ฉากที่ซองกีฮุนขโมยบัตร ATM ของแม่แล้วพยายามเดารหัสผ่านเป็น
หนึ่งในฉากที่เต็มไปด้วยการเล่าเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของตัวละคร และความลึกซึ้งของประเด็นสังคมใน Squid Game
เริ่มกันที่ซีนแรก


องค์ประกอบภาพ (Composition):
ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่การจัดตำแหน่งของซองกีฮุนให้อยู่ในกรอบของตู้ ATM อาจสื่อถึงการที่เขาถูก "ขัง" อยู่ในวงจรของความล้มเหลว
ทางการเงินและความสัมพันธ์



เทคนิคการเล่าเรื่อง (Narrative Technique)
การสร้างความตึงเครียด (Tension)
ฉากนี้สร้างความลุ้นระทึกอย่างเรียบง่ายแต่ทรงพลัง โดยให้ผู้ชมเฝ้าดูว่าซองกีฮุนจะเดารหัสผ่านสำเร็จหรือไม่ โดยเฉพาะการกดครั้งสุดท้าย
การแสดงให้เห็นถึงความล้มเหลวของตัวละคร การที่เขาขโมยบัตรของแม่ (ซึ่งแสดงถึงคนที่เขาควรจะปกป้อง)
สื่อถึงจุดตกต่ำของชีวิตเขา และยังสะท้อนให้เห็นถึงการขาดความรับผิดชอบและความล้มเหลวในบทบาทของลูกชาย


การใช้มุมกล้องใกล้ (Close-up):
การถ่ายใบหน้าของซองกีฮุนในระยะใกล้ทำให้ผู้ชมสัมผัสได้ถึงความสิ้นหวังและความเครียดผ่านสีหน้าและแววตาของเขา
ซองกีฮุนในฉากนี้แสดงให้เห็นถึงคนที่หมดหนทาง เขาไม่มีเงิน ไม่มีงาน และไม่มีศักดิ์ศรี เขาจึงยอมทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด



การพยายามแก้ไขปัญหาแบบฉาบฉวยการเดารหัสผ่านโดยไม่รู้อะไรเลยสะท้อนถึงความพยายามแก้ไขปัญหา
โดยไม่มีแผนหรือความคิดที่เป็นระบบ ซึ่งเป็นปัญหาหลักในชีวิตของตัวละครนี้


แม้ว่าจะเดารหัสผ่านประสบความสำเร็จ
ฉากนี้เป็นตัวแทนของคนในเกาหลีใต้ที่อยู่ในชนชั้นล่าง
ซึ่งมักเผชิญกับความยากจนและระบบที่ไม่เอื้อให้พวกเขามีทางเลือกอื่น

ฮวังดงฮยอกเคยให้สัมภาษณ์ว่าเขาได้แรงบันดาลใจจากปัญหาเศรษฐกิจ
ที่เขาเคยประสบเองในช่วงวิกฤตการเงิน

ตัวละครซองกีฮุนบางส่วนสะท้อนถึงตัวผู้กำกับเองในช่วงที่เขาต้องดิ้นรนหาเงิน
สรุปแล้วฉากเล็กๆนี้ เป็นตัวเปิดเรื่องราวที่จะพาเขาไปเจอสิ่งที่ใหญ่เกินตัวของเขา
การใช้ tension + องค์ประกอบภาพ และการแสดง ที่สมบทบาท ถือว่าเป็นฉากที่ดูครั้งแรกก็ตลกดีแต่พอดูซ้ำๆหลายๆครั้ง มุมมองที่มีต่อฉากนี้เลยเปลี่ยนไป