สวัสดีครับ ปีนี้ผมอยู่ปี 1 เทอม 2 แล้ว ผมเรียนมหาลัยที่ไกลบ้านมาก เพราะเป็นมหาลัยในฝัน และคิดว่าชีวิตต่อจากนี้ต้องดีแน่ ๆ แต่ตอนนี้เริ่มไม่อยากเรียนแล้วครับ เพราะตอนนี้ผมยังรู้สึกว่าเข้ากับเพื่อนไม่ได้เลย จริง ๆ มีเพื่อนที่ไปไหนมาไหนด้วยคนนึง แต่เหมือนเราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ผมรู้สึกอย่างงั้น 

ตอนที่รู้ว่าสอบติดคณะนี้ มหาลัยนี้ ผมก็พยายามที่จะเมกเฟรนเพื่อนในออนไลน์ ผมทักไปคนนึง (น้อยมากเลย) คือผมไม่ค่อยกล้าเท่าไหร่ ผมรู้ตัวแต่ผมก็แก้ไม่ได้สักที ก่อนเปิดเทอมมันมีกิจกรรมผมก็เข้าด้วยเพื่อที่จะรู้จักคนอื่น เพื่อนคนที่ผมทักไปพอเจอตัวจริงก็เหมือนเขาจะมีกลุ่มของเขาอยู่แล้ว พอผมทักแล้วก็ติดกลุ่มเขาไปด้วย ผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเลยครับ เพื่อนคนอื่นเขาก็เริ่มจับกลุ่มกันแล้ว ผมก็รู้ตัวเลยว่าชีวิตมหาลัยผมเหงาแน่ 

พอถึงวันเปิดเทอมจริง ผมก็ไปเรียน (หาห้องไม่ค่อยเจอเท่าไหร่555) เพื่อนที่ทักออนไลน์คนนั้นเขาเรียนคนละเซคกับผมครับ พอเปิดประตูเข้าไปยิ่งตอกย้ำว่าชีวิตต่อจากนี้ผมน่าจะต้องอยู่คนเดียว ทุกคนมีกลุ่มกันหมดแล้ว ผมเคยลองทักกลุ่ม ๆ นึงนะครับ แต่รู้สึกได้ว่าสมาชิก 1 คนในกลุ่มนั้นเขาไม่อยากต้อนรับผมเท่าไหร่ แหงล่ะ เราไม่ได้รู้กันตั้งแต่แรก ผมก็ยอมถอยออกมา รู้สึกตลกตัวเองมาก555  แต่แล้ววันถัดมาผมก็เจอเพื่อนคนปัจจุบันของผม ผมเห็นเขานั่งอยู่คนเดียวผมก็เดินเข้าไปทัก ทำความรู้จักกันเลย จากนั้นก็เป็นเพื่อนกันมาถึงตอนนี้

ทุกอย่างเหมือนจะดี ถ้าผมไม่รู้สึกว่ามีกลุ่มบางกลุ่มที่พวกเขาเหมือนไม่ชอบผม ตอนแรกอาจจะคิดไปเอง แต่พอนาน ๆ ไปมันก็ชัดเจนขึ้น พวกเขาพูดล้อในสิ่งที่ผมคุยกับเพื่อน มีการแซะ อย่างตอนที่ผมตอบคำถามอาจารย์ไม่ได้และตอบอาจารย์ไปว่าไม่รู้ ในวันถัดมาที่เรียนด้วยกันอีก เขาก็พูดขึ้นมาว่าวันนั้นอาจารย์เรียกกูตอบคำถามว่ะ กูก็ตอบไปว่าไม่รู้ แล้วก็หัวเราะ หรือตอนที่ผมอยากลงวิชาเสรีของเทอมนี้ละก็พูดชวนเพื่อนลงด้วยกัน แต่เพื่อนผมเขาไม่สนใจเท่าไหร่  คนนึงในกลุ่มนั้นก็พูดตามหลังว่าอยากลงวิชานี้ว่ะ แต่ไม่น่ามีคนลงด้วย แล้วก็หัวเราะ ทั้งกลุ่มก็มองมา ตอนแรกผมไม่สนใจคิดว่าเขาคุยกับเพื่อนเฉย ๆ แต่เพราะพวกเขาหันมามองผม ผมเลยรู้ว่าหมายถึงผมแน่ ผมพยายามไม่สนใจเพราะอยากต่างคนต่างอยู่ แต่พอมันเยอะขึ้นมันก็เริ่มคิดมาก ผมอยากโต้ตอบกลับไปบ้างแต่ปากผมมันไม่ขยับ ได้แต่นั่งนิ่ง

