::::::จารกระทู้ที่แล้วโดนยับเลยคับผม 555 แต่ผมไม่ซีเรียสนะ เพราว่าบางคนอาจยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ว่า ทำไมถึงใช้ภาษาไม่ถูก ไม่จัดย่อหน้า เอ่ออันนี้ผมอยากใช้ภาษาพูดเหมือนเรามานั่งเล่าให้กันฟังเหมือนเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟังดูเป็นกันเอง และก็เป็นภาษาที่สื่ออารมณ์ได้มากกว่าภาษาเขียนเท่านั้นเองครับ เนื้อหาจะได้มีอรรถรสมากขึ้น ส่วนเรื่องย่อหน้าขอโทษครับผม ต่อไปเราจะพยายามแก้ไข:::::
เรื่องราวในวันนี้เรื่องสดๆร้อนๆเลย ขอพักเรื่องในอดีตก่อนนิดหนึ่งนะครับ อันนี้เป็นคำถามก่อนที่จะเล่าเรื่องนะครับผม
คุณคิดยังไงกับ '''ผีนางรำ''
ตอนเนี๊ยะที่คณะเรากำลังจะสร้างละครเวที ซึ่งมีตัวละครเอกที่ต้องแต่งตัวเป็นนางรำใส่ชฏาที่เป็นผี พอดำเนินการได้ไม่นานนักเรื่องราวทุกอย่างต้องถูกยุติลง เพราะตั้งแต่ที่คนที่แสดงเป็นตัวละคนตัวนั้นได้รับบทนี้เขาได้ฝันไม่ดีมาตลอดเจอแต่เรื่องซวยๆ เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับนางรำใส่ชฏาช่วงเวลาที่กำลังถ่ายโปสเตอร์ เขาแต่งหน้าแต่งตัวพอแต่งเสร็จผลที่ออกมาคือ "มันไม่ใช่หน้าของเขาอ่ะ" ยิ่งพอถ่ายรูปมันคืออีกคนและน่ากลัวมากๆพอเราเห็นแบบนั้นแล้วคือ เราคิดเลยว่ามันจะใช่เธอจริงๆหรอเกิดคำถามขึ้นในใจ
พอถ่ายโปสเตอร์เสร็จ กลับมาดูรูปอีกที ห๊ะ!!!! ตกใจมากอ่ะ คือมันคนละหน้ากับที่ถ่ายเมื่อเช้าเลย มันไม่ใช่หน้าคนที่แสดงมันชัดเลย พอทักเท่านั้นแหละ พอตกตอนกลางคืน วันนี้ทำงานหนักเพลียมากๆ เราเลยนอนตั้งแต่ 4 ทุ่มเลย(ปรกตินอนตี 5 ครับ) พอเวลาประมาณตี 2กว่าๆก็ตื่นมาเข้าห้องน้ำแล้วปิดไปนอนต่อช่วงเวลาเนี๊ยะแหละ เกือบตี 3 รู้สึกเลยว่าเหมือนมีอะไรอยู่ปลายเตียงรู้สึกแล้วหล่ะกำลังจะชักผ้าห่มชึ้นมาคลุมโปง เท่านั้นแหละของจริงเลยอื้อ!!!!! รู้สึกว่าระหว่างนั้นถูกดึงผ้าห่มจากปลายเตียงก่อนหน้านั้นมีคนเรียกชื่อเรา 4 ครั้งถี่ๆ เอ่อไม่ได้กวน T นะอยากรู้ว่าเอ่อ ...รู้จักกุด้วยหรือ ไปรู้จักกันตอนไหนว๊ะเนี๊ยะ!!!
เอาล่ะชัดเจนเลยนะ !! ไม่ต้องถามเลยว่าใคร น้ำตาแทบเลตตอนแรก เห็นเป็นหน้าของเพื่อนที่แสดงในตอนแต่งหน้าพอเลื่อนเข้ามาใกล้ๆแค่นั้นแหละครับ อยากจะหนีก็หนีไม่ได้กุนอนอยู่ เหมือนถูดกดด้วย ขยับไม่ได้ กำลังเคลิ้มแล้วด้วย ตายล่ะพอเลื่อนมาถึงตรงหน้าเท่านั้นแหละครับพูดเลยว่าของจริงน่ากลัวกว่าที่ถ่ายโปสเตอร์หลายเท่าหน้าซีดๆผมยุ่งๆใส่ชฏาแต่งทรงเครื่องชุดไทย เพื่อนเรานอนอยู่ข้างๆเราพยายามจะเขย่าแขนเรียก แต่หันมองอีกทีคือเราไม่ได้จับแขนเพื่อนและที่กำลังเขย่าอยู่อ่ะแหม่!!!!! TT^TT เพื่อความแน่ใจหันไปอีกทีนอนขั้นกลางเลยนะ คิดไปคิดว่าไม่น่าเว้นช่องลมเลยแต่ไม่ทันล่ะแทรกเรียบร้อยแล้วหนิ!!!!
