เห็นมาม่าสามีหรือสั้นๆ “ปั๋ว” ฝรั่งกันสองฝั่งสองด้าน ด้านดีด้านร้าย ในฐานะที่ไม่เคยมีสามีไม่ว่าฝรั่งหรือไทย สิ่งหนึ่งที่ผู้หญิงเราต้องการเหมือนกันคือคนรักที่เอาใส่ใจ เคารพการตัดสินใจและพร้อมที่จะให้อภัยซึ่งกันและกัน (แต่การเอาใจใส่แบบไหนก็นานาจิตตังนะคะ เพราะแต่ละคนความต้องการไม่เหมือนกัน)....หลังจากแว๊บไปเที่ยวหลังปีใหม่กับเพื่อนๆ ณ เกาะชื่อดัง (กระฉ่อน)แห่งหนึ่งของไทยที่ดังไปไกลระดับโลก การไปครั้งนี้ได้รับประสบการณ์อะไรแปลกใหม่มากๆ ที่บางอย่างไม่ชินเลย หรือบางอย่างเจอบ้างแต่ไม่คิดว่าจะรุนแรง (คหสต) และดูเป็นเรื่องที่ไม่น่าตกอกตกใจอะไร
ทริปนี้เรานัดกันที่เกาะดังกล่าว ชายหาดทรายขาวทอดยาวขนาบด้วยน้ำทะเลสีเขียวมรกต และที่สำคัญคือ ชายหนุ่มหล่อบ้างไม่หล่อบ้าง มีตั้งแต่ระดับ คริส อีวาน ยันดาราตลกคนไหนก็ตามเท่าที่ท่านจะนึกออกได้ วันแรกที่ศรีไปถึงสิ่งนึงที่แว๊บเข้ามาได้และอยู่ในแผนการครั้งนี้คือ (ขอใช้ภาษาสก๊อย) ชั้นต้องได้ ชั้นต้องได้ ชั้นต้องได้.........
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ได้อาบแดด ได้เล่นน้ำทะเล ได้เล่นเจ็ตสกี)หลังจากลงทะเบียนเข้าพักในโรงแรมแล้วเราก็เริ่มจากการตะลุยหาของกิน... และเรื่องเฮฮา อึ้งทึ่งเสียวที่ได้พบเจอจะขอเล่าเป็นฉากๆ เฉพาะเรื่องที่ จขกท คิดว่าน่าจะเล่าสู่กันฟัง งดดราม่านะคะ หรือถ้าจะดราม่าก็ห้ามก่นด่าศรี อิอิ
เรื่องแรก
คิดถึงอาหารขึ้นชื่อของที่นี่ ไปร้านเด็ดๆที่เราเคยไป (ไม่ขอลงรายละเอียดเรื่องกิน) เพื่อนมีรถยนต์แต่เราคิดว่าเราน่าจะแอ๊บเป็น นศ ต่างชาติ ดูบรรยากาศการแว๊นซ์ว่าเป็นเช่นไร เลยไปเช่า มอเตอร์ไซกัน ปรากฏว่าร้านไม่ให้คร่า ไม่ให้เช่า ดังนี้
เพื่อนเรา : เช่ามอไซต์ 3 คันค่ะ
ร้าน มอ’ไซต์ : ได้ค่ะ แต่ขอพาสปอร์ตสามีนะคะไม่รับให้เช่าคนไทย
เพื่อเรา (แอ่นพวกเรา) : หน้าเหวอ เอ่อ....ยังหาไม่ได้เลยค่ะ นี่แหละจะเช่าขับไปหา (ตีเนียน 5555) ก็เม้าท์มอยกันไปว่าเป็นนักท่องเที่ยว บลาๆ.....ดีนะที่ในทีมมีสาวๆที่ดูเหมือนไม่ค่อยได้โดนแดดหลายคน เขาเลยให้เช่า // ภายหลังทราบว่าคนไทยชอบเช่าแล้วชิ่ง เลยมีการกีดกัน แต่ไม่ค่อยดีเลยเนาะ เอะอะ เอะอะก็ผัว 5555 แต่ถือว่าเป็นข้อดีของการมีสามีต่างชาติ (เน้นฝรั่ง) ก็ว่าได้นะคะ สำหรับคนที่มี (เห็นดราม่าเรื่องมีสามีฝรั่งกันอยู่ครึกโครม)