ส่วนที่ผมรู้สึกว่าผมกับเพื่อนของผมไม่ค่อยสนิทใจกันเท่าไหร่นั้น มันน่าจะเป็นเพราะผมเอง คือมันจะมีวิชา ๆ นึง ที่จะต้องจับกลุ่มกันทำงาน ผมกับเพื่อนก็ได้เจอเพื่อนร่วมวิชานั้นโดยบังเอิญเพราะต่างคนต่างไม่มีกลุ่ม พอทำงานจริงผมก็รู้สึกว่าเพื่อนในกลุ่มคนนึงไม่ค่อยกระตือรือล้น กลุ่มไม่ค่อยตอบ ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบนิสัยตรงนี้ วันนึงผมเจอคลิปติ๊กต๊อกที่เกี่ยวกับงานกลุ่ม ที่เพื่อนไม่ค่อยตอบแชต แชตกลุ่มร้าง เลยส่งไปขำ ๆ กับเพื่อนว่าสถานการณ์ตอนนี้เลย แต่พอเพื่อนอ่านเสร็จ ผมก็รู้สึกว่าเพื่อนเปลี่ยนไป เขาดูออกว่าผมไม่ค่อยชอบเพื่อนคนนั้น แต่เขาไม่ได้พูดอะไร แต่สิ่งที่เขาแสดงออกมาหลังจากนี้มันไม่เหมือนเดิม เขาดูพูดแซะผมในบางที ผมเคยบ่นว่าไม่ค่อยชอบงานกลุ่ม มันยุ่งยาก เขาก็คอยพูดตลอดว่าสาขาเรางานกลุ่มเยอะเนอะ แต่ก็มันเหมือนซ้อมเข้าเข้าสังคมเนอะ  พูดทุกรอบที่อาจารย์สั่งงานกลุ่ม บางครั้งไม่สั่งก็ยังพูด พูดจนผมรู้สึกเอ๊ะ บอกว่าเพื่อนคนนั้นที่ผมไม่ชอบว่าทำงานดีเนอะ ละก็มองผมเหมือนอยากจะได้รับปฏิกิริยาอะไรจากผม แต่ผมก็ชะงักไป เขาก็ดียิ้ม ๆ ยิ้มที่แบบผมอธิบายไม่ถูก แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกดีกับมัน ผมยอมรับว่าเขาทำงานดี แต่ทำงานตอนใกล้วันส่งนี่ดีมากมั้ง ละก็มาคอยจัดแจงนู่นนั่น แต่ตั้งนานไม่มาทำ ผมชอบทำเรื่อย ๆ มากกว่างานปั่น พอไม่อ่านไม่ตอบมันสรุปความเห็นทำงานไม่ได้อ่าครับ ผมยอมรับว่านิสัยเสียเรื่องนี้ แต่ก็รู้สึกว่าผมไม่อยากไว้ใจเขาแล้ว ผมคิดด้วยซ้ำว่าหรือเขาจะบอกเรื้องนี้ไปบอกคนนั้นกันนะ

ส่วนเพื่อนในสาขาคนอื่น บางกลุ่มผมก็คุยกับเขาปกตินะครับ ทักกันบ้างแต่ก็ไม่ได้สนิทด้วย ส่วนบางกลุ่มก็รู้สึกเหมือนกลุ่มนั้นที่เขาไม่ชอบผม ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมไม่เคยทักใครในกลุ่มนั้น(ที่เล่าไปตอนแรก)สักคน จริง ๆ ก็มีคนนึงแต่วันนั้นคือวันเปิดเทอมที่ผมยังไม่เจอเพื่อน ก็แค่ถามว่าเกี่ยวกับไฟล์อธิบายรายวิชาเฉย ๆ ไม่รู้ว่าวันเริ่มจากตรงนั้นรึเปล่า แต่วันนั้นทุกอย่างก็ปกติดีนะครับ เขาก็ตอบผม ไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าสาเหตุมันมาจากอะไร 

เรื่องพวกนี้ผมยังไม่กล้าบอกที่บ้านเลยครับ ถ้าเขาถามเกี่ยวกับเพื่อน ผมก็ตอบไปว่าเพื่อนดี สังคมดี ผมไม่อยากให้พวกเขาคิดมาก แต่ตอนนี้ผมอยากซิ่วมากเลยครับ 

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ และก็ขอถามว่าผมควรเอายังไงต่อ ผมเริ่มคิดเกี่ยวกับมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ผมไม่อยากคิดแล้ว อยากปล่อยวาง แต่มันทำไม่ได้สักทีครับ ช่วยแนะนำทีครับ และเรื่องซิ่วผมอยากซิ่วเริ่มทุกอย่างใหม่ แต่ใจไม่กล้าพอเพราะที่บ้านผมไม่ได้มีทุนเหลือเฟือขนาดนั้น ถ้าซิ่วคือทิ้งเงินไปเปล่า ๆ ปีนึงเลย