ลิ้น  กาย  ใจ
๖  -  ได้แก่  การนึกถึงร่างกายเป็นอารมณ์  โดยกำหนดธาตุ ๔, กายคตสติ,  อานาปานสติ  
คือ  สติที่กำหนดรู้ลมหายใจเข้าและออก
๗  -  เบื่อหน่ายในการเวียนว่ายตายเกิด
๘  -  นิมิตที่สวยงาม
๙  -  การทำในใจในความไม่สวยไม่งาม
๐  -  เห็นความไม่เที่ยงในสังขารทั้งปวงฯ






เอกสารอ้างอิง  :

๑.  ๘๐  พระอรหันต์  ฉบับสมบูรณ์  :  พระอรหันต์องค์ที่ ๕๙  พระราหุลเถระ  :  ภิกษุสาวกผู้เลิศด้านใคร่ศึกษา
รวบรวมและเรียบเรียงโดย  อ. ปัญญา  ใช้บางยาง
  
๒.  ชีวประวัติสามเถร  :  ราหุลสามเณร  ผู้เป็นเอตทัคคะทาง  "ใคร่ต่อการศึกษา"  
รวบรวมและเรียบเรียงโดย  อ. จำเนียร  ทรงฤกษ์


ศึกษา ค้นคว้า ในพระไตรปิฎก   (ดู  ขุ.สุ. ข้อ ๓๒๘)