เอาไงหล่ะทีนี้จากที่ไปเขย่าแขนเค้า ตอนนี้เค้าล็อกแขนเราไว้ล่ะ นี่กะจะไม่ปล่อยเลยใช่ป๊ะ!!! อืมเข้าใจหันไปมองโห่ย!!!! ทำไมหน้ากลัวแบบเนี๊ยะ >< ระหว่างนั้นเราครึ่งหลับครึ่งตื่นล่ะพยายามจะตื่น พยายามสวดมนต์กับแผ่เมตตา เขาก็ไม่ไปพยายามดิ้นล่ะล็อกหนักกว่าเดิมอีก อืมเอาเป็นว่ากุอยู่ก็ได้ ก็ตัดสินใจที่จะถามเขาว่าทำไมถึงมาหาเรา สิ่งที่เขาพูดคือ "แล้วตอนที่กูตายพระเอากูใส่ลงไปทำไม" อันนี้เป็นปริศนามากอ่ะเรายังงงว่าพูดทำไมพูดไปคิดว่าเราจะรู้เรื่องหรอเนี๊ยะ แล้วมันเกี่ยวกับคำถามเราตรงไหน เวรกรรมจริงๆ
ตอนเนี๊ยะเรารู้ตัวล่ะว่าเรากำลังถูกกดแล้วเราก็ตื่นล่ะแต่ยังทำเป็นไม่ตื่นก่อนที่จะตื่นจริงๆ เราถามคำถามเดิมว่า ทำไมถึงมาหาเราไม่ไปหาคนอื่น เขาตอบกลับมาว่า " กูจะไปหาทุกคน " ออนี่คือกุคนแรกว่างั้น!!!!! แหม่ไม่เอาล่ะแม่มน่ากลัวเกินตื่นจริงเลยดีกว่าทีนี้ หายใจเฮือกมากตอนตื่น ยังไม่ลุกนะนอนวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้อยู่ว่า เขามาหาเราทำไมพยายามจำคำที่เขาตอบเรา เรียบเรียง ความคิดยังไงก็เกิดคำถามว่าทำไมเขามาหาเรา มาเพื่อต้องการที่จะบอกอะไรหรือป่าว ทีนี้รวบรวมสติเรียกเพื่อนแล้วเปิดไฟ
เรานอนต่อไม่ได้เลยซักพักเสียงดนตรีไทยก็แว่วเข้ามาในหูยังไงพิลึก หันไปมองประตูข้างนอกออชัดเลยชัดเจน ยืนมองเราตลอดเลย อืมระหว่างที่เรานั่งพิมข้อความเนื้อหาพวกนี้ก็แอบถูกกดดันทางสายตาเบาๆจากข้างนอก ตอนเนี๊ยะสิ่งที่เรากำลังคิดคือเขาไม่อยากให้เล่นละครเรื่องนี้แน่ๆ อันนี้เราพอจะรู้มาบ้างว่ามันมีปัญหาหลายเรื่อง ทีมงานเราจึงได้เริ่มเปลี่ยนและปรับบทบาทเนื้อหาของเนื้อเรื่องใหม่ทั้งหมดไปเมื่อวานนี้ เพราะเนื้อเรื่องเดิมเป็นอีกทีมงานหนึ่งที่เป็นต้นคิดและดำเนินการ เรื่องนี้ก็มีหลายๆคนบอกว่ามันเป็นเรื่องของความเชื่อนะว่า นางรำเขาจะมีครูเป็นของตัวเองและ มันจะทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้มันไม่ได้ อันนี้เราก็เพิ่งรู้มาเนี๊ยะแหละเราก็ไม่ได้ใส่จะอะไรกับเรื่องนี้เท่าไหร่หรอกพอเจอเหตุการณ์เหล่านี้แล้ว กลัวมากอ่ะมันไม่ใช่ผีธรรมดาที่เคยเจอะๆมา แบบนี้เพิ่งจะเคยเจอเนี๊ยะแหละครับ
::::::::::คิดว่าถ้าอ่านแล้วคงอยากจะเห็นโปสเตอร์ที่ถ่าย อันใจจริงอยากจะเอามาให้ดูเหมือนกัน แต่มันถูกสงวนเป็นของคณะแล้วมันก็ถูกห้ามเผยแพร่ใดๆทั้งสิ้น เนื่องด้วยปัญหาที่จะเกิดขึ้นตามมานานาประการ จึงไม่สามารถนำรูปมาให้ดูกันไม่ได้ครับผม::::::::::::::
