กลับมาอย่างรวดเร็วค่ะ วันนี้ไม่พาดพิงถึงคุณสนูปี้บอยแต่อย่างใด (อ้าว จะเดินหนีไปไหนก๊านนนน กลับม๊าาาาาาาาาาาาาา) แต่ว่าพอดี จขกท กำลังจะได้แสดงบัลเล่ต์เป้นครั้งแรกในชีวิตค่ะ ฮี่ๆๆๆ

เรื่องของเรื่องเลยก็คือ ที่โรงเรียนจะมีคริสต์มาสคอนเสิร์ตวันที่22ธันวานี้ค่ะ ซึ่งจู่ๆยูกะซังก็มาชวนแบบงงๆ

ยูกะ : แพนจัง อยากเต้นบัลเล่ต์ในโชว์เคสมั้ย
เรา : ห๊ะ บัลเล่ต์?
ยูกะ : ช่าย เดี๋ยวชั้นจะทำโชว์นึง อยากมาเต้นด้วยมั้ย
เรา : ห๊ะ เรา แน่ใจเหยอ??????
ยูกะ : นี่ไง ถึงมาชวนอยู่นี่
เรา : จริงง่ะ ซีเรียสเลยเหรอ เราเนี่ยนะ!?!?!?!?
ยูกะ : ใช่ มาเถอะ ไม่ยากหรอกน่า
เราื : อะ...งั้นก็...ก็ได้กั๊บ
ยูกะ : ดีมาก!! เดี๋ยวนัดวันซ้อมนะ


และแล้ว ยัยแพนจังก็ตอบตกลงไปโดยไม่รู้ชะตากรรมที่จะมาถึงต่อจากนั้น...


สองสัปดาห์ต่อมา ยูกะซังส่งตารางซ้อมมาให้ ซึ่งมีทั้งหมดแค่หกครั้ง!!!!!

ยัยหญิงแพนก็คิดอยู่ในใจว่า ไรฟระ ซ้มหกครั้ง ตรูก็ตายดิ จะไปจำได้ไงเล่า ฮ่วย แต่เอาน่ะ ถ้าครุบอกว่าได้ก็ต้องแปลว่าได้สิ เค้าบอกว่ามันไม่ยากนี่นา งั้นก็เอาฟะ ลองมันซักตั้ง ไหนๆก็โชว์เคสสุดท้ายแล้ว มาเรียนบัลเล่ต์ทั้งที ไม่ได้แสดงเลยเสียชาติเกิดตายชัก


วันนี้เป้นวันแรกค่ะ ซึ่งแพนจังก็ก่อเรื่องเลย โดยการเดินหาสตูดิโอไม่เจอ ทำให้มาสายไปห้านาที โดนยูกะซังมองด้วยสายตาเหมือนจะเผาให้ตายไปซะตรงนั้น ก่อนที่จะรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุด แล้วเข้ามาวอร์มอัพที่บาร์ ซึ่งแน่นอนค่ะ ตามชาวบ้านเค้าไม่ทัน T^T ก็ทุกคนในคลาสดูจะเต้นเป้นกันหมดเลย ถึงแม้ว่าคนที่เต้นได้น้อยที่สุดในนั้น ก็ยังได้มากกว่า จขกท อยู่ดี แงงงงงงงงงงงง


และแล้วก็ถึงเวลาซ้อม ยูกะซังเท่มาก บอกแต่ชื่อท่า แล้วทุกคนก็ทำตามได้ เหมือนกันเป๊ะ!!!


ความรู้สึกของทุกคนในคลาส




ความรู้สึกของแพนจัง ณ เวนั้น




ชัดเจนไหมก๊ะ

แล้วที่นี้ ก็เริ่มจัดแถว ยูกะมองหน้า นังแพนจังก็เลยค่อยๆกระดึ๊บๆๆหลบไปอยู่หลังเสาทันที ซึ่งยูกะซังก็หันมามอง แล้วหัวเราะก๊าก บอกว่า ชั้นรู้น่าว่าเธออยู่เลเวลไหน (เวรี่ เวรี่ เวรี่ บีกินเนอร์) เอาน่า อย่าท้อ ทำให้ได้ มันไม่ยากอย่างที่คิดหรอก

ค่ะครู...แต่มันยากกว่าที่คิดคับเว้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แล้วนรกก็มาเยือนจริงๆค่ะ เมื่อเริ่มซ้อม ต่อท่ากันเป็นว่าเล่น กระโดด หมุน ยกขา เฮ้ย คราวนี้อะไรอ้ะ เตะ...เปรี้ยง...เข้าเต็มๆเสา ไม่เป้นไร เอาใหม่ โอ๊ยเจ็บว่ะ ไปไหนต่อวะเฮ้ย แล้วนั่น...หมุนทางไหนฟะ!!!! เดี๋ยวเด้ เฮ้ย มีท่านี้ด้วยเรอะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก






ไม่รู้ทำไม กว่าจะผ่านไปได้แต่ละนาที แพนจังรู้สึกเหมือนนานชั่วกัปชั่วกัลป์สิน่า...


