เห้ออออออ เหงาจริงเหงาจัง เหงาตัวเท่าบ้าน เหงาเกาหัวแกรกๆ เหงาจนคุยกะจิ้งจก คางคก ตุ๊กแก T^T

เบื่อมาก นี่ถ้าความเหงาขายได้คงรวยไปเป็นกระบุง

เพื่อนก็ไม่มี งานที่ทำก็ไม่มีความสุข อยู่ตัวคนเดียวเหี่ยวแห้ง เดินตัวเล็กๆคนเดียวในต่างจังหวัดเมืองใหญ่ ฟังเพลงเศร้าเดินแบบเหงาๆ กลับห้องก็อยู่เงียบๆเหงาๆดูลำยองคนเดียว ...ลำยองยังมีหลายผัว แล้วทำไมเก๊าถึงตัวคนเดียว อะหึกๆ TwT

อยากจะร้องไห้บีบน้ำตาก็ต้องเก็บมันไว้ข้างใน ต้องอาศัยฝนตกแล้วปล่อยให้มันไหลไปตามฟีลลิ่ง ต้องอาศัยเวลาอาบน้ำเอาแผ่นหลังมีสิวครูดกำแพงขึ้นลงใต้สายน้ำฝักบัว แล้วปล่อยให้น้ำ....ตามันพรั่งพรูออกมาหยั่งท่อประปาแตก
ฮือออออออออออออออออออ

แฟนก็ไม่มี จะหาที่ปรึกษาเป็นเพื่อนคู่คิดเวลามีปัญหาทุกข์ร้อนก็ไม่มี

เวลามีเรื่องดีๆ อยากจะเล่า อยากแบ่งปันให้ใครซักคนที่พร้อมจะรับฟังเราได้เสมอ...ก็ไม่มี

ทำไมความเหงา...เสียงมันดังจังคับ

ลำยองเทอว์ไม่ต้องบังคับน้องวันให้บีบน้ำตาหรอก ชั้นหลั่งแทนน้องเอง