เรื่องที่สอง
หลังจากไปฟาดของกินเรียบ เราก็ไปตะลุยดงกล้วยกันต่อ (ดงกล้วยจริงๆค่ะเพราะแถวนั้นมีความหมายว่าพื้นที่ที่เต็มไปด้วยต้นกล้วย) ไปอาบแดดกัน ทะเลที่นี่สวยจริงๆ ชายหาดก็สวย คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว 5 สาวคนสนิทก็จัดแจงจอง Hot seat ลงกันแดด อวดผิวสวยให้หนุ่มๆแถวนั้นฟูเล่น (จริงๆเป็นพวกเรามากกว่าที่มาบริโภคชายหนุ่มทางสายตา5555) ความตะลึงงึงงันต่อมาที่ได้พบคือ ขณะที่กำลังนอนเมาท์มอยกันอยู่ ก็จะมีแม่ค้าหิ้วเร่ (ขอใช้คำนี้เพราะเขาหิ้วเดินขาย) เพื่อนสาวคนสนิทก็อยากกินสับปะรดตัดแต่งที่เสริฟพร้อมยางรัดถุง 1 เส้น ในราคาที่แพงค่อดๆถ้าซื้อกินแถวบ้านคงไม่อ่าค่ะ....แม่ค้าผู้น่ารักก็ทักทายพวกเราเหล่าบรรดาเล็บเซหรือเซเล็บก็ไม่รู้ เป็นภาษาปะกิดเราก็ออกตัวว่า คนไทยค่ะป้า คุณป้าผู้น่ารักก็ยินดีดี๊ด๊าตบท้ายด้วย HNY ขอให้ได้ขอให้โดน (อันนี้ตอกไข่เอง) ขอให้เจอคนหล่อๆ รวยๆ สวยๆอย่างพวกหนูเดี๋ยวก็ขายออก ต้องเอาพวกเยอร...น นะพวกนี้รวย อย่าเอาพวกหมีขาว บลาๆ....เอ่อป้าคะ ป้าอวยพรเพราะเห็นเป็นสาวโสดหรือเพราะคิดว่าหนูเป็นพวกอะไร
สำราญเบิกบานใจกับการเมาท์มอยในกลุ่มเพื่อน ก็เลยลงเล่นน้ำทะเล ไม่อยากจะบอกค่ะคุณเอ๊ยหนุ่มๆแถวนั้น ดิฉันอยากจะโดดลงไปซุกให้ตายคาอกที่อุดมไปด้วยขน Fur เหล่านั้น อิอิอิ
ในขณะเดียวกันพวกเขาเหล่านั้นก็แทะโลมทำร้ายพวกดิฉันทางสายตา // ถึงจะใส่แว่นก็อย่าคิดว่าไม่รู้นะ หัวงูมันผงก หงึกๆๆ ให้เห็นตลอด ฮึ่ม
ที่อึ้งกว่าคือ เมื่อพวกเราลงไปหาไรกินในน้ำ เอ๊ยลงไปเล่นน้ำเท่านั้นแหละ ปลาฉลาม ปลาฉนาก พะยูน แมวน้ำ และจระเข้เข้ามาวนเวียนไม่ขาดสาย จนต้องรีบขึ้นค่ะ ชอบนะแต่นั่นแหละ กลัวห้ามใจตัวเองไม่ไหว (ฮ่าๆๆๆๆๆ จริงๆกลัวอย่างอื่นมากกว่า)
เรื่องที่สาม
หลังจากอาบแดด ตะลุยดงกล้วยเสร็จแล้วก็กลับมางีบเอาแรงกันเพื่อไปตะลุยกันต่อกับสถานที่ท่องเที่ยวยามค่ำคืน ที่ยิ่งดึกยิ่งดื่นก็ยิ่งครึกครื้นเฮฮา พวกเราสามสาวแต่งตัวกันเปรี้ยวจี๊ด (ปกติไม่ค่อยมีโอกาส) จนเกือบโดนสาวๆเจ้าถิ่นลากไปตบ (พูดเล่นแต่เรื่องจริง สงสัยมีพวกไร้สังกัดไปบ่อยเจ้าถิ่นเลยต้องแสกน) สภาพที่เที่ยว นึกภาพแล้วแบบ OMG มันเป็นอย่างนี้นี่เอง มิน่าล่ะถึงดังระดับโลก...