กว่าจะหมดเวลา ลูกเปดแพนก็หมดสภาพ ลงไปกองกับพื้นเหมือนหุ่นกระบอก ขาไปทาง แขนไปทาง จนวากิโกะซัง ซึ่งเป้นครูผู้ช่วย ต้องมาแซะ จขกท ขึ้นจากพื้นแล้วปลอบใจเป้นการใหญ่ จขกท ก็ได้แต่บอกตัวเอง อย่าร้องไห้นะเห้ย อย่าเชียวนะ!!!


และเมื่อเลิกซ้อมตอนบ่ายโมง จขกท ก็ต้องไปโรงเรียนเพื่อเทคคลาสยูกะซังต่อนั่นแล เหอๆๆๆๆ


วันนี้ยูกะซังมาโหมดใหม่ นัยว่าเพื่อจะเคียวแพนจังโดยเฉพาะ ก็เลยจับแพนจังย้านบาร์ มาอยู่ใกล้ๆ และให้คอยทำท่าตามวากิโกะซังทุกอย่าง ซึ่งแน่นอนว่าขานั้นเป้นผู้ช่วยครู ก็ย่อมจะเต้นได้งามเริดเป็นธรรมดา แต่ก็ดีค่ะ ดีกว่ามั่วเองเยอะเลย เพราะ จขกท มีความสามารถพิเศษในการก๊อปปี้ระยะสั้น เหอๆๆๆๆ ดังนั้นจึงทำตามได้ แต่สวยมั้ย...ขอละเอาไว้ดีกว่าเนาะ ^^"


เหมือนจะดูดี แต่สุดท้ายก็เกิดเรื่องจนได้

เนื่องจากช่วงหยุดพักระหว่างบาร์กับเซ็นเตอร์ ประมาณห้านาที แพนจังก็มานั่งคุยกับวากิโกะซัง และซาร่าจัง น้องนุชสุดท้องในคลาสที่เพิ่งอายุ12เท่านั้น แล้วเมื่อเห้นสองคนนั้งฉีกขา จขกท ก็เลยอยากทำได้บ้าง ก็เลยจัดเลยค่ะ ...แต่อนิจจา จขกท เป็นคนกล้ามเนื้อไม่ยืดอย่างแรง จะเพราะอากาศมันเย็นหรือยังไงไม่รู้ จังหวะที่พยายามฉีกขาออกจากกัน(ซึ่งไม่สำเร็จ) และพยายามก้มตัวแตะพื้น จขกท ก็ดันเกิดแรงบ้า ก้มพรวดไปแปะพื้น

ได้เรื่องเลยค่ะ เหมือนมีเสียงดังปึ้ดมาจากต้นขาขวา แล้วก็ตามมาด้วยอาการเจ็บจี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดทันที

ตอนนั้น จขกท แหกปากร้องจ๊าก น้ำตาแทบไหลเพราะมันเจ็บมากกกก นั่งขาชี้ไปคนละทิศละทางอยู่บนพื้นเพราะขยับขาขวาไม่ได้เลย คือยืดก็ไม่ได้ งอก็ไม่ได้ จนยูกะซังเดินเข้ามาเพือจะสอนต่อ และเห็นแพนจังนั่งกองอยู่บนพื้น เลยมาหิ้วขึ้นไปข้างห้องเพื่อจะช่วยดู และจับทำท่าประหลาดๆเพื่อให้เจ็บน้อยลง ซึ่งก็น้อยลงค่ะ แต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี จขกท ก็ยังไม่สามารถยืดขาขวาได้จนแล้วจนรอด ก็เลยต้องหยุดเรียนกลางคลาสเพื่อไปเอาเจลเย็นมาแปะขา เป็นสาวพิการไปหนึ่งวันจนได้ ฮือๆๆๆ


ตอนที่เล่าอยู่นี่ จขกท กระดึ๊บมาถึงบ้านจนได้ค่ะ และตอนนี้ก็ยังคงเอาเจลเย็ยโปะต้นขาไว้ และนั่งท่าประหลาดอยู่ตอนกำลังเขียนกระทู้ 5555

หวังว่าจะหายทันซ้อมวันอังคารนะ ฮือออออออออออออออออ


แล้วเดี๋ยวเป้นยังไงต่อ จะมาอัพเดทให้ฟังนะค้า ตอนนี้ขอไปปวดระบมต่อแย้ว อิอิอิ



เต้นออกจากฉากไปเนียนๆ...เออ วันนี้ไม่ได้แฮะ งั้นแบบนี้แทนละกัน...