ผมไม่ได้ชอบทักษิณ ไม่ได้ชอบยิ่งลักษณ์ ไม่ได้ชอบพรรคเพื่อไทย เลือกตั้งครั้งนี้ ก็จะไม่เลือก

แต่ผมก็รู้ว่า มีความเป็นไปได้สูง ที่พรรคเพื่อไทยจะชนะเลือกตั้งอีก

ก็ไม่เป็นไร ถ้าทำอะไรที่ผมไม่ชอบ ผมก็ด่าอีก

คนรักเจ้า คนเชียร์ กปปส อาจจะถามว่า ทนอยู่ได้ยังไงที่จะเห็นรัฐบาลเพื่อไทยอีก

คำตอบคือ ก็ธรรมดาครับ มีคนชอบมากกว่าผมที่ไม่ชอบ (จะ)เลือกเขามา แล้วคนที่ชอบที่เลือกเขามา ก็เป็นคนเหมือนๆกับผม เขาอยากเลือก ก็เป็นสิทธิ์ของเขา

พูดถึงเรื่อง "ทน" นะ

ผมทนเห็นสฤษดิ์ที่สังฆ่าคนโดยไม่ผ่านกระบวนการยุติธรรมเลย ไม่เคยถูกลงโทษ

ทนเห็น ถนอม-ประภาส ที่ปราบปรามเพื่อนๆผมตายไปร่วมร้อย ไม่เคยถูกลงโทษ

ทนเห็น "ใครก็ไม่รู้" ที่อยู่เบื้องหลังการฆ่าสยดสยองที่สุดในประวัติศาสตร์เมื่อ 6 ตุลา ไม่เคยถูกลงโทษ

ทนเห็นสุจินดากับพวก ที่ปราบปรามเมื่อ 17 พฤษภา ไม่เคยถูกลงโทษ ...

ที่เพิ่งพูดมานี้ เอาเฉพาะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากผมเกิดและโตมาเจอเองนะ ไม่ต้องย้อนไปถึง กรณีสวรรคต หรืออะไรด้วยซ้ำ ที่แพะรับบาปตายไป 3 คน คนผิดจริงๆ ไม่เคยถูกลงโทษ ปรีดีถูกกล่าวหา 30-40 ปี

ไม่ต้องพูดถึงทนอยู่กับการที่ทุกอย่างเกี่ยวกับเจ้า ไม่เคยได้รับการพิสูจน์ ตรวจสอบ ไม่เคยอนุญาตให้เสนออะไรที่แตกต่าง บังคับให้เชื่อได้อย่างเดียว แสดงออกได้อย่างเดียว ซึ่งขัดกับความเป็นมนุษย์มากๆ

ผมก็ทนมาตลอดนะ

จริงๆคำถามที่น่าถามมากว่า คือ บรรดาคนที่ "ทนไม่ได้" ถ้าเลือกตั้งแล้ว พรรคเพื่อไทย ที่ตัวเองไม่ชอบได้เป็นรัฐบาลอีก

ทำไมทนกับกรณีต่างๆที่ผมพูดถึงเมื่อครู่ได้? ทำไมทนกับการอยู่ในสังคมที่ทนกับเรื่องเหล่านั้นได้?