เพียรส่งถ้อยไถ่ถามด้วยความห่วง
ใจเหนี่ยวหน่วงเพ้อพร่ำย้ำคิดถึง
รู้หรือไม่ ในบ่วงห้วงคำนึง
ยังซ่านซึ้งหวามไหวอยู่ในทรวง

อย่ารอนร้าวเฝ้าครวญรัญจวนจิต
ยังคงคิดติดตรึงคะนึงหวง
อย่าระแวงหวั่นว่าสุดาดวง
จะลืมรวงรังรักเคยพักพิง

เมื่อฝนซาฟ้าสวยอำนวยสุข
ปลดเปลื้องทุกข์เถิดหนอโปรดรอหญิง
ล้างโศกซับอุราอย่าประวิง
มีรักจริงร้อยเรียงคู่เคียงใจ

แม้นอยู่ไกลสุดหล้ายังกล้ารัก
คอยท้วงทักถักทอรอฟ้าใส
ระยะทางกางกั้นมิหวั่นใด
หนึ่งฤทัยดวงนี้..ไม่มีเลือน..


"สุนันยา"