สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ถามเค้ากลับไปว่า ถ้าพรุ้งนี้หนูตาย
วันนี้แม่จะเสียดายมั้ยที่ห้ามหนูทำสิ่งที่หนูมีความสุข
คนเราเกิดมาก็ตายทุกคน หนูยังไม่อยากตายหรอกค่ะแม่
แต่ชีวิตคนเราไม่ได้ยืนยาวนักหรอกค่ะ เรามีชีวิตแค่ สามหมื่นกว่าวันเอง
ขอหนูมีความสุขกับโลกใบนี้ เจอสิ่งที่สวยงาม ก่อนหนูตายได้มั้ยค่ะ
หนูไม่อยากเสียดายทีหลัง ว่าก่อนตายทำไมเราไม่ได้เที่ยวเลย
ไม่ได้ไปไหนเลย รู้จักแค่บ้านกับโรงเรียน
ถ้าพ่อผมอยู่ผมจะไม่ห้ามในสิ่งที่พ่อมีความสุขเลย
ถึงตอนนี้มันก็สายไปแล้ว เวลาย้อนกลับมาไม่ได้
หวังว่าพ่อแม่ จขกท คงคิดได้ ไม่เป็นแบบผมนะ
วันนี้แม่จะเสียดายมั้ยที่ห้ามหนูทำสิ่งที่หนูมีความสุข
คนเราเกิดมาก็ตายทุกคน หนูยังไม่อยากตายหรอกค่ะแม่
แต่ชีวิตคนเราไม่ได้ยืนยาวนักหรอกค่ะ เรามีชีวิตแค่ สามหมื่นกว่าวันเอง
ขอหนูมีความสุขกับโลกใบนี้ เจอสิ่งที่สวยงาม ก่อนหนูตายได้มั้ยค่ะ
หนูไม่อยากเสียดายทีหลัง ว่าก่อนตายทำไมเราไม่ได้เที่ยวเลย
ไม่ได้ไปไหนเลย รู้จักแค่บ้านกับโรงเรียน
ถ้าพ่อผมอยู่ผมจะไม่ห้ามในสิ่งที่พ่อมีความสุขเลย
ถึงตอนนี้มันก็สายไปแล้ว เวลาย้อนกลับมาไม่ได้
หวังว่าพ่อแม่ จขกท คงคิดได้ ไม่เป็นแบบผมนะ
ความคิดเห็นที่ 7
27 ยังอยู่กับพ่อแม่เหรอคะ ยังขอเงินที่บ้านใช้หรือเปล่า?
ถ้าคุณยังอยู่ที่บ้านกับเค้า ยังให้เค้าดูแลค่าใช้จ่ายส่วนตัวให้ คุณต้องทำใจนะ
ว่าเค้ายังคิดว่าคุณยังดูแลตัวเองไม่ได้
พ่อแม่เป็นห่วงน่ะดีแล้ว ต่อให้คุณ 60 ถ้าคุณพ่อคุณแม่คุณยังอยู่ เค้าก็จะยังห่วงคุณเหมือนเดิมนั่นแหล่ะ
เพียงแต่ถ้าคุณดูแลตัวเองได้ มีหน้าที่การงาน มีครอบครัวไปแล้ว เค้าอาจจะแสดงอาการน้อยลง
คำที่ว่า "พ่อแม่หมดห่วง" ไม่ได้หมดไปที่ลูกตัวเองอายุมากนะคะ แต่เป็นเพราะเราทำให้เค้ามั่นใจ ว่าเราสามารถดูแลตัวเองได้จริงๆ
ต้องถามตัวเองว่าโตจริงๆหรือยัง ไม่ได้โตแค่อายุ แต่ต้องโตทางวุฒิภาวะด้วย
ถ้าคุณยังอยู่ที่บ้านกับเค้า ยังให้เค้าดูแลค่าใช้จ่ายส่วนตัวให้ คุณต้องทำใจนะ
ว่าเค้ายังคิดว่าคุณยังดูแลตัวเองไม่ได้
พ่อแม่เป็นห่วงน่ะดีแล้ว ต่อให้คุณ 60 ถ้าคุณพ่อคุณแม่คุณยังอยู่ เค้าก็จะยังห่วงคุณเหมือนเดิมนั่นแหล่ะ
เพียงแต่ถ้าคุณดูแลตัวเองได้ มีหน้าที่การงาน มีครอบครัวไปแล้ว เค้าอาจจะแสดงอาการน้อยลง
คำที่ว่า "พ่อแม่หมดห่วง" ไม่ได้หมดไปที่ลูกตัวเองอายุมากนะคะ แต่เป็นเพราะเราทำให้เค้ามั่นใจ ว่าเราสามารถดูแลตัวเองได้จริงๆ
ต้องถามตัวเองว่าโตจริงๆหรือยัง ไม่ได้โตแค่อายุ แต่ต้องโตทางวุฒิภาวะด้วย
ความคิดเห็นที่ 6
