เราจะบริหารคนยังไงให้เค้ามีความรับผิดชอบมากขึ้นคะ?
ตอนนี้กำลังทำปริญญานิพนธ์ใกล้จะจบแล้ว แต่มีปัญหาจากเพื่อนร่วมงานที่ไร้ความรับผิดชอบต่อหน้าที่
ไม่มีระเบียบวินัย ไม่มีความตั้งใจในการทำงาน เพื่อนต่างสาขาให้คำแนะนำว่า "ต้องแก้ปัญหาอย่างปัญญาชน"
คือจะทำอะไรก็แล้วแต่ เราต้องให้เกียรติเค้าเสมอ สิ่งที่เราทำมาตลอดคือ
เมื่อไหร่ที่มีปัญหางานที่มอบหมายให้เค้าทำล้มเหลวเราจะทำให้เค้าดู ว่าสิ่งที่ถูกต้องควรจะทำอย่างไร
แต่เค้าก็ไม่เคยเรียนรู้เลย
เราแพลนงานอย่างละเอียด อธิบายงานด้วยความละเอียดในด้านเทคนิคต่างๆ คำนวณสารเคมีทุกสิ่ง
แม้กระทั่งเทคนิคเบื้องต้นสำหรับเด็กปี1 เราก็ใส่ลงไปในเนื้องานที่มอบหมายให้เค้า
แต่เค้าก็ยังทำไม่ได้
เมื่อ advisor เร่งงาน เราต้องลงมือทำเองทั้งหมด เพื่อเร่งผลงานส่ง advisor ตามกำหนด ในตอนนั้น
เราให้เค้าทำในสิ่งที่ง่ายที่สุด สำหรับงานทางด้านสาขาที่เรียน
เมื่องานที่เร่งด่วนเสร็จเรียบร้อย เรามอบหมายงานในสิ่งที่ ทุกคนทำได้ เพราะเป็นพื้นฐานปี 1
เรามองแล้วว่า งานต้องมีอุปสรรคเกิดขึ้น แต่เรายังไม่แนะนำอะไรแก่เค้า เพราะอยากให้เค้าแก้ปัญหา
คิด วิเคราะห์ แยกแยะ อย่างมีเหตุผล เฉกเช่นนักวิทยาศาสตร์ที่ดี
แต่....งานล้มเหลว
ท้ายที่สุด เราถามหาสาเหตุการทำงาน และเมื่อทราบสาเหตุ เราให้คำแนะนำ และติในบางสิ่ง
ที่ต้องติเพราะเค้าทำตีมึน บอกเพียงว่า "ก็ทำได้เท่านี้ ถ้าอยากได้ใหม่ ก็รอไปก่อน"
ทุกวันนี้เราพยายามระงับอารมณ์ไม่โวยวาย ให้เกียรติเค้า แต่เค้าไม่มีอะไรดีขึ้นเลย แถมทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน
และยั่วอารมณ์เราได้เสมอ บางครั้งฟิวส์ขาดก็ต้องพูดแทนตัวว่า "ชั้นกับเธอ" นี่คือหนักสุด
เลยอยากขอคำแนะนำพี่ๆในพันทิปที่ทำงานเป็นทีม หรือเป็นหัวหน้างาน มีวิธีการรับมือกับคนประเภทนี้อย่างไรดีคะ
และใช้หลักจิตวิทยาใดๆกับคนแบบนี้บ้าง เพื่อให้เค้าปรับเปลี่ยนพฤติกรรมและมีความตั้งใจทำงานมากขึ้นค่ะ
เราจะบริหารคนยังไงให้เค้ามีความรับผิดชอบมากขึ้นคะ?
ตอนนี้กำลังทำปริญญานิพนธ์ใกล้จะจบแล้ว แต่มีปัญหาจากเพื่อนร่วมงานที่ไร้ความรับผิดชอบต่อหน้าที่
ไม่มีระเบียบวินัย ไม่มีความตั้งใจในการทำงาน เพื่อนต่างสาขาให้คำแนะนำว่า "ต้องแก้ปัญหาอย่างปัญญาชน"
คือจะทำอะไรก็แล้วแต่ เราต้องให้เกียรติเค้าเสมอ สิ่งที่เราทำมาตลอดคือ
เมื่อไหร่ที่มีปัญหางานที่มอบหมายให้เค้าทำล้มเหลวเราจะทำให้เค้าดู ว่าสิ่งที่ถูกต้องควรจะทำอย่างไร
แต่เค้าก็ไม่เคยเรียนรู้เลย
เราแพลนงานอย่างละเอียด อธิบายงานด้วยความละเอียดในด้านเทคนิคต่างๆ คำนวณสารเคมีทุกสิ่ง
แม้กระทั่งเทคนิคเบื้องต้นสำหรับเด็กปี1 เราก็ใส่ลงไปในเนื้องานที่มอบหมายให้เค้า
แต่เค้าก็ยังทำไม่ได้
เมื่อ advisor เร่งงาน เราต้องลงมือทำเองทั้งหมด เพื่อเร่งผลงานส่ง advisor ตามกำหนด ในตอนนั้น
เราให้เค้าทำในสิ่งที่ง่ายที่สุด สำหรับงานทางด้านสาขาที่เรียน
เมื่องานที่เร่งด่วนเสร็จเรียบร้อย เรามอบหมายงานในสิ่งที่ ทุกคนทำได้ เพราะเป็นพื้นฐานปี 1
เรามองแล้วว่า งานต้องมีอุปสรรคเกิดขึ้น แต่เรายังไม่แนะนำอะไรแก่เค้า เพราะอยากให้เค้าแก้ปัญหา
คิด วิเคราะห์ แยกแยะ อย่างมีเหตุผล เฉกเช่นนักวิทยาศาสตร์ที่ดี
แต่....งานล้มเหลว
ท้ายที่สุด เราถามหาสาเหตุการทำงาน และเมื่อทราบสาเหตุ เราให้คำแนะนำ และติในบางสิ่ง
ที่ต้องติเพราะเค้าทำตีมึน บอกเพียงว่า "ก็ทำได้เท่านี้ ถ้าอยากได้ใหม่ ก็รอไปก่อน"
ทุกวันนี้เราพยายามระงับอารมณ์ไม่โวยวาย ให้เกียรติเค้า แต่เค้าไม่มีอะไรดีขึ้นเลย แถมทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน
และยั่วอารมณ์เราได้เสมอ บางครั้งฟิวส์ขาดก็ต้องพูดแทนตัวว่า "ชั้นกับเธอ" นี่คือหนักสุด
เลยอยากขอคำแนะนำพี่ๆในพันทิปที่ทำงานเป็นทีม หรือเป็นหัวหน้างาน มีวิธีการรับมือกับคนประเภทนี้อย่างไรดีคะ
และใช้หลักจิตวิทยาใดๆกับคนแบบนี้บ้าง เพื่อให้เค้าปรับเปลี่ยนพฤติกรรมและมีความตั้งใจทำงานมากขึ้นค่ะ