แต่ก็เอาเถอะหอยใครก็หอยมัน ถึงแม้หอยฉันจะโดนเหมารวมไปด้วยก็ตาม ทำไรไม่ได้นอกจากทำตัวเราให้ดี ส่วนเรื่อง stereotype และผลกระทบอื่นๆก็คงปล่อยไป และ ณ บาร์ ผับต่างๆนั้น ช่างเป็นสวรรค์ของเหล่านักเที่ยว มีผู้ชายหลากหลายที่พร้อมจะเป็นพลีกายถวายตัวแบบข้ามคืนให้เรา หรือจะสานต่อหรือไม่ ไม่กล้าไปลองดูเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้คือ ผุ้ชายเหล่านี้จะมีหลายแบบวิธีที่เข้ามาหา เข้ามาทักทาย
ประเภทแรก "พวกปากหวาน" พวกนี้เคลิ้มค่ะ เข้ามาทักมาย ส่งสายตาหวานเฉิ่ม (เฉิ่มจริงๆ) พวกนี้จะให้เกียรติและปฏิบัติกับเราประหนึ่งเจ้าหญิงของค่ำคืน แต่ข้ามคืนเป็นยังไงก็มาพิสูจน์
ประเภทสอง "พวกมือปลาหมึก" ทำทายแบบหมาหยอกไก่ เผลอเป็นทัชทำแต้ม พวกนี้ต้องส่งสายตาพิฆาต เพราะไม่ชอบพวกปากว่ามือถึง
ประเภทสาม "พวกอาเสี่ย" พวกนี้ชัดเจนเลยค่ะว่ายินยอมพร้อมจ่าย เท่าไหร่เท่ากัน ถ้าถูกใจมันก็พร้อมทุ่ม เจอจะๆจังๆเลยค่ะ เข้ามาถามเลยว่าเท่าไหร่ อยู่กับเขากี่วันๆก็ว่าไป (แอบตีเนียนคุยด้วยเพื่อหาความรู้ว่าการเจรจาทำธุรกิจแถวนั้นเขาทำกันยังไง)
สุดท้ายคืนนั้นก็ไม่มีใครฉกบรรดาป้าๆหน้าละอ่อนอย่างเราไป เพราะทัศนคติของเราไม่ตรงกัน 55555 แต่ที่เด็ดสุดของคืนนั้นคือ ได้คุยกับหนุ่ม อิตาเลี่ยน ที่หล่อลากดิน ชวนให้จิ้นไปถึงปีหน้า คุยกันไปมาทราบว่า ฮีกำลังทำ Phd อยู่ที่ UCLA ....ด้าน Oncology กี๊ดดดดดด แต่ไม่มีอะไรสานต่อ อิอิอิ เพราะพวกนี้ปากหวานเพราะหวังสิ่งที่คุณก็รู้ว่าอะไร
Sorry seem to be the hardest word, ปลอบใจตัวเอง กลับไปเคี้ยวหมากต่อ อิอิอิ เพราะตัวจริงของดิฉันคนนี้เท่านั้น อิอิอิ (ละเมอ)
เรื่องที่สี่
หลังจากตะลอนทัวร์ night life แล้ว ผับเลิกสิ่งที่เราพบและน่าตกใจมาก คือ จะมีสาวประเภทสองที่เขายืนเรียกแขก (ฝรั่ง หรืออะไรก็ตาม) แต่ก่อนดูเอาตามคลิปไม่คิดว่าจะมีจริงและรุนแรงกว่านั้นเยอะคือ การปิดยอดที่น่าตกใจด้วยการถลกเกาะอกลง อึ้งกันทั้งแถบ
ใจจริงไม่ได้รังเกียจเดียดฉันสาวประเภทสอง เพราะถือว่าทุกเพศเท่าเทียม แต่การทำแบบนี้ทำให้สาวประเภทสองรายอื่นๆที่เขาเป็นคนดีเขาได้รับผลกระทบ ได้รับภาพลบไปด้วย
เรื่องที่ห้า
