0

(ไม่นานมานี้เพิ่งมีโอกาสได้ไปตรวจสุขภาพประจำปี ปรากฏว่าผลออกมาเป็นไปตามคาด ค่านู่นนี่นั่นพุ่งกระจายยิ่งกว่าหุ้นเสียอีก ที่ไม่แปลกใจก็เพราะพฤติกรรมการกินที่ไม่ปราณีเงินในกระเป๋าและไม่ปราณีร่างกายกาย ใช้อย่างเดียวโดยไม่ดูแลหรือออกกำลังกายใดๆทั้งสิ้น และวันนี้เองมีโอกาสได้พบผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง คุยกันเรื่องสุขภาพก็ได้ความว่า "ถ้ากลัวตายขึ้นมาก็ให้ไปตรวจโรคซะ" ชีวิตที่เคยถือปรัชญาที่ว่า "ไม่รู้เท่ากับไม่เป็น" เริ่มกลัวตายขึ้นมาทันใด เริ่มที่จะรักตัวเองมากขึ้น ด้วยการคุมอาหาร ออกกำลังกาย หวังว่ามันคงไม่เลวร้ายไปกว่านี้)

1

ชีวิตของเรามักแขวนอยู่บนเส้นด้าย บางคนดีหน่อยก็มีหลายเส้นให้ไต่ บ้างที่แย่ก็ต้องเสี่ยงเดิมพันกับชีวิตที่แขวนอยู่ หารู้ไม่ว่าวันใดจะตกมาตาย หรือจะทุลักทุเลแค่ไหนจนถึงฝั่ง เราจึงใช้ชีวิตเสี่ยงๆนี้มาโดยไม่รู้ว่าด้ายข้างหน้าเหลือเวลาไม่มากที่จะสิ้นสุด วันดีคืนดีกินอะไรที่ไม่ดีจนสะสมมากไปก็อาจเจอโรคได้ มนุษย์มีปัจจัยเสี่ยงเยอะไปหมดทั้งอาหารการกิน เสพ การดูแลตัวเอง ไม่ว่าจะคลั่งเสพสิ่งใด หากแต่เมื่อมันมากเกินไปบางทีก็อาจสายเกินแก้

2

เราจะรู้ได้อย่างไรว่า เราเกิดมาในระบบสังคมที่ทำให้เราเสี่ยงน้อยที่สุด เราเกิดมาเพียงตัวคนเดียวหรือเกิดมาโดยมีสังคมรองรับ เราเกิดมาเพื่อพึ่งโครงสร้างระบบ หรือเป็นเหยื่อที่ต้องเสี่ยงกับระบบที่มีอยู่ คนจำนวนมากเกิดมาเพื่อเป็นพื้นฐานให้กับระบบ เราเกิดมาโดยที่มีโครงสร้งการแลกเปลี่ยน ซื้อขาย มีปัจจัยสี่ที่จำเป็นต่อการมีชีวิต หากว่าคนส่วนใหญ่ที่เอ่ยอ้างไม่สามารถปฏิเสธอำนาจของระบบได้ เราเกิดมากินอาหารด้วยอุตสาหกรรม ผลผลิตจำเป็นต้องมาก่อน การคำนึงเรื่องผลดี ผลเลวอาจไม่จำเป็นต่อระบบที่เรารับใช้อยู่ หากอยากหนีระบบที่ว่าคุณต้องเดินทางหาเอง เมื่อคุณหนีระบบหนึ่ง คุณก็จะไปเจออีกระบบหนึ่ง เป็นโครงสร้งในกรอบอำนาจรัฐที่จับมือกับนายทุน ครองความเป็นเจ้าของชีวิตเราไว้


3
การทำงานของเจ้าเชื้อ HIV คือมันจะไปทำลายภูมิต้านทานในร่างกาย ทำให้ร่างกายอ่อนแอลง สามารถเกิดโรคนั่นนี่ที่โจมตีเข้ามาได้อย่างง่ายดาย ถ้าระบบโครงสร้างสังคมที่เราอยู่มีเจ้าเชื้อนี้อยู่จะเป็นอย่างไร ระบบที่ดีมีอยู่อีกหรือไม่ในการจัดการประชากรที่เกิดมาใหม่ หรือคำถามที่ถูกต้องคือระบบที่ดีเคยมีอยู่จริงหรือไม่ หรือระบบเกิดมาพร้อมกับเจ้าเชื้อร้ายนี้ ที่แฝงตัวค่อยๆทำลายชีวิตไปเรื่อยๆ สังคมเรากำลังป่วยลงๆ

4

ข้อดีอย่างหนึ่งของเจ้าโรคนี้คือเราสามารถมีชีวิตอยู่กับมันได้ เพียงแต่ต้องรักษาสุขภาพกายและใจให้ดีกว่าคนทั่วไปหลายเท่า โชคดีที่มนุษย์เราฉลาดพอที่จะค้นพบยารักษา ไม่ใช่เพื่อหายขาดแต่เป็นการรักษาภูมิต้านไว้ให้มากที่สุด มนุษย์เราที่อาศัยอยู่ในโครงสร้างสังคมก็ไม่ต่างกัน เราสามารถอยู่ร่วมกับความผิดปกติของโรคร้ายที่แฝงอยู่ได้อย่างกลมกลืน พอมีทางสว่างและทางรับมือให้กับคนรุ่นหลังที่เกิดมาใหม่ เพื่อสร้างสังคมที่ดีให้คนรุ่นใหม่ได้มีภูมิต้านทานพอที่จะต่อสู้กับโรคร้ายที่คอยกัดกิน เราจึงตัองกล้าและบ้าพอที่จะต่อสู้กับโรคร้ายบนโลกที่โหดร้ายต่อไป

ปอลอ ยิ่งรู้ตัวเร็วเท่าไร ยิ่งห่างไกลจากความเสี่ยง

ติดตามการเล่าหนังได้ที่ https://www.fb.com/lightherewritenow