"ในลักษณ์นั้นว่าจรกา                      รูปชั่วต่ำช้าทั้งศักดิ์ศรี
ทรลักษณ์พิกลอินทรีย์                    ดูไหนไม่มีจำเริญใจ
เกศานาสิกขนงเนตร                       สมเพชพิปริตผิดวิสัย
เสียบแหบแสบสันเป็นพ้นไป              รูปร่างช่างกระไรเหมือนยักษ์มาร
เมื่อยิ้มเหมือนหลอกหยอกเหมือนขู่     ไม่ควรคู่เคียงพักตร์สมัครสมาน
ดังกากาจชาติช้าสาธารณ์               มาประมาณหมายหงส์พงศ์พระยา
แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย              อย่ามีคู่เลยจะดีกว่า
พึ่พลอยร้อนใจแทบทุกเวลา               หรือวาสนาน้องจะต้องกัน"