วันถัดมาเรายังคงตะลอนทัวร์ในแถบดงกล้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ประทับใจมาก คือ มีรถกระบะขายผลไม้จอดหน้า รร ขายผลไม้เต็มท้ายรถ มีต่างชาติรายล้อมประหนึ่งแจกฟรี เราเห็นมังคุดและผลไม้อื่นๆก็สนใจเพราะดูสดดี (แต่ราคาแอบแพง) เลยแวะซื้อมังคุด สองโล คุณพี่เจ้าของใจดีมากเมื่อรู้ว่าเราคนไทยก็ขายราคาคนไทย (ที่แพงกว่าปกติ แต่ถูกกว่าราคาต่างชาติ) บังเอิญมีสามีภรรยาคู่หนึ่งเข้ามาถามขอซื้อคิดว่าเราเป็นคนขาย เลยตีเนียนถามว่าสนใจผลไม้ไหน เขาบอกไม่รู้จักเลยแต่อย่างลอง .... ศรีเลยจัดเต็มนำเสนอทุกอย่าง เจอมังคุดลูกแรก ฮีครางฮือไม่เป็นท่า ว่า "สวดยอดดดดด" จัดไป 2 โล ลองลำใยเข้าไป "beautiful taste" จัดไปสองโล ลองกอง " OMG wonderful" ...สรุปฮีจัดไปหลายอย่างรวมๆแล้วเกือบๆ 10 โล รู้สึกดีใจที่ได้นำเสนอของดีๆอย่างผลไม้ไทย แถมยังแอบร้ายเพราะฮีจะเอาส้มจีนเราบอกว่าเอาได้นะแต่ไอไม่รับประกันเพราะมันไม่ใช่ผลไม้จากไทย เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพมา
สรุป
โดยรวมเข้าใจเลยว่าทำไมแหล่งที่ท่องเที่ยวไทยถึงโด่งดังไปไกลทั่วโลก ฝรั่งมังงะ มาสัมผัส เหยียบย่ำ (ย่ำยีด้วยอ๊ะป่าว) เพราะมันช่างสวยงามจริงๆ ไปเที่ยวมากี่ครั้งๆก็ไม่เบื่อ แต่ทริปนี้แอบเสียดายที่ไม่ได้ไปสิมิลันเพราะมีเหตุขัดข้องบางประการ
ถ่ายภาพไม่สวยนะคะ ถ่ายด้วยไอโฟน5
ขอ Tag ห้องไกลบ้านเผื่อคนไทยคิดถึงแหล่งท่องเที่ยวสวยๆงาม
ขอ Tag ห้องท่องเที่ยว
ขอ Tag ห้องแป้ง (กันแดด/สาวๆเยอะ อิอิ)
ปล. เขียนเอามันส์ จาก ปสก จริง
ปล. 2 ร่างอวตาลครูลิลลี่ไม่ต้องทักท้วงนะคะ เพราะตั้งใจใช้ภาษาสก๊อย
ทริปเฮฮา เมื่อดิฉันไป ฝ่าดงกล้วย
ทริปนี้เรานัดกันที่เกาะดังกล่าว ชายหาดทรายขาวทอดยาวขนาบด้วยน้ำทะเลสีเขียวมรกต และที่สำคัญคือ ชายหนุ่มหล่อบ้างไม่หล่อบ้าง มีตั้งแต่ระดับ คริส อีวาน ยันดาราตลกคนไหนก็ตามเท่าที่ท่านจะนึกออกได้ วันแรกที่ศรีไปถึงสิ่งนึงที่แว๊บเข้ามาได้และอยู่ในแผนการครั้งนี้คือ (ขอใช้ภาษาสก๊อย) ชั้นต้องได้ ชั้นต้องได้ ชั้นต้องได้......... [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ หลังจากลงทะเบียนเข้าพักในโรงแรมแล้วเราก็เริ่มจากการตะลุยหาของกิน... และเรื่องเฮฮา อึ้งทึ่งเสียวที่ได้พบเจอจะขอเล่าเป็นฉากๆ เฉพาะเรื่องที่ จขกท คิดว่าน่าจะเล่าสู่กันฟัง งดดราม่านะคะ หรือถ้าจะดราม่าก็ห้ามก่นด่าศรี อิอิ
เรื่องแรก
