สวัสดีค่ะ เราอยากมาเล่าประสบการณ์ที่นึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกทั้งแย่และกลัวมากๆเลย คือว่า เราเพิ่งนึกย้อนกลับไปตอนเข้าปีหนึ่งเทอมหนึ่งใหม่ๆ อาจารย์จะเตือนหนักหนาเรื่องการสอบ ว่าถ้ามีการทุจริตคือพักการเรียน ห้ามยกกระดาษพลิกหน้าข้อสอบ ห้ามให้เพื่อนยืมปากกา เพราะมีตัวอย่างที่โดนมาแล้ว ซึ่งวันน้นเราสอบวิชาสุดท้ายเสร็จ แล้วเดินมาหลังห้องกำลังจะกลับไปหยิบกระเป๋าแต่ผ่านหน้าเพื่อนสนิทที่ยังทำข้อสอบไม่เสร็จ แล้วเขาก็พูดแบบไม่ออกเสียงว่า “ ปากกา ” แล้วเราก็รีบยื่นให้ ตอนนั้นไม่นึกถึงคำของอาจารย์เลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้มีปัญหา คาดว่าอาจารย์คุมสอบอาจจะไม่เห็น แล้วเราก็ไม่ได้ตั้งใจด้วย เราลืมนึกถึงคำอาจารย์บอก เรื่องนี้ผ่านมาจนเทอมสองแล้วค่ะ พอวันนี้สอบของภาคเรียนที่สองอยู่ๆมันก็ผุดขึ้นมาในหัว ตอนนี้พอมานึกย้อนในใจก็แอบโกรธเพื่อนด้วยว่า เมิงไม่ฟังคำจารย์พูดบ้างรึไงฟะ แถมยังใช้ชีวิตได้หน้าสลอนไม่รู้สี่รู้แปดอะไรเลย เราก็ผิดที่ไปยื่นให้เขา ถ้าตอนนั้นกรรมการเห็นเราคงแย่แน่ๆ จนเทอมสองมันก็ยังพกปากกาแท่งเดียวเข้าห้อง ถ้าเหตุการณ์เกิดซำ้อีก เราคงปล่อยให้เป็นเวรกรรมของเขาเราคงไม่ยื่นให้แล้วล่ะค่ะ พอนึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกกลัวมากๆ ว่าจะโดนพักการเรียน เราก็ซิ่วมาแล้วหนึ่งปี ถ้าเจอเรื่องแบบนี้ตูจะเอาไงต่อดีฟะ เกรงว่าเขาจะเปิดกล้องเจอทีหลังไหม ตอนนี้พอมานึกก็แอบกังวลมากๆ แต่ถ้ายืนยันความบริสุทธิ์ใจ บอกเลยบริสุทธิ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่กฏของมหาลัยชี้ชะตาชีวิตขนาดนั้นแล้ว เขาจะฟังเราไหมฟะ นั้นแหละค่ะ เรื่องก็ประมาณนี้ แอบใบ้ว่า มอดังอยู่ มีวิทยาเขตด้วย 😭บอกเลยว่าบทเรียนครั้งนี้เราจะจำไปจนตายเลยค่ะ