ปกติคนเรา  รักสบายในส่วนลึก  ไม่มีใครอยากลำบากโดยไม่จำเป็น

แต่ภายในร่างกายอันเป็นฐานปฏิบัติการของชีวิต
มีเสือปากเกอร์(ตามชื่อในหนัง Life of Pi) อันหมายถึง สัญชาตญาณดิบเป็นพลังซุ่มซ่อนอยู่ภายใน
เจ้าเสือนี้ปรากฏเป็น ความหิว  ความหื่น  ความโกรธเกรี้ยว  ความระแรดระวัง และการปกป้องตนเอง เพื่อให้รอด

คุณจะปล่อยตัวปล่อยใจปล่อยชีวิตไปตามสัญชาตญาณอย่างเดียวไม่ได้
เพราะ  จะทำให้อยู่ยาก หรือ ร่วมสังคมกับคนอื่นได้ยาก
เพราะ   คุณไม่อาจอยู่ได้คนเดียวโดยปราศจากสังคม
และสังคม  คือ  การพึ่งพาอาศัยกัน  การแบ่งงานกันทำ  การเคารพกติกา  การเล่นกับกฏกติกามารยาท
อันเป็นที่มาของอิสระบนเสรีภาพใต้กฏหมาย  ที่มีอีกด้านเป็นความรับผิดชอบ หรือ  บทบาทหน้าที่

เราจำเป็นต้องเอาชนะเสือภายในตัวเราให้ได้เป็นปฐมเหตุเสียก่อน
ด้วยการฝึกฝนมันอย่างสม่ำเสมอ  ต่อเนื่อง และตลอดไป
อยู่กับมันและทำให้มันเชื่อง  ในฐานะมิตรคู่ชีวิต เพื่อจะใช้มันได้ในสถานการณ์ต่อสู้หรือใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่น

ดังนั้น   การสร้างวินัย คือ สารัตถะชั้นในของชีวิต
และเสือ  คือ ส่วนหนึ่งของความเป็นตัวเราทางกายภาพ  นี่เป็นสิ่งพึงเข้าใจให้ได้

เพราะ  ถ้าคุณไม่อาจเอาชนะเสือได้  ไม่อาจเอาชนะตัวเองได้  
ก็ยากจะไปเอาชนะสิ่งอื่นในปฏิบัติชีวิต ปฏิบัติการสังคมได้
วินัยจึงเป็นมูลฐานของชีวิตที่ดี


สภาวะย้อนแย้ง   จึงมีว่า   มนุษย์สังคมคือสภาพบังคับให้เราต้องสูญเสียเสือนั้นไป
บน สภาพชีวิตที่ไร้พลังและโดดเดี่ยว ไร้ตัวตน ได้อย่างไร?