คิดถึงอาหารขึ้นชื่อของที่นี่ ไปร้านเด็ดๆที่เราเคยไป (ไม่ขอลงรายละเอียดเรื่องกิน) เพื่อนมีรถยนต์แต่เราคิดว่าเราน่าจะแอ๊บเป็น นศ ต่างชาติ ดูบรรยากาศการแว๊นซ์ว่าเป็นเช่นไร เลยไปเช่า มอเตอร์ไซกัน ปรากฏว่าร้านไม่ให้คร่า ไม่ให้เช่า ดังนี้
เพื่อนเรา : เช่ามอไซต์ 3 คันค่ะ
ร้าน มอ’ไซต์ : ได้ค่ะ แต่ขอพาสปอร์ตสามีนะคะไม่รับให้เช่าคนไทย
เพื่อเรา (แอ่นพวกเรา) : หน้าเหวอ เอ่อ....ยังหาไม่ได้เลยค่ะ นี่แหละจะเช่าขับไปหา (ตีเนียน 5555) ก็เม้าท์มอยกันไปว่าเป็นนักท่องเที่ยว บลาๆ.....ดีนะที่ในทีมมีสาวๆที่ดูเหมือนไม่ค่อยได้โดนแดดหลายคน เขาเลยให้เช่า // ภายหลังทราบว่าคนไทยชอบเช่าแล้วชิ่ง เลยมีการกีดกัน แต่ไม่ค่อยดีเลยเนาะ เอะอะ เอะอะก็ผัว 5555 แต่ถือว่าเป็นข้อดีของการมีสามีต่างชาติ (เน้นฝรั่ง) ก็ว่าได้นะคะ สำหรับคนที่มี (เห็นดราม่าเรื่องมีสามีฝรั่งกันอยู่ครึกโครม)
เรื่องที่สอง
หลังจากไปฟาดของกินเรียบ เราก็ไปตะลุยดงกล้วยกันต่อ (ดงกล้วยจริงๆค่ะเพราะแถวนั้นมีความหมายว่าพื้นที่ที่เต็มไปด้วยต้นกล้วย) ไปอาบแดดกัน ทะเลที่นี่สวยจริงๆ ชายหาดก็สวย คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว 5 สาวคนสนิทก็จัดแจงจอง Hot seat ลงกันแดด อวดผิวสวยให้หนุ่มๆแถวนั้นฟูเล่น (จริงๆเป็นพวกเรามากกว่าที่มาบริโภคชายหนุ่มทางสายตา5555) ความตะลึงงึงงันต่อมาที่ได้พบคือ ขณะที่กำลังนอนเมาท์มอยกันอยู่ ก็จะมีแม่ค้าหิ้วเร่ (ขอใช้คำนี้เพราะเขาหิ้วเดินขาย) เพื่อนสาวคนสนิทก็อยากกินสับปะรดตัดแต่งที่เสริฟพร้อมยางรัดถุง 1 เส้น ในราคาที่แพงค่อดๆถ้าซื้อกินแถวบ้านคงไม่อ่าค่ะ....แม่ค้าผู้น่ารักก็ทักทายพวกเราเหล่าบรรดาเล็บเซหรือเซเล็บก็ไม่รู้ เป็นภาษาปะกิดเราก็ออกตัวว่า คนไทยค่ะป้า คุณป้าผู้น่ารักก็ยินดีดี๊ด๊าตบท้ายด้วย HNY ขอให้ได้ขอให้โดน (อันนี้ตอกไข่เอง) ขอให้เจอคนหล่อๆ รวยๆ สวยๆอย่างพวกหนูเดี๋ยวก็ขายออก ต้องเอาพวกเยอร...น นะพวกนี้รวย อย่าเอาพวกหมีขาว บลาๆ....เอ่อป้าคะ ป้าอวยพรเพราะเห็นเป็นสาวโสดหรือเพราะคิดว่าหนูเป็นพวกอะไร
สำราญเบิกบานใจกับการเมาท์มอยในกลุ่มเพื่อน ก็เลยลงเล่นน้ำทะเล ไม่อยากจะบอกค่ะคุณเอ๊ยหนุ่มๆแถวนั้น ดิฉันอยากจะโดดลงไปซุกให้ตายคาอกที่อุดมไปด้วยขน Fur เหล่านั้น อิอิอิ
ในขณะเดียวกันพวกเขาเหล่านั้นก็แทะโลมทำร้ายพวกดิฉันทางสายตา // ถึงจะใส่แว่นก็อย่าคิดว่าไม่รู้นะ หัวงูมันผงก หงึกๆๆ ให้เห็นตลอด ฮึ่ม
