บ้างทีแม่ค้าร้านขายผลไม้ก็ฉลาดไปนะค่ะ !!! ทับทัมลูกละ 50 แหม...คนของเดี๊ยนก็ฉลาดมีน้ำใจเดินไปกดเงินให้

ผู้ชายตาถึง : อ้วนซื้อไปฝากไอ้รอกสิ...
อ้วน : อืมๆ เอาสิ...(จับมา 1 ลูก) แม่ค้าเอาไปชั่ง (ตอนนั้นคิดแระ...อ้าว  ปกติขายเป็นลูกนิ  ซวยแน่ๆ)
แม่ค้า : 50 บาท
อ้วน : (คิดในใจ) ชิหายแล้ว...ทับทับเอี้ยไรลูกละ 50 บาท (พูดแบบจะไม่เอา) ตังค์ไม่พอค่ะ ไม่เอาได้ไหม?
แม่ค้า : ธนาคารอยู่ตรงนี้เอง
ผู้ชายตาถึง : เอาบัตรมาสิ
อ้วน : (คิดในใจ) ไอ้...กลับไปเมิงตาย!!!

*สัตว์เลี้ยงแสนรักนี่ธรรมดาที่ไหน กินแล้วเขวี้ยงทิ้ง T___T     ผู้ชายคนนี้ไม่พกเงินค่ะ  เขาจะให้เราเก็บไว้หมด แต่คือ นายมันชั่ง...

อารมณ์ตอนนั้นคือปรี้แตกมากแต่จะโวยวายนางแม่ค้าไม่ได้ เพราะคนของเรานี้เหมือนโดนจ้างมาเชียร์ พูดไม่ออกแต่จะจำไม่จนตาย ว่าคนที่ยืนข้างๆมันมีอิทธิพลในการเสียเงินมาก  555555555555555


สุดท้าย  ผู้ชายตาถึง
แบ่งทับทิมเป็น 12 ส่วน เพื่อให้กระรอกวันละ 2 ส่วน จะได้ 6 วัน 50 บาทคุ้มค่าหน่อย แต่จะเลิกซื้อผลไม้ร้านนั้น สงสัยขายแต่คนรวย  อาหารตามสั่งจานละ 35 บาท ถูกกว่าทับทิมลูกนั้นอีกนะ