ตะวันลา ผ่อนคลาย เอนกายเล่น
ค่ำลงแล้ว เนื้อเย็น รำพันหา
คิดถึงคน เคยทัก สลักเวลา
เขาห่างหาย หนีหน้า ลับลาไกล
มีสิทธิ์เพียง นั่งนับ แสนสับสน
คิดถึงล้น อาวรณ์ อกอ่อนไหว
ส่งความรัก ทวยท่อง ละล่องไป
เข้าแนบชิด อุ่นไอ ฤทัยเคียง
ฤดูกาล เริ่มเปลี่ยน วนเวียนผัน
อย่าเหหัน โฉมฉิน ได้ยินเสียง
จั๊กจั่น ร้องครวญ สรวลสำเนียง
เข้าร้อยเรียง มิสิ้น ถวิลครวญ
วอนสายลม พัดผ่าน ประสานคู่
เจ้าโฉมตรู เขียนฝาก จากจิตล้วน
ยามราตรี ฤดีหวั่น แสนรัญจวน
พร่ำชี้ชวน เคยตรึง ซาบซึ้งกัน
ท่ามกลางห้วง แห่งหาว สกาวฟ้า
เปิดนภา หวานล้ำ คำเสกสรร
กลีบมาลี บานแย้ม แต้มแสงจันทร์
อ้อนสวรรค์ งามขำ ฉ่ำฤดี
เพียงได้ยิน บทเพลง บรรเลงหวิว
สายลมพลิ้ว เย็นชื่น ค่ำคืนนี้
คะนึงชิด ติดตาม หวามชีวี
แม้นอยู่ที่ ถิ่นไหน อย่าไกลตา
ส่งความรัก มิคลาย ฝ่าสายฝน
โอบทุกหน ทุกแห่ง ยังแหล่งหล้า
เพียงคนเดิม เติมต่อรัก ปักอุรา
ยิ้มรับรัก ของข้า ผ่านฟ้างาม...
รักคือรักมอบให้ คนเดียว พี่เอย
รักมิยอมแลเหลียว อื่นแล้ว
รักยึดมั่นกลมเกลียว จมจ่อม
รักที่งามผ่องแผ้ว โลกนี้ชมพูฯ
ขอบคุณทุกท่านที่ได้แวะเวียนมาอ่าน กลอนหวานของ พิมเสน ยาใจ
บทกลอนนี้ มิได้มาจากชีวิตจริงของ พิมเสน เป็นแค่การจินตนาการเท่านั้น
ชีวิตจริงของ พิมเสน ยาใจ มีความสุขค่ะ อยู่บนโลกของความจริงที่สดใสสวยงาม
❣️💕📘🔰..เพียงคุณที่คิดถึง..🔰📘💕❣️