....เมื่อแรกรัก น้ำต้มผัก ยังว่าหวาน...
เมื่อจืดจาง น้ำตาล ยังว่าขม
เมื่อแรกรัก ทำสิ่งใด เธอก็ชม
เมื่อรักขม ทำสิ่งใด เธอก็เมิน
เมื่อแรกรัก ยามฉันเจ็บ เธอก็ปลอบ
เมื่อรักบอด ยามฉันเจ็บ เธอก็ซ้ำ
เมื่อแรกรัก มีสิ่งใด "มาช่วยทำ"
เมื่อรักช้ำ "อยากทำไร ทำเอาเอง"
เมื่อแรกรัก มีน้ำตาเธอ เช็ดให้
เมื่อรักด้าน "หยุดได้มั้ย เธอไม่สน"
เมื่อแรกรัก บ่นอะไร เธอก็ทน
เมื่อรักหม่น เธอบอกว่า "อย่ากวนทีน"
เมื่อแรกรัก เธอถนอม ดูแลฉัน
เมื่อรักถูกปัน เปลี่ยนแปลง เธอไม่สน
เมื่อแรกรัก เธอจะคอย มาเวียนวน
เมื่อรักซ้น เธอจะคอย ตีห่างไกล
เมื่อแรกรัก ทำสิ่งใด ล้วนดีเลิศ
เมื่อรักเกิน ระยะหนึ่ง หมดความหมาย
เมื่อแรกรัก เธอให้ได้ ไม่เสี่อมคลาย
เมื่อรักละลาย แม้เศษใจ ก็ไม่มี
หนักนิดเบาหน่อย ยังไงก็กินข้าวผืนนาเดียวกัน
"น้ำพริกมะกอก"
เมื่อจืดจาง น้ำตาล ยังว่าขม
เมื่อแรกรัก ทำสิ่งใด เธอก็ชม
เมื่อรักขม ทำสิ่งใด เธอก็เมิน
เมื่อแรกรัก ยามฉันเจ็บ เธอก็ปลอบ
เมื่อรักบอด ยามฉันเจ็บ เธอก็ซ้ำ
เมื่อแรกรัก มีสิ่งใด "มาช่วยทำ"
เมื่อรักช้ำ "อยากทำไร ทำเอาเอง"
เมื่อแรกรัก มีน้ำตาเธอ เช็ดให้
เมื่อรักด้าน "หยุดได้มั้ย เธอไม่สน"
เมื่อแรกรัก บ่นอะไร เธอก็ทน
เมื่อรักหม่น เธอบอกว่า "อย่ากวนทีน"
เมื่อแรกรัก เธอถนอม ดูแลฉัน
เมื่อรักถูกปัน เปลี่ยนแปลง เธอไม่สน
เมื่อแรกรัก เธอจะคอย มาเวียนวน
เมื่อรักซ้น เธอจะคอย ตีห่างไกล
เมื่อแรกรัก ทำสิ่งใด ล้วนดีเลิศ
เมื่อรักเกิน ระยะหนึ่ง หมดความหมาย
เมื่อแรกรัก เธอให้ได้ ไม่เสี่อมคลาย
เมื่อรักละลาย แม้เศษใจ ก็ไม่มี
หนักนิดเบาหน่อย ยังไงก็กินข้าวผืนนาเดียวกัน