ที่อึ้งกว่าคือ เมื่อพวกเราลงไปหาไรกินในน้ำ เอ๊ยลงไปเล่นน้ำเท่านั้นแหละ ปลาฉลาม ปลาฉนาก พะยูน แมวน้ำ และจระเข้เข้ามาวนเวียนไม่ขาดสาย จนต้องรีบขึ้นค่ะ ชอบนะแต่นั่นแหละ กลัวห้ามใจตัวเองไม่ไหว (ฮ่าๆๆๆๆๆ จริงๆกลัวอย่างอื่นมากกว่า)
เรื่องที่สาม
หลังจากอาบแดด ตะลุยดงกล้วยเสร็จแล้วก็กลับมางีบเอาแรงกันเพื่อไปตะลุยกันต่อกับสถานที่ท่องเที่ยวยามค่ำคืน ที่ยิ่งดึกยิ่งดื่นก็ยิ่งครึกครื้นเฮฮา พวกเราสามสาวแต่งตัวกันเปรี้ยวจี๊ด (ปกติไม่ค่อยมีโอกาส) จนเกือบโดนสาวๆเจ้าถิ่นลากไปตบ (พูดเล่นแต่เรื่องจริง สงสัยมีพวกไร้สังกัดไปบ่อยเจ้าถิ่นเลยต้องแสกน) สภาพที่เที่ยว นึกภาพแล้วแบบ OMG มันเป็นอย่างนี้นี่เอง มิน่าล่ะถึงดังระดับโลก...แต่ก็เอาเถอะหอยใครก็หอยมัน ถึงแม้หอยฉันจะโดนเหมารวมไปด้วยก็ตาม ทำไรไม่ได้นอกจากทำตัวเราให้ดี ส่วนเรื่อง stereotype และผลกระทบอื่นๆก็คงปล่อยไป และ ณ บาร์ ผับต่างๆนั้น ช่างเป็นสวรรค์ของเหล่านักเที่ยว มีผู้ชายหลากหลายที่พร้อมจะเป็นพลีกายถวายตัวแบบข้ามคืนให้เรา หรือจะสานต่อหรือไม่ ไม่กล้าไปลองดูเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้คือ ผุ้ชายเหล่านี้จะมีหลายแบบวิธีที่เข้ามาหา เข้ามาทักทาย
ประเภทแรก "พวกปากหวาน" พวกนี้เคลิ้มค่ะ เข้ามาทักมาย ส่งสายตาหวานเฉิ่ม (เฉิ่มจริงๆ) พวกนี้จะให้เกียรติและปฏิบัติกับเราประหนึ่งเจ้าหญิงของค่ำคืน แต่ข้ามคืนเป็นยังไงก็มาพิสูจน์
ประเภทสอง "พวกมือปลาหมึก" ทำทายแบบหมาหยอกไก่ เผลอเป็นทัชทำแต้ม พวกนี้ต้องส่งสายตาพิฆาต เพราะไม่ชอบพวกปากว่ามือถึง
ประเภทสาม "พวกอาเสี่ย" พวกนี้ชัดเจนเลยค่ะว่ายินยอมพร้อมจ่าย เท่าไหร่เท่ากัน ถ้าถูกใจมันก็พร้อมทุ่ม เจอจะๆจังๆเลยค่ะ เข้ามาถามเลยว่าเท่าไหร่ อยู่กับเขากี่วันๆก็ว่าไป (แอบตีเนียนคุยด้วยเพื่อหาความรู้ว่าการเจรจาทำธุรกิจแถวนั้นเขาทำกันยังไง)
สุดท้ายคืนนั้นก็ไม่มีใครฉกบรรดาป้าๆหน้าละอ่อนอย่างเราไป เพราะทัศนคติของเราไม่ตรงกัน 55555 แต่ที่เด็ดสุดของคืนนั้นคือ ได้คุยกับหนุ่ม อิตาเลี่ยน ที่หล่อลากดิน ชวนให้จิ้นไปถึงปีหน้า คุยกันไปมาทราบว่า ฮีกำลังทำ Phd อยู่ที่ UCLA ....ด้าน Oncology กี๊ดดดดดด แต่ไม่มีอะไรสานต่อ อิอิอิ เพราะพวกนี้ปากหวานเพราะหวังสิ่งที่คุณก็รู้ว่าอะไร