ต้องใช้เวลาเยอะในการพยายามนะคะ
เช่น ตอนเลิกงาน ถ้าคุณกลับบ้านเอง พยายามกลับช้าค่ะ เลทนิดหน่อย
พยายามขยายเวลาไปเรื่อยๆ อย่าสุดโต่งแบบครั้งแรก สี่ทุ่มอะไรแบบนี้
ให้ลองกลับเลทซัก หกโมง หนึ่งทุ่ม ซักอาทิตย์ละ ครั้ง สองครั้ง อ้างว่าต้องทำงาน ทำโอที
แต่คุณต้องอยู่ที่ทำงานจริงๆ และโทรบอกว่าจะเลททุกครั้ง
พอทำแบบนี้ได้ซักเดือนเริ่ม ทำบ่อยขึ้น อาทิตย์ละ 3 วัน และดึกขึ้น
แล้วค่อยเกริ่นๆ ว่า เนี่ย ช่วงนี้หัวหน้าไว้ใจเลยให้ดูแลงานเยอะขึ้น ต้องทำโอทีบ่อย อย่าแปลกใจถ้าจะกลับบ้านดึก
พูดบ่อยนะคะ
เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็จะชินเองค่ะ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณต้องพยายามทำตัวให้น่าเชื่อถือ ดูแลตัวเองได้ ท่านจะได้หมดห่วงคุณ
วิธีนี้ เพื่อนเราเคยใช้ได้ผลค่ะ
เช่น ตอนเลิกงาน ถ้าคุณกลับบ้านเอง พยายามกลับช้าค่ะ เลทนิดหน่อย
พยายามขยายเวลาไปเรื่อยๆ อย่าสุดโต่งแบบครั้งแรก สี่ทุ่มอะไรแบบนี้
ให้ลองกลับเลทซัก หกโมง หนึ่งทุ่ม ซักอาทิตย์ละ ครั้ง สองครั้ง อ้างว่าต้องทำงาน ทำโอที
แต่คุณต้องอยู่ที่ทำงานจริงๆ และโทรบอกว่าจะเลททุกครั้ง
พอทำแบบนี้ได้ซักเดือนเริ่ม ทำบ่อยขึ้น อาทิตย์ละ 3 วัน และดึกขึ้น
แล้วค่อยเกริ่นๆ ว่า เนี่ย ช่วงนี้หัวหน้าไว้ใจเลยให้ดูแลงานเยอะขึ้น ต้องทำโอทีบ่อย อย่าแปลกใจถ้าจะกลับบ้านดึก
พูดบ่อยนะคะ
เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็จะชินเองค่ะ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณต้องพยายามทำตัวให้น่าเชื่อถือ ดูแลตัวเองได้ ท่านจะได้หมดห่วงคุณ
วิธีนี้ เพื่อนเราเคยใช้ได้ผลค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ทำยังไง ให้พ่อแม่ปล่อยบ้าง แก่แล้ว 27 แล้วนะ
เรียนหนังสือ กลับบ้าน พอมหาลัยก็ต้องอยู่ที่บ้าน มหาลัยที่บ้านเท่านั้น จนทำงานก็ทำงานแถวบ้านเท่านั้น ไปไหนไม่ได้ สรุปอยู่กับบ้านตลอด ไม่ให้ไป ตจว. ไม่ให้ไปไหนเลย กลัวทุกอย่าง กลัวจะเป็นอันตราย กลัวไปหมด
จะไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ได้ เป็นห่วง ห้ามขับรถไป นั่งรถทัวร์ก็ไม่ได้อันตราย ถ้าจะไปเที่ยว ไปเที่ยวกับที่บ้านเอาอยากไปไหนล่ะ(แต่ที่บ้านไม่ชอบไปเที่ยว ชอบไปวัด) เวลาเสนอที่ไป ก็จะแบบ...อันตราย รถเยอะ ทางขับลำบาก สึนามิ ดินถล่ม สารพัดจะหามาเถียงไม่ไป
คือ... ก็อยากเที่ยวบ้าง กับเพื่อนบ้าง เฮฮา จะกล่อมยังไงดีคะเนี่ย ปวดหัว
ยิ่งมีแฟนเนี่ยนะ โดนเพ่งเล็งตลอด ไปไหนยากกว่าเดิมอีก...
ชีวิตในกรอบ บางทีมันก็สบาย บางทีมันก็อึดอัด นะเนี่ย