สวัสดีค่ะ  นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันเลย อยากได้คำปรึกษาจริง ๆ ค่ะ  เข้าเรื่องนะคะ

ข้อดีสามี
สามีเป็นคนดี ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่ติดหญิง อยู่ติดบ้าน
คชจ.ลูก สามีออก(ทำงานนอกบ้านทั้งคู่ แต่ดิฉันเงินเดือนน้อยกว่า)

ข้อเสีย
เค้าไม่แตะงานบ้านทุกชนิด  บอกว่าสกปรก เช่นล้างห้องน้ำ ล้างจาน (เราทำให้ได้ แต่บางทีหมั่นไส้ว่าถ้ากลัวสกปรก แล้วใช้ห้องน้ำให้มันสกปรกทำไม)
ปกติเค้าจะประหยัดเงิน แต่พอมีของชิ้นใหญ่ ราคาสูง ที่เค้าอยากได้  เค้าจะซื้อแบบไม่คิดเลย โดยที่บางทีใช้แค่ 1 เดือนก็เบื่อ แต่เป็นเงินเค้านะคะ  บางทีเงินในส่วนนี้เค้าจะเก็บให้ลูกเรียนพิเศษ  แต่พอซื้อไป เค้าก็บอกว่าไม่จำเป็นต้องเรียนหรอก

เค้าเล่นกับลูกไม่เป็น ยื่นแต่ ipad มือถือ ให้เล่นอย่างเดียว

ปัญหา่ที่กำลังทำให้ชีวิตคู่เริ่มมีปัญหา
คือความจู้จี้ขี้บ่นของดิฉัน  เวลาไปข้างนอก เช่น makro เค้าจะซื้อขนมให้ลูกคราวละมาก ๆ บอกว่า เก็บไป ค่อย ๆ กิน
สุดท้าย ลูกแอบเอาไปกินหลายซอง จนปวดท้อง หรือบางทีเก็บจน ดิฉันก็จะบ่นว่าทำไมต้องซื้อมาเยอะ ๆ  ซื้อเฉพาะพอกิน
เดี๋ยวลูกก็ติดนิสัยใช้เงินมือเติบ   บ่นเกือบทุกครั้งที่เค้าซื้อของคราวละเยอะ ๆ จนเค้าบอกว่า ลูกคงไม่เสียนิสัย ชั่วแบบ เอาแต่ใช้เงิน เอาแต่ใช้เงินไปตลอดนะ  แล้วเงินไม่กี่ตังค์ บ่นอะไรนักหนา

ช่วงที่ดิฉันทำงานบ้าน  ดิฉันไม่ได้ดูแลลูกประมาณวันละ 1 ชั่วโมง  พอเข้าห้องมา จะเห็นลูกเล่น Ipad มือถือ พ่อเค้าทุกครั้ง
ดิฉันก็จะบ่นว่า ทำไมไม่หากิจกรรมอื่นทำกับลูก  บางวันลูกไม่ได้เล่นลูกก็โยเย ตั้งหน้าตั้งตาแต่จะเล่นของพวกนี้  เค้าก็จะเถียงกลับมาว่า
เล่นกับลูกอย่างอื่นไปเป็น ขี้เกียจ  เธอไปทำงานบ้าน1ชม. ชั้นก็ให้เค้าเล่นแค่1ชั่วโมงไง  มันคงไม่สมาธิสั้นแล้วมั้ง (ลูกอายุ7ขวบค่ะ)
เธอเป็นเมีย ไม่ใช่แม่

ตอนนี้บรรยากาศในบ้านเหมือนเราจะไปจับผิดเค้าอย่างเดียว  ดิฉันก็กลัวว่าลูกจะเสียเด็ก  แต่ถ้าจะให้แยกทาง มันก็ยังไม่ได้มีปัญหาถึงขนาดนั้น   หรือดิฉันจะปล่อยให้เค้าฝึกนิสัย ซื้อทิ้ง ซื้อขว้าง  ติด ipad โดยไม่ต้องบ่นดีค่ะ  แล้วจะให้ดิฉันทำใจยังไง ว่าลูกเรากำลังได้รับการปลูกฝังในสิ่งที่ไม่ถูกต้องอยู่ค่ะ

ขอบคุณค่ะ