หยาดน้ำตาประชาไทยในวันนี้                      ไหลเกือบท่วมปฐพีแล้วพี่เอ๋ย
ถ้าความจริงสามารถอ้างเหมือนอย่างเคย        ก็จะเอ่ยจะอ้างอย่างไม่กลัว
นี่มีปากก็ถูกปิดจนมิดเม้ม                            มันแทะเล็มรดและกดหัว
ปัญหาต่างๆนั้นก็พันพัว                               ไม่อยากโทษใครชั่วเพราะกลัวตาย
ถ้าขอได้จะขอกันในวันนี้                             ขอให้สิทธิ์เสรีอย่าสูญหาย
ถ้าเลือดไทยจะหลั่งโลมจนโทรมกาย              ก็ขอตายด้วยศักดิ์ศรีเสรีชน
              วิสา   คัญทัพ  ตุลาคม  2516

              ไม่มีอำนาจใดในโลกหล้า              ผู้ปกครองต่างมาแล้วสาบสูญ
              ไม่มีใครล้ำเลิศน่าเทิดทูน              ประชาชนสมบูรณ์นิรันดร์ไป
              เมื่อยืนหยัดต่อสู้ผู้กดขี่                  ประชาชนย่อมมีชีวิตใหม่
              เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ           ประชาชนย่อมเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
              วิสา   คัญทัพ  ตุลาคม  2516


              ฉันเยาว์  ฉันเขลา  ฉันทึ่ง              ฉันจึง  มาหา  ความหมาย  
              ฉันหวัง  เก็บอะไร  ไปมากมาย        สุดท้าย  ให้กระดาษ  ฉันแผ่นเดียว

              วิทยากร   เชียงกูล    เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน   มิถุนายน  2511

  ( ในปัจจุบัน  กระดาษใบนั้น  น่าจะเป็นใบแจ้งหนี้ )