สำหรับเรา คุณพ่อคุณแม่ของเราท่านทั้งสอง เคยอยู่ต่างจังหวัดมาก่อนค่ะ

ก็สังคมชนบทในยุค 40-50 ปีที่แล้ว ก็จะเรียบง่าย ผู้คนใจดี มีน้ำใจต่อกัน อาจมีคนไม่ดีบ้าง แต่ก็โจ่งแจ้ง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมให้วุ่นวาย

ท่านเชื่อว่า ทำดีย่อมได้ดี และท่านก็สอนเรากับน้องแบบนี้ เราเองเชื่อท่านนะคะ และปฏิบัติตามด้วย แต่ไม่ใช่เห็นด้วยทั้งหมด

เพราะยุคนี้เปลี่ยนไปมาก เราจึงเลือกว่า ควรจะทำดีกับใคร ถึงจะไม่เสียเปล่า

คนเจ้าเล่ห์ ไว้ใจไม่ได้เยอะ

และหลายๆ เรื่อง ที่ท่านมองว่ามันจะดูง่าย และสวยงามไปหมด แต่ในความจริงมันค่อนข้างยากค่ะ แต่เราก็มีวิธีแก้ปัญหานะคะ

อันนี้พอรับฟังได้ก็รับฟัง เชื่อท่านเท่าที่ทำได้ ประพฤติตัวให้ดี ไม่ให้ท่านอับอาย อันนั้นรู้สึกไม่ใช่ก็แย้งบ้าง อธิบายให้ท่านเข้าใจบ้าง
ก็คุยกันได้ค่ะ

ไม่แน่ใจว่า เราค่อนข้างอยู่ในกรอบ หรือเพราะกรอบที่ท่านวางไว้ค่อนข้างกว้างนะคะ เราเลยไม่ได้รู้สึกอึดอัดเหมือนจะบ้า แบบที่หลายๆคนเคยมาระบายในห้องนี้ ผิดกับเวลาไปเจอคนข้างนอกด้วยซ้ำค่ะ เรากลัวอาจารย์มากกว่าคุณพ่อคุณแม่อีก

แต่แม้เราจะใกล้ชิดกับท่านมากแค่ไหน ก็บอกได้เลยว่า ตัวตนของเรา ต่างจากท่านทั้งสองโดยสิ้นเชิงค่ะ เรียกได้ว่า บอกได้เลยว่าที่เป็นอยู่นี่คือตัวเรา แต่เลือกมากกว่าค่ะว่าจะแสดงด้านไหนกับใคร


พูดมาซะยาว เลยอยากจะถามว่า คุณมีแนวคิดเรื่องไหนหรือตัวตนด้านใดบ้างคะ ที่แตกต่างจากคุณพ่อคุณแม่ และสิ่งนั้นก่อปมขัดแย้ง
ระหว่างคุณกับพวกท่านหรือไม่ และคุณได้นำคำสอนของท่านไปใช้ในชีวิตบ้างหรือไม่คะ หรือเป็นตัวเองล้วนๆ


ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบค่ะ