Sorry seem to be the hardest word, ปลอบใจตัวเอง กลับไปเคี้ยวหมากต่อ อิอิอิ เพราะตัวจริงของดิฉันคนนี้เท่านั้น อิอิอิ (ละเมอ)
เรื่องที่สี่
หลังจากตะลอนทัวร์ night life แล้ว ผับเลิกสิ่งที่เราพบและน่าตกใจมาก คือ จะมีสาวประเภทสองที่เขายืนเรียกแขก (ฝรั่ง หรืออะไรก็ตาม) แต่ก่อนดูเอาตามคลิปไม่คิดว่าจะมีจริงและรุนแรงกว่านั้นเยอะคือ การปิดยอดที่น่าตกใจด้วยการถลกเกาะอกลง อึ้งกันทั้งแถบ
ใจจริงไม่ได้รังเกียจเดียดฉันสาวประเภทสอง เพราะถือว่าทุกเพศเท่าเทียม แต่การทำแบบนี้ทำให้สาวประเภทสองรายอื่นๆที่เขาเป็นคนดีเขาได้รับผลกระทบ ได้รับภาพลบไปด้วย
เรื่องที่ห้า
วันถัดมาเรายังคงตะลอนทัวร์ในแถบดงกล้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ประทับใจมาก คือ มีรถกระบะขายผลไม้จอดหน้า รร ขายผลไม้เต็มท้ายรถ มีต่างชาติรายล้อมประหนึ่งแจกฟรี เราเห็นมังคุดและผลไม้อื่นๆก็สนใจเพราะดูสดดี (แต่ราคาแอบแพง) เลยแวะซื้อมังคุด สองโล คุณพี่เจ้าของใจดีมากเมื่อรู้ว่าเราคนไทยก็ขายราคาคนไทย (ที่แพงกว่าปกติ แต่ถูกกว่าราคาต่างชาติ) บังเอิญมีสามีภรรยาคู่หนึ่งเข้ามาถามขอซื้อคิดว่าเราเป็นคนขาย เลยตีเนียนถามว่าสนใจผลไม้ไหน เขาบอกไม่รู้จักเลยแต่อย่างลอง .... ศรีเลยจัดเต็มนำเสนอทุกอย่าง เจอมังคุดลูกแรก ฮีครางฮือไม่เป็นท่า ว่า "สวดยอดดดดด" จัดไป 2 โล ลองลำใยเข้าไป "beautiful taste" จัดไปสองโล ลองกอง " OMG wonderful" ...สรุปฮีจัดไปหลายอย่างรวมๆแล้วเกือบๆ 10 โล รู้สึกดีใจที่ได้นำเสนอของดีๆอย่างผลไม้ไทย แถมยังแอบร้ายเพราะฮีจะเอาส้มจีนเราบอกว่าเอาได้นะแต่ไอไม่รับประกันเพราะมันไม่ใช่ผลไม้จากไทย เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพมา
สรุป
โดยรวมเข้าใจเลยว่าทำไมแหล่งที่ท่องเที่ยวไทยถึงโด่งดังไปไกลทั่วโลก ฝรั่งมังงะ มาสัมผัส เหยียบย่ำ (ย่ำยีด้วยอ๊ะป่าว) เพราะมันช่างสวยงามจริงๆ ไปเที่ยวมากี่ครั้งๆก็ไม่เบื่อ แต่ทริปนี้แอบเสียดายที่ไม่ได้ไปสิมิลันเพราะมีเหตุขัดข้องบางประการ
ถ่ายภาพไม่สวยนะคะ ถ่ายด้วยไอโฟน5
ขอ Tag ห้องไกลบ้านเผื่อคนไทยคิดถึงแหล่งท่องเที่ยวสวยๆงาม
ขอ Tag ห้องท่องเที่ยว
ขอ Tag ห้องแป้ง (กันแดด/สาวๆเยอะ อิอิ)
ปล. เขียนเอามันส์ จาก ปสก จริง
ปล. 2 ร่างอวตาลครูลิลลี่ไม่ต้องทักท้วงนะคะ เพราะตั้งใจใช้ภาษาสก๊อย