เวลาเราทำอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียว เรามักจะไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยค่ะ เวลาอยู่กับเพื่อนก็เหมือนกันเรารู้สึกเฟลมากๆ เมื่อเราอยู่กับเพื่อนกลุ่มที่เก่งกว่าแล้วทำงานกลุ่มด้วยกันจะเสนอความเห็นอะไรก็กลัวไปหมด แบบว่าเจอคนเก่งแล้วสูญเสียความมั่นใจไปเลยน่ะค่ะ แต่ไม่ได้อิจฉานะคะ แค่รู้สึกทำอะไรไม่ค่อยมั่นใจ แต่จริงๆ แล้วเพื่อนก็บอกว่าความคิดของเราที่เราแอบบอกเพื่อนในกลุ่มเขาบอกว่ามันดีมากๆ เลยนะ ณ จุดนี้เราก็งงตัวเองเหมือนกันค่ะ ? เราไม่รู้ว่าเรายึดติดกับความสมบูรณ์แบบมากเกินไปหรือเปล่าจนไม่กล้าปลดปล่อยมันออกมา เก็บไปคิด ไปวิเราะห์ ไม่กล้าวิจารณ์หรือพูดออกมาให้เขาติค่ะ แต่เราอยากให้เขาติ เพียงแต่เราขาดความมั่นใจอ่ะ ความจริงเราพยายามที่จะกล้าๆ แสดงออกบ้างแต่ทำอะไรมันเหมือนกับตัวเองกล้าแบบไม่สุดน่ะค่ะ มันเกิดความไม่มั่นใจขึ้นจนทำให้เรารู้สึกรำคาญและล้มเลิกมันไปเลย เพราะในจิตใจมันมีแต่ความไม่มั่นใจ หายใจถี่ หัวใจเต้นแรงอยู่ตลอด ไม่ค่อยกล้าแสดงออก เวลาเดินคนเดียวก็ชอบเดินก้มหน้า หลบหน้า แบบมีคนก็น่าทักว่าเสียบุคลิกแล้วนะ รู้สึกรำคาญตัวเองจัง ทั้งๆ ที่เพื่อนบางคนก็ชมเราว่าเรื่องเรียน เรื่องหน้าตาเรากโอเค แต่ทำไมความไม่มั่นใจของเรามันยังอยู่อีก แบบมันเป็นเหมือนโรคจิตชนิดหนึ่งของเราไปแล้วค่ะแล้วส่งผลให้เรามีโลกส่วนตัวสูงด้วย โลกส่วนตัวที่ว่านี่คือยู่ในห้องเงียบๆ คนเดียวนั่งดูหนัง เล่นเกมส์อ่ะค่ะ คุยกับเพื่อน แชทกับเพื่อน ไม่ใช่โลกส่วนตัวแบบกล้าออกไปเที่ยวคนเดียว เดินคนเดียว กินข้าวคนเดียวอะไรแบบนั้นนะคะ 5555

          ใครมีวิธีเสริมสร้างความมั่นใจดีๆ บ้างคะ ช่วยแนะนำเราหน่อยค่ะ อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองจริงๆ ะ พลีสสสสสสสสสสส์