แม่กีฮุน เปิดประโยคนี้มาก็ชัดในรูหูเลยว่า แกถามหาความรับผิดชอบ 
จำวันเกิดลูกตัวเองได้หรือเปล่า 555
กีฮุน ถึงกับเครียด เพราะตัวเองตกงาน เงินก็ไม่มี ชีวิตพังอยู่ อย่าว่าแต่จะไปเลี้ยงวันเกิดลูกตัวเองเลย ข้าวจะกิน บ้านที่อยู่ยังอาศัยแม่อยู่เลย
เฮ้อ น่าสงสารตัวละครนี้จริงๆ

ทำได้แค่นั่งเคี้ยวข้าวตุ้ยๆไป แถมต้องขอเงินจากแม่เพิ่มเพื่อไปเลี้ยงวันเกิดลูกตัวเองอีก
สถานการณ์นี้มันทั้งแย่ทั้งอับอาย ผู้กำกับ วางตัวละคร ซองกีฮุน ให้เป็น คาแร็คเตอร์ ขี้แพ้อย่างแท้จริง
เฮ้ยๆพี่ผู้กำกับเห็นใจ พี่กีฮุนเขาหน่อย ก่อนหน้านี้เขาก็ทำงาน ที่บริษัทดราก้อนมอเตอร์นะ ตั้ง10 ปี
แต่ดันโดนให้ออกซะงั้น แล้วอายุก็ 47 แล้ว จะหางานใหม่ไม่ใช่ง่ายเลย
ภาพนี้พี่แกถึงเครียด



ไม่รู้ตั้งใจหรือเปล่า แต่ด้วยเทคนิคภาพมันบอกว่าฉากนี้แม่มีอำนาจเหนือกีฮุน ง่ายๆคือ แม่คุม ก็ดูแต่ละจังหวะภาพสิ
วางกีฮุนไว้ตำแหน่งต่ำทั้งหมด


แถมclose up ใบหน้าให้เห็น ความรู้สึกทั้งเจ็บทั้งอาย นะแม่นะ แต่เก็บไว้ในใจทำไรไม่ได้เพราะไม่มีเงิน เงินชดเชยจากการตกงานก็ไม่ได้
เงินจากการขับรถก็ไม่พอดอกเบี้ย หนี้ที่เพิ่มเอาๆ ถ้าไม่มี squid game นะกีฮุน ตาย 5555

ชีวิตคือโดนทำร้ายจริงๆ ไม่มีเงิน = ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีคุณค่าใดๆ แม้จะเคยทำงานหนักหรือดีมาขนาดไหนถ้าวันนึงต้องเป็นแบบกีฮุน คงช้ำใจไม่น้อย
เฮ้อ พอๆเครียด ไปเล่นเกมส์แก้เซ็งดีกว่า หรือดู parasite ดีเห็นพล็อตตัวละครคล้ายๆกีฮุน อย่าดีกว่าเด๋วจะเครียดไปกันใหญ่ แค่ฝุ่นpm 2.5 ก็พอและ ไปและนะพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่