จบเรื่องราวในวันนี้ ไว้แค่นี้ครับผม ขอบคุณที่ติดตามนะครับ
LINK :: PART 1-2
http://ppantip.com/topic/31001477
http://ppantip.com/topic/31004164
แชร์ประสบการณ์ขนหัวลุก 13 part 3
เรื่องราวในวันนี้เรื่องสดๆร้อนๆเลย ขอพักเรื่องในอดีตก่อนนิดหนึ่งนะครับ อันนี้เป็นคำถามก่อนที่จะเล่าเรื่องนะครับผม
คุณคิดยังไงกับ '''ผีนางรำ''
ตอนเนี๊ยะที่คณะเรากำลังจะสร้างละครเวที ซึ่งมีตัวละครเอกที่ต้องแต่งตัวเป็นนางรำใส่ชฏาที่เป็นผี พอดำเนินการได้ไม่นานนักเรื่องราวทุกอย่างต้องถูกยุติลง เพราะตั้งแต่ที่คนที่แสดงเป็นตัวละคนตัวนั้นได้รับบทนี้เขาได้ฝันไม่ดีมาตลอดเจอแต่เรื่องซวยๆ เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับนางรำใส่ชฏาช่วงเวลาที่กำลังถ่ายโปสเตอร์ เขาแต่งหน้าแต่งตัวพอแต่งเสร็จผลที่ออกมาคือ "มันไม่ใช่หน้าของเขาอ่ะ" ยิ่งพอถ่ายรูปมันคืออีกคนและน่ากลัวมากๆพอเราเห็นแบบนั้นแล้วคือ เราคิดเลยว่ามันจะใช่เธอจริงๆหรอเกิดคำถามขึ้นในใจ
พอถ่ายโปสเตอร์เสร็จ กลับมาดูรูปอีกที ห๊ะ!!!! ตกใจมากอ่ะ คือมันคนละหน้ากับที่ถ่ายเมื่อเช้าเลย มันไม่ใช่หน้าคนที่แสดงมันชัดเลย พอทักเท่านั้นแหละ พอตกตอนกลางคืน วันนี้ทำงานหนักเพลียมากๆ เราเลยนอนตั้งแต่ 4 ทุ่มเลย(ปรกตินอนตี 5 ครับ) พอเวลาประมาณตี 2กว่าๆก็ตื่นมาเข้าห้องน้ำแล้วปิดไปนอนต่อช่วงเวลาเนี๊ยะแหละ เกือบตี 3 รู้สึกเลยว่าเหมือนมีอะไรอยู่ปลายเตียงรู้สึกแล้วหล่ะกำลังจะชักผ้าห่มชึ้นมาคลุมโปง เท่านั้นแหละของจริงเลยอื้อ!!!!! รู้สึกว่าระหว่างนั้นถูกดึงผ้าห่มจากปลายเตียงก่อนหน้านั้นมีคนเรียกชื่อเรา 4 ครั้งถี่ๆ เอ่อไม่ได้กวน T นะอยากรู้ว่าเอ่อ ...รู้จักกุด้วยหรือ ไปรู้จักกันตอนไหนว๊ะเนี๊ยะ!!!
เอาล่ะชัดเจนเลยนะ !! ไม่ต้องถามเลยว่าใคร น้ำตาแทบเลตตอนแรก เห็นเป็นหน้าของเพื่อนที่แสดงในตอนแต่งหน้าพอเลื่อนเข้ามาใกล้ๆแค่นั้นแหละครับ อยากจะหนีก็หนีไม่ได้กุนอนอยู่ เหมือนถูดกดด้วย ขยับไม่ได้ กำลังเคลิ้มแล้วด้วย ตายล่ะพอเลื่อนมาถึงตรงหน้าเท่านั้นแหละครับพูดเลยว่าของจริงน่ากลัวกว่าที่ถ่ายโปสเตอร์หลายเท่าหน้าซีดๆผมยุ่งๆใส่ชฏาแต่งทรงเครื่องชุดไทย เพื่อนเรานอนอยู่ข้างๆเราพยายามจะเขย่าแขนเรียก แต่หันมองอีกทีคือเราไม่ได้จับแขนเพื่อนและที่กำลังเขย่าอยู่อ่ะแหม่!!!!! TT^TT เพื่อความแน่ใจหันไปอีกทีนอนขั้นกลางเลยนะ คิดไปคิดว่าไม่น่าเว้นช่องลมเลยแต่ไม่ทันล่ะแทรกเรียบร้อยแล้วหนิ!!!!
เอาไงหล่ะทีนี้จากที่ไปเขย่าแขนเค้า ตอนนี้เค้าล็อกแขนเราไว้ล่ะ นี่กะจะไม่ปล่อยเลยใช่ป๊ะ!!! อืมเข้าใจหันไปมองโห่ย!!!! ทำไมหน้ากลัวแบบเนี๊ยะ >< ระหว่างนั้นเราครึ่งหลับครึ่งตื่นล่ะพยายามจะตื่น พยายามสวดมนต์กับแผ่เมตตา เขาก็ไม่ไปพยายามดิ้นล่ะล็อกหนักกว่าเดิมอีก อืมเอาเป็นว่ากุอยู่ก็ได้ ก็ตัดสินใจที่จะถามเขาว่าทำไมถึงมาหาเรา สิ่งที่เขาพูดคือ "แล้วตอนที่กูตายพระเอากูใส่ลงไปทำไม" อันนี้เป็นปริศนามากอ่ะเรายังงงว่าพูดทำไมพูดไปคิดว่าเราจะรู้เรื่องหรอเนี๊ยะ แล้วมันเกี่ยวกับคำถามเราตรงไหน เวรกรรมจริงๆ
ตอนเนี๊ยะเรารู้ตัวล่ะว่าเรากำลังถูกกดแล้วเราก็ตื่นล่ะแต่ยังทำเป็นไม่ตื่นก่อนที่จะตื่นจริงๆ เราถามคำถามเดิมว่า ทำไมถึงมาหาเราไม่ไปหาคนอื่น เขาตอบกลับมาว่า " กูจะไปหาทุกคน " ออนี่คือกุคนแรกว่างั้น!!!!! แหม่ไม่เอาล่ะแม่มน่ากลัวเกินตื่นจริงเลยดีกว่าทีนี้ หายใจเฮือกมากตอนตื่น ยังไม่ลุกนะนอนวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้อยู่ว่า เขามาหาเราทำไมพยายามจำคำที่เขาตอบเรา เรียบเรียง ความคิดยังไงก็เกิดคำถามว่าทำไมเขามาหาเรา มาเพื่อต้องการที่จะบอกอะไรหรือป่าว ทีนี้รวบรวมสติเรียกเพื่อนแล้วเปิดไฟ
เรานอนต่อไม่ได้เลยซักพักเสียงดนตรีไทยก็แว่วเข้ามาในหูยังไงพิลึก หันไปมองประตูข้างนอกออชัดเลยชัดเจน ยืนมองเราตลอดเลย อืมระหว่างที่เรานั่งพิมข้อความเนื้อหาพวกนี้ก็แอบถูกกดดันทางสายตาเบาๆจากข้างนอก ตอนเนี๊ยะสิ่งที่เรากำลังคิดคือเขาไม่อยากให้เล่นละครเรื่องนี้แน่ๆ อันนี้เราพอจะรู้มาบ้างว่ามันมีปัญหาหลายเรื่อง ทีมงานเราจึงได้เริ่มเปลี่ยนและปรับบทบาทเนื้อหาของเนื้อเรื่องใหม่ทั้งหมดไปเมื่อวานนี้ เพราะเนื้อเรื่องเดิมเป็นอีกทีมงานหนึ่งที่เป็นต้นคิดและดำเนินการ เรื่องนี้ก็มีหลายๆคนบอกว่ามันเป็นเรื่องของความเชื่อนะว่า นางรำเขาจะมีครูเป็นของตัวเองและ มันจะทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้มันไม่ได้ อันนี้เราก็เพิ่งรู้มาเนี๊ยะแหละเราก็ไม่ได้ใส่จะอะไรกับเรื่องนี้เท่าไหร่หรอกพอเจอเหตุการณ์เหล่านี้แล้ว กลัวมากอ่ะมันไม่ใช่ผีธรรมดาที่เคยเจอะๆมา แบบนี้เพิ่งจะเคยเจอเนี๊ยะแหละครับ
::::::::::คิดว่าถ้าอ่านแล้วคงอยากจะเห็นโปสเตอร์ที่ถ่าย อันใจจริงอยากจะเอามาให้ดูเหมือนกัน แต่มันถูกสงวนเป็นของคณะแล้วมันก็ถูกห้ามเผยแพร่ใดๆทั้งสิ้น เนื่องด้วยปัญหาที่จะเกิดขึ้นตามมานานาประการ จึงไม่สามารถนำรูปมาให้ดูกันไม่ได้ครับผม::::::::::::::
จบเรื่องราวในวันนี้ ไว้แค่นี้ครับผม ขอบคุณที่ติดตามนะครับ
LINK :: PART 1-2
http://ppantip.com/topic/31001477
http://ppantip